Σημασία του Ισολογισμού

Μέσα στον κόσμο του λογιστική, η έννοια του ισολογισμού είναι υψίστης σημασίας. Κατανοούμε από τον ισολογισμό την πατρογονική κατάσταση ότι μια οντότητα (γενικά, α Εταιρία ή επιχείρηση κάποιου είδους) έχει, σε σχέση με τα περιουσιακά της στοιχεία, περιουσίες, χρέη και ανθρώπινο δυναμικό. Ο ισολογισμός είναι μια εξίσωση που επιτρέπει σε όσους κατευθύνουν την οικονομική οντότητα να γνωρίζουν τι κατάσταση περιουσιακά στοιχεία του ίδιου με βάση δεδομένα όπως το τι έχει κανείς μείον το οφειλόμενο. Στη λογιστική, η ιδέα του "αυτό που έχετε" είναι γνωστή ως περιουσιακά στοιχεία, ενώ "όσα χρωστάτε" ονομάζεται "παθητικό". Ο ισολογισμός στη συνέχεια υποθέτει την αφαίρεση των Υποχρεώσεων από τα Περιουσιακά Στοιχεία για να γνωρίζουμε τελικά το ποσό όλων όσων ανήκουν.

Όταν μιλάμε για τον ισολογισμό, μιλάμε για μια εξίσωση που κάθε οντότητα πρέπει να πραγματοποιεί τουλάχιστον μια φορά το χρόνο για να γνωρίζει την κατάσταση των λογαριασμών της και να ελέγχει μεταξύ άλλων. πράγματα, ότι το άθροισμα των υποχρεώσεών σας (ή όλων των οφειλόμενων) δεν είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των περιουσιακών σας στοιχείων (ή όσων έχετε) γιατί σε αυτή την περίπτωση θα μιλούσαμε για οικονομικό έλλειμμα. Στη συνέχεια, η σημασία του ισολογισμού έγκειται στη δυνατότητα γνώσης της τρέχουσας κατάστασης αυτής της οντότητας σε χρηματοοικονομικό και νομισματικό επίπεδο, αποφεύγοντας προβλήματα αυτού του τύπου.

Ο ισολογισμός είναι, ως τέτοιος, μια αρκετά απλή εξίσωση σε γενικούς όρους. Ωστόσο, για να πραγματοποιηθεί απαιτεί μια κοπιαστική δουλειά Και αυτό συμβαίνει εάν λάβει κανείς υπόψη ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα πάντα για να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Υπό αυτή την έννοια, μπορούμε να χωρίσουμε τον ισολογισμό σε δύο κεντρικά ζεύγη που ήδη αναφέραμε: τις υποχρεώσεις και τα περιουσιακά στοιχεία. Εντός των περιουσιακών στοιχείων, πρέπει και πάλι να χωρίσουμε μεταξύ παγίων και κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων: ενώ στο πρώτο βρίσκουμε όλα όσα δεν προορίζονται για πώληση ή για ξόδεμα. (όπως κινητή και ακίνητη περιουσία, άυλα περιουσιακά στοιχεία, μακροπρόθεσμες επενδύσεις όπως η αγορά μετοχών), στο δεύτερο βρίσκουμε όλα όσα κυκλοφορούν, ως επί το πλείστον χρήματα υγρά, τελικά προϊόντα, πρώτες ύλες κ.λπ.

Στην περίπτωση των υποχρεώσεων συναντάμε επίσης την ίδια υποδιαίρεση: πάγιες υποχρεώσεις (μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες οφειλές, ίδιοι πόροι, αποθεματικά) και βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις (βραχυπρόθεσμες οφειλές).