Σημασία της Αφήγησης

Για να επικοινωνήσετε, το Ανθρωποι Χρησιμοποιούν διαφορετικούς τρόπους να λένε και να εκφράζονται. Και ένα από αυτά είναι να επικοινωνείς με την αφήγηση, που σημαίνει να το κάνεις σύμφωνα με κάποιους Χαρακτηριστικά συγκεκριμένα τι το διαφοροποιεί από τα άλλα "τρόποι του λόγου". Σε μια αφήγηση, ένα γεγονός λέγεται χρονολογικά., δηλαδή, όπως συνέβη διαχρονικά, μέσα από τις οποίες σίγουρα έχουν πραγματοποιηθεί διάφορες ενέργειες που δίνουν μορφή στο γεγονός ή στο γεγονός γενικότερα.

Για παράδειγμα, θέλω να πω ότι σήμερα η εργάσιμη μέρα μου ήταν αρκετά περίπλοκη: σίγουρα, θα ξεκινήσω λέγοντας ότι το λεωφορείο άργησε και άργησα, τότε Είχα κάποιες διαφωνίες με έναν συνάδελφο, και τελικά, έπρεπε να μείνω για να κάνω επιπλέον δουλειά και τελείωσα την εργάσιμη μέρα πολύ αργότερα από το αναμενόμενο. λόγω. Αυτή η διαδοχή ενεργειών, συνθέτουν ένα γεγονός γενικά: μια κακή μέρα στη δουλειά.

Τώρα, μπορώ να πω αυτή την ιστορία προφορικά, ή μπορώ επίσης να το γράψω, και μετά θα είναι α γραπτή αφήγηση. Όταν κάποιοι σκέφτονται μια «γραπτή αφήγηση» μπορεί να φανταστούν σε ένα διήγημα ή ένα μυθιστόρημα, δηλαδή σε ένα βιβλίο, αλλά στο Επί του παρόντος, ο καθένας μπορεί να κάνει μια ιστορία για οποιοδήποτε γεγονός ή γεγονός και να το δημοσιεύσει, για παράδειγμα, στο προφίλ του

Γενικά, η αφήγηση έχει μέρη που συνθέτουν τη δομή της: α αρχική κατάσταση, πού εκτίθεται ποιοι ή ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές της αφήγησης, πού συνέβη, ποια ώρα κ.λπ. έπειτα, ο κόμπος ή η σύγκρουση, το οποίο είναι το μέρος όπου οι περισσότερες από τις ενέργειες που αργότερα θα δώσουν χώρο στο Τελική κατάσταση, όπου το αποτέλεσμα της αφήγησης. Στις αφηγήσεις, το τέρμα ή το τέλος μπορεί να είναι ευφορικό (το κλασικό «happy end» των ιστοριών), όταν ο πρωταγωνιστής καταφέρνει να λύσει τη σύγκρουση του κόμπου και να επιστρέψει στην αρχική κατάσταση, αν και μερικές φορές μεταμορφώθηκε? ή ένα δυσφορικό τέλος, όταν ο πρωταγωνιστής παραδίδεται στις συγκρούσεις του κόμπου, και αδυνατεί να τις ξεπεράσει.

Με τη σειρά τους, οι αφηγήσεις μπορεί να έχουν διαφορετικούς τύπους αφηγητών, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το ποιος είναι ο συγγραφέας της ιστορίας. ιστορία. Για παράδειγμα, μπορείτε να υποβάλετε ένα πρωταγωνιστής αφηγητής, ποιος είναι αυτός που λέει την ιστορία και με τη σειρά του αυτός που τη ζει (αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο: εγώ-εμείς-εμείς); παντογνώστης αφηγητής που ξέρει και ξέρει τα πάντα για τους χαρακτήρες, τι ζουν και τι νιώθουν (τρίτο πρόσωπο αφηγητής αυτός-αυτοί-αυτοί)? μάρτυρας αφηγητής, γνωρίζει τα γεγονότα, αλλά όχι αυτό που νιώθουν οι χαρακτήρες και δεν είναι μέρος της ιστορίας (τόσο σε πρώτο πρόσωπο όσο και σε τρίτο πρόσωπο αφηγητή).