Σημασία του να ξέρεις πώς να ακούς

για ένα καλό επικοινωνία πρέπει να ξέρουμε πώς να ακούμε, κάτι που ξεκινά με το να έχουμε τη θέληση ή την πραγματική πρόθεση να το κάνουμε. Είναι ζήτημα, όχι να περιμένουμε να τελειώσει ο άλλος να μιλήσει για να πούμε την άποψή μας, αλλά να συγκεντρωθούμε σε αυτό που μας λένε. θέλει να μεταδώσει, να συνδεθεί με αυτή την εκδοχή της πραγματικότητας που μας προτείνει, γιατί υπάρχουν πολλοί τρόποι να κατανοήσουμε το ίδιο έκανε.

Ωστόσο, ο εκδότης έχει επίσης θεμελιώδη ρόλο σε σχέση με τους τρόπους με τους οποίους εκφράζεται, να διευκολύνει ή να εμποδίζει την κατανόησή του. Για μια πλήρη ακρόαση πρέπει να εξετάσουμε πώς εκφέρονται οι λέξεις, ο τόνος της φωνής και το συναισθήματα ή συναισθήματα που συνοδεύουν και χρωματίζουν αυτόν τον λόγο, για παράδειγμα: αδιαφορία, φόβος, λύπη, αγάπη, θυμός, εκνευρισμός, απάθεια. Αυτό μπορεί να αποτυπωθεί μέσω χειρονομιών, στάσεων σώματος και εκφράσεων του προσώπου, που συνοδεύουν τη γλώσσα.

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο ικανοί στην ακρόαση, αλλά με εξάσκηση αυτή η ικανότητα μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά, αν είναι κάτι που παρεμβαίνει στην κοινωνική μας ανάπτυξη ή δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας σε αυτό σημείο.

Επιπτώσεις κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας

Όταν δεν μπορέσαμε να ακούσουμε πριν ή αυτό δεν έχει αποφύγει την ταλαιπωρία/ενόχλησή μας, λαμβάνει χώρα αυτό που καταλαβαίνουμε ως λογομαχία, σύγκρουση ή τσακωμό. Εν μέσω μιας διαφωνίας είναι ίσως η πιο δύσκολη στιγμή να προσέχουμε αυτά που μας λένε, αλλά είναι επίσης εξαιρετικά εμπλουτιστικό να επιλύουμε διαφωνίες και να καταλήξουμε σε συμφωνία.

Μερικοί άξονες που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι: να μην διακόπτετε, να μην αντιδράτε παρορμητικά, να κρατάτε την απάντηση μέχρι να τελειώσει η ομιλία του, να συνειδητοποιήσετε χρόνος να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες που λάβαμε, μη θεωρώντας τα πράγματα δεδομένα - και, κατά συνέπεια, να ζητήσουμε διευκρίνιση, πότε είναι η ώρα μας να ΜΙΛΑ ρε-.

Είναι σημαντικό να ακούμε πάντα με σεβασμό, υπομονή, προσοχή, εκτιμώντας την άποψη των άλλων, προσπαθώντας να κατανοήσουμε και να συμπάσχουμε, ακόμα κι αν σκεφτόμαστε διαφορετικά.

ακούστε τα παιδιά

Να συνοδεύουμε μια υγιή και ευτυχισμένη ανάπτυξη των παιδιών μας, όπως ακούμε τον παιδίατρο και άλλους επαγγελματίες που μας καθοδηγούν στην ανατροφή των παιδιών, είναι απαραίτητο να ακούσουμε τα μικρά, που είναι οι πρωταγωνιστές της δικής τους ιστορίας, με τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να εκφραστούν, σύμφωνα με τους ηλικία.

Για να αναπτύξετε καλή αυτοεκτίμηση, είναι σημαντικό να νιώθετε ότι σας εκτιμούν και σας εκτιμούν, ότι σας λαμβάνετε υπόψη θεώρηση. Μέσω της προσεκτικής ακρόασης, τα παιδιά κατανοούν και βιώνουν ότι το όραμά τους για τον κόσμο είναι πολύτιμο.

Τι ακούμε; Οι ανάγκες, τα ενδιαφέροντα, οι ικανότητες, οι διαθέσεις τους. Οπως και? Όταν είναι μικρά, μέσα από συμπεριφορές και χειρονομίες σώματος, φλυαρίες, προσεκτικό βλέμμα, σωματική δυσφορία, κλάμα ή εκφράσεις χαράς. Έπειτα, καθώς μεγαλώνουν και αποκτούν γλώσσα, μπορούμε επίσης να ακούσουμε τα λόγια τους και να φιλοξενήσουμε τη δυσφορία τους ή να μοιραστούμε τη χαρά τους.

Λέγοντας με λέξεις ό, τι δεν μπορούν να τους βοηθήσουν να επεξεργαστούν τα συναισθήματα και τα συναισθήματά τους, να ανεχτούν την απογοήτευση, να αποδεχτούν όρια -αν και είναι επίσης υγιές να αποκαλύπτεται κανείς, ειδικά σε ορισμένες ηλικίες, όντας ένδειξη αυτονομίας- και διαδικασία αγωνίες. Για παράδειγμα: «σου αρέσει να παίζεις με την μπάλα», «είσαι λυπημένος γιατί πρέπει να πάμε σπίτι», «ήθελες να παίξεις με ένα τέτοιο αντικείμενο, αλλά Δεν μπορείς γιατί είναι επικίνδυνο και θύμωσες όταν είπαμε όχι.Θα ψάξουμε μαζί κάτι άλλο που μπορεί να γίνει; παίζω?".

Γνωρίζοντας πώς να ακούτε στην Ψυχολογία

Η επαγγελματική ακρόαση διακρίνεται στο ότι βασίζεται στη γνώση της επιστήμης και όχι στην κοινή λογική. Μαθαίνει στα πανεπιστήμια και απαιτεί τίτλο ενεργοποίησης. Ακούγεται με καθορισμένο θεωρητικό πλαίσιο -Π.χ.: Γνωστικότητα, Ψυχανάλυση, Συστημικές Θεραπείες-? Δεν είναι ποτέ μια ουδέτερη ακρόαση, ακούγεται από ένα συγκεκριμένο μέρος, μια ηθική και εννοιολογική θέση.

Το να ξέρεις να ακούς, να γνωρίζεις τους άξονες που πρέπει να λαμβάνεις υπόψη σου, είναι ένας από τους πυλώνες για να φέρεις σε πέρας ανάλογα τον ρόλο του ψυχολόγου.

Από την Ψυχανάλυση, πρέπει να υπάρχει χώρος για την ανάπτυξη του λόγου του ατόμου που συμβουλεύεται, ταλαιπωρημένο από δυσφορία. Κατά την ακρόαση, η κρίση του ατόμου αναστέλλεται και οι ιδέες δεν ταξινομούνται. Για αυτό, μιλάμε για την «αιωρούμενη προσοχή» του αναλυτή -και τον ελεύθερο συνειρμό του ασθενούς-. Τότε όλα θα αρχίσουν να αποκτούν αυτό ή εκείνο το νόημα για το θέμα, περιστρέφοντας σε μια μοναδική πλοκή.

Ο ψυχολόγος ακούει όχι για να δώσει απαντήσεις ή ενδείξεις, αφού ο μόνος που πρέπει να αποφασίσει για τη ζωή του είναι ο ίδιος ο υποκείμενος, αλλά για να του επιστρέψει δικά σου λόγια, ανακαλύπτοντας πράγματα που δεν ήξερες ότι ήξερες, ανοίγοντας νέους δρόμους για να είσαι λίγο πιο ελεύθερος και περισσότερος κύριος του εαυτού σου ύπαρξη. Μπορείτε επίσης να απευθυνθείτε σε άλλους επαγγελματίες -π.χ. εργοθεραπευτή, ψυχίατρο, ψυχολόγο με ειδίκευση σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο- εάν είναι απαραίτητο.

Ο ψυχολόγος είναι δικό του εργαλείο δουλειάς, άρα δικό του εκπαίδευση Η συνεχής, επαγγελματική ηθική και η αφοσίωση στη δουλειά σας είναι το κλειδί για την καλή ακρόαση. ο εποπτεία Η αναφορά περίπτωσης είναι ένα άλλο εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο.

Όλα όσα λέει ο ασθενής προστατεύονται από το επαγγελματικό απόρρητο, εκτός εάν υπάρχει βέβαιος και επικείμενος κίνδυνος για τον εαυτό του ή για τρίτους, αποσκοπεί στην αποφυγή εγκλήματος ή ο ψυχολόγος χρειάζεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του έναντι καταγγελίας που υποβάλλεται από τον υπομονετικος.

Εικόνες: B.B., Kpdmedia