Σημασία της Εξέλιξης

Ως βιολογικό γεγονός, η εξέλιξη αντιπροσωπεύει μια υπερβατική αλλαγή για ένα είδος ως δυνατότητα για την επιβίωσή του μπροστά στις αλλαγές. ότι είναι σε θέση να πειραματιστούν, καθώς και σε σχέση με άλλα είδη με τα οποία μοιράζονται μια θέση, όπως το δικό τους αρπακτικά και ακόμη περισσότερο εκείνα που χρησιμεύουν ως πηγή τροφής, προκειμένου να διατηρηθούν συμβιωτικές σχέσεις και μαζί της η ισορροπία στην οικοσύστημα.

Ως εκ τούτου, η εξέλιξη του είδους σηματοδοτεί θεμελιώδη σημασία την εποχή του διατήρηση -μιας απαραίτητης ισορροπίας-, στη σχέση μεταξύ των ζωντανά όντα και τα γεωγραφικά και κλιματικά φαινόμενα του οικοσυστήματος του, γίνονται τα πιο συχνά και σημαντικά εξωτερικά ερεθίσματα όταν να αξιολογήσουμε ποιοι είναι οι κύριοι παράγοντες που προάγουν την εξέλιξη, ώστε αυτό να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε, ακόμη, πώς έχουν άλλαξε τις συνθήκες του πλανήτη σε όλες τις γεωλογικές εποχές και πώς αυτές οι αλλαγές έχουν επηρεάσει τις διάφορες μορφές ζωής.

Η εξέλιξη είναι μια διαδικασία μετασχηματισμού σε

Χαρακτηριστικά φυσιολογικό, ανατομικό, ακόμη και κοινωνικό στα έμβια όντα, ως μηχανισμός απόκρισης στους πολλαπλούς παράγοντες που παρέχει το περιβάλλον τους. Ωστόσο, για να θεωρηθεί μια αλλαγή ως πραγματικό εξελικτικό γεγονός, πρέπει να εκδηλωθεί ως διαδικασία σε μια ολόκληρη κοινότητα ενός ίδιο είδος, διατηρώντας τον εαυτό του για πολλές γενιές, και όχι μόνο σε ένα άτομο, αφού στην τελευταία περίπτωση, η αλλαγή θα μπορούσε απλά εξαφανίζονται μετά το θάνατό του και δεν έχουν εκπροσωπήσει τίποτα για τα υπόλοιπα μέλη του είδους του, αποτελώντας απλώς μια μετάλλαξη ιδιαιτερος.

Μελέτη

Είναι αναπόφευκτο να αναφερθεί ο Κάρολος Δαρβίνος (1809-1882), που αναγνωρίστηκε και εδραιώθηκε με τα χρόνια ως ο κύριος κατασκευαστής του η θεωρία της εξέλιξης, ωστόσο, δεν ήταν η μόνη στην εποχή του που έθεσε τις σωστές ερωτήσεις, και ακόμη περισσότερο, τόλμησε προς την αναζήτηση των απαντήσεων που επέτρεψαν, έκτοτε, την ανάπτυξη της εξέλιξης ως πεδίου σπουδών επιστήμονας.

Από τις συνεισφορές του Lamarck (1744-1829), πριν από τον ίδιο τον Δαρβίνο, ο αριθμός των ανακαλύψεων που έχουν γίνει για αυτό το θέμα μέχρι σήμερα έχει γίνει αμέτρητος. Ακόμα κι έτσι, δεν είναι δυνατόν να ολοκληρώσουμε την ολοκλήρωση του τεράστιου παζλ προσαρμογών, αλλαγών και ερεθισμάτων που τις παρήγαγαν, σε κάθε μία από αυτές. τα είδη που συνυπάρχουν μαζί μας, αυτά που έχουν προ πολλού εξαφανιστεί, ούτε καν το ίδιο το ανθρώπινο είδος, αφήνοντάς μας το ανησυχητική ερώτηση για την οποία κανείς δεν έχει απαντήσει ακόμη: θα μπορέσουμε ποτέ να λύσουμε όλα τα μυστήρια που κρύβονται στο εξέλιξη? Με κάθε νέα αποδεικτικά στοιχεία που εντοπίζονται, το εξελικτικό παζλ μεγαλώνει σε κομμάτια που λείπουν, οπότε αυτό είναι ένας τομέας ανησυχίας. έρευνα επιστήμη που θα συνεχίσει να έχει μεγάλο μέλλον και σημασία σε όλες τις πτυχές της.

Προσαρμογή και αλλαγές στην Εξέλιξη

Χωρίς την ικανότητα για μετασχηματισμό, που προκαλείται από την ανάγκη προσαρμογής στις εξωτερικές αλλαγές, τα έμβια όντα που ορίζονται ως είδη απλώς θα εξαφανίζονταν με μεγάλη ευκολία. οποιαδήποτε παραλλαγή του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται, και που θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει σημαντική αλλαγή στα βασικά στοιχεία που απαιτεί ένα συγκεκριμένο είδος για επιβίωση.

Έτσι μπορούμε να βεβαιώσουμε ότι ένα είδος αλλάζει καθώς αλλάζει το περιβάλλον του και αυτή η στενή σχέση συνεχών μετασχηματισμών οδηγεί στην εξέλιξη. Για παράδειγμα, τα πουλιά. Αν θεωρήσουμε το γεγονός της πτήσης ως μέτρο εξέλιξης, δεδομένης της ανάγκης που έχει αυτή η συγκεκριμένη ομάδα έμβιων όντων να είναι σε θέση να προσαρμοστεί στην συνεχείς αλλαγές που βιώνουν οι πηγές τροφής τους, μόλις αυτές αρχίσουν να σπανίζουν στο άμεσο περιβάλλον τους, τα πουλιά, χωρίς το πέταγμα τους, απλά θα πέθαιναν από την πείνα, περιμένοντας να καρποφορήσει ξανά το δέντρο με το οποίο τρέφονται, ή να αναπληρωθεί ο πληθυσμός των εντόμων ή οποιοδήποτε άλλο ον εισέλθει. στο μενού σας.

Το παραπάνω παράδειγμα περιορίζεται σε ένα μόνο βασικό γεγονός απαραίτητο για τη ζωή: το σίτιση. Λοιπόν, υπάρχουν πολλοί άλλοι ουσιαστικοί παράγοντες, όπως η αναπαραγωγή, το καταφύγιο και οι τροφικές σχέσεις μεταξύ των ειδών, οι οποίοι, χωρίς εξέλιξη, δεν μπόρεσαν να βρεθούν ισορροπίες μεταξύ των παραγόντων και του περιβάλλοντος, και όλα αυτά πρέπει να συμβαίνουν για κάθε ένα από τα είδη ζωντανός.

Η πιο ουσιαστική σημασία της εξέλιξης ήταν -και θα είναι- να επιτραπεί η συνέχεια της ζωής στον πλανήτη, πέρα ​​από κάθε περίσταση και όσο δραστική κι αν είναι. Το είδος που καταφέρνει να προσαρμοστεί στις αντιξοότητες είναι αυτό που αναμφίβολα θα επικρατήσει, παρά το γεγονός ότι αυτό συνεπάγεται μεταμορφώσεις. φυσιολογικά, ανατομικά και συμπεριφορικά, έτσι ώστε, στα μάτια του επιστημονικού συστήματος ταξινόμησης των ζωντανών όντων, είναι μπορεί να θεωρήσει είδη εντελώς διαφορετικά από τον πρόγονο που ξεκίνησε τη διαδικασία της εξέλιξης έτσι ώστε οι απόγονοί του επέζησαν.