Σημασία της Κοινωνικής Ασφάλισης

Η εννοια του κοινωνική ασφάλιση είναι πολύ περιεκτικό και είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ένας ακριβής ορισμός, στο πλαίσιο του μεγάλου αριθμού των αλλαγές που αφορούν τη γέννηση και την ανάπτυξή του από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι σήμερα.

Για τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, η κοινωνική ασφάλιση Είναι «η προστασία που παρέχει η κοινωνία στα μέλη της, μέσω μιας σειράς δημόσιων μέτρων, έναντι οικονομικών και κοινωνικών στερήσεων που, διαφορετικά, θα προκαλούσε την εξαφάνιση ή την έντονη μείωση του εισοδήματος λόγω ασθένειας, μητρότητας, εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας, ανεργίας, αναπηρίας, γήρατος και θάνατος? και επίσης προστασία με τη μορφή ιατρικής περίθαλψης και βοήθειας για οικογένειες με παιδιά» (έγγραφο πρωτότυπο του 1991).

Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι κοινωνική ασφάλιση απευθύνει την προσφορά που έγινε (κατά βάση από το Δημόσιο) σε ιδιώτες από την άποψη ορισμένων ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν η προστασία και προαγωγή της υγείας, η καταπολέμηση της υλικής φτώχειας, η επαρκής

πρόληψη και η φροντίδα των ηλικιωμένων, η αποκατάσταση των ΑμεΑ, η διευκόλυνση της πρόσβασης σε στέγαση, ενεργή επιτήρηση οικογενειών σε διαφορετικές καταστάσεις κινδύνου, ασφάλιση κατά της ανεργίας και ο εκπαίδευση πολιτικών που τονώνουν τις θέσεις εργασίας, μεταξύ άλλων.

Σε διάφορα έθνη, η συμμετοχή του κράτους σε κοινωνική ασφάλιση φτάνουν σε διαφορετικά μεγέθη. Έτσι, σε ορισμένα πλαίσια είναι ο μοναδικός πάροχος αυτών των παραγόντων, ενώ σε άλλες χώρες Η δραστηριότητα μοιράζεται με μη κυβερνητικές οργανώσεις, ακόμη και με ιδρύματα ή οντότητες ιδιωτικός. Δεν μπορεί να λησμονηθεί ότι, ειδικά στις πιο μειονεκτούσες ομάδες ή στις ομάδες με τον μεγαλύτερο κίνδυνο, πολλά θρησκευτικά ιδρύματα αναλαμβάνουν το ρόλο της κοινωνικής ασφάλισης με υψηλή αποτελεσματικότητα.

Στο πλαίσιο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, η σημασία της κοινωνικής ασφάλισης Γίνεται αντιληπτό ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη παροχής προστασίας σε νέες ομάδες κινδύνου, όπως οι πολυάριθμοι νέοι άνεργοι. Ομοίως, η εμφάνιση νέων ασθενειών, η επιστροφή καταστάσεων που ήταν υπό έλεγχο (ελονοσία, φυματίωση, χολέρα, για να αναφέρουμε τα περισσότερα αναγνωρίζεται) και η μεγαλύτερη διάχυση των «νέων επιδημιών» (διαβήτης, παχυσαρκία, νευροεκφυλιστικές ασθένειες) έχει παρακινήσει την εμφάνιση προγραμμάτων για εφαρμόστε το αρχή κοινωνικής ασφάλισης χωρίς να αποκλείεται κανένας από τους πιθανούς δικαιούχους που θα μπορούσαν έτσι να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.