Σημασία Δεοντολογίας

Η ηθική είναι α πειθαρχία θυγατρική της ηθικής που εστιάζει στο υποχρεώσεις ήθη που έχουν οι άνθρωποι θεωρώντας ως πρότυπο αξιολόγησης τη χρησιμότητα του ίδιου. Λοιπόν, από αυτό προοπτική, αυτό που είναι σωστό και πρέπει να γίνει πράξη συμπίπτει με αυτό που ωφελεί τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. Η σημασία αυτής της προσέγγισης όσον αφορά την ηθική είναι η συσχέτισή της με διαφορετικές επαγγελματικές δραστηριότητες, δηλαδή Με αυτό, είναι πολύ συνηθισμένο να γίνεται επίκληση σε αυτές τις αρχές για την ανάπτυξη μιας ηθικής σε σχέση με διαφορετικές παραστάσεις εργασία.

Ως γνωστόν, η ηθική είναι α προσανατολισμός απο φιλοσοφία που έχει μακρά ιστορία, που πηγαίνει πίσω σε μακρινές εποχές. Πράγματι, οι αρχαίοι Έλληνες έχουν ήδη γράψει περίφημες πραγματείες που έχουν ακόμη πολλά να μας διδάξουν. Για παράδειγμα, μπορούμε να αναφερθούμε στα «Ηθικά του Νικομάχου», ένα έργο του Αριστοτέλη μεγάλης σημασίας που η επιρροή του έφτασε μέχρι τον Μεσαίωνα και από εκεί και σε εμάς. Τώρα, λοιπόν, αυτά τα έργα που εστιάζουν στον άνθρωπο από ηθική προοπτική τείνουν να αφήνουν κατά μέρος το πλαίσιο σε πολλές περιπτώσεις. Υπό αυτή την έννοια, το

δεοντολογία Μπορεί να γίνει κατανοητό ως επεξεργασία των ίδιων θεμάτων που προσανατολίζονται ειδικά σε πιο συγκεκριμένες περιστάσεις, ιδίως σε εκείνες που σχετίζονται με τον επαγγελματικό κόσμο.

Παρά το γεγονός ότι η ηθική ήταν πάντα μια πτυχή που έπρεπε να ληφθεί υπόψη από τον άνθρωπο, είναι επίσης αλήθεια ότι ήταν πάντα μια αμφιλεγόμενη σκηνή και συζήτηση. Πράγματι, ο άνθρωπος θέλει πάνω από όλα να κάνει ό, τι είναι καλό, αυτό που ωφελεί τον εαυτό του και τους άλλους, αλλά μερικές φορές αυτό το θέμα μπορεί να είναι δύσκολο να αναπτυχθεί. ο δεοντολογία Με αυτή την έννοια, επιδιώκει να δώσει μια προοπτική που βασίζεται στον χαρακτήρα της χρησιμότητας, μια προοπτική που σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας πρέπει να αναπτυχθεί κατάλληλα.

ο δεοντολογία σημαίνει ένα πεδίο ανάπτυξης διαφόρων πρωτοκόλλων δράσης όσον αφορά τις δραστηριότητες επαγγελματίες που έχουν προβλήματα που συνεπάγονται μια ηθική αξιολόγηση που πρέπει να είναι συνοπτική σε ένα πλαίσιο ιδιαιτερος. Έτσι αναπτύσσονται τρόποι διαδικασίας που ξεκινούν από την ανάλυση της μέγιστης χρησιμότητας που μπορεί να επιτευχθεί με μια συγκεκριμένη διαδικασία. Έτσι βλέπουμε ότι αυτό το θεωρητικό πεδίο έχει καθιερωθεί στην προσπάθεια αντιμετώπισης συγκεκριμένων προβλημάτων από φιλοσοφικές αντιλήψεις που τις ξεπερνούν, αντιλήψεις που σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν τεράστια ποσότητα χρόνια.