Σημασία της Ενωτικής και Ομοσπονδιακής (Αργεντινή)

Ήταν τα δύο πολιτικά δόγματα που τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα αντιμετώπισαν λεκτικά και στρατιωτικά στην Αργεντινή για το είδος της οργάνωσης που ήθελαν να αναθέσουν σε αυτήν. στην περιοχή που είναι ήδη ανεξάρτητη από την Ισπανία: κεντρική κυβέρνηση από την ισχυρή πόλη του Μπουένος Άιρες (ενωτική) ή ένα σύστημα που εγγυάται την αυτονομία της επαρχίας (ομοσπονδιακός).

Παρά την έκταση της σύγκρουσης που διήρκεσε περίπου μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, και στοίχισε πολλές ζωές, η διαμάχη ήταν ο σπόρος από τον οποίο η εδαφική οργάνωση που τελικά υιοθέτησε η Αργεντινή, που έχει ήδη μετατραπεί σε κυρίαρχο κράτος: Δημοκρατία, Δημοκρατική, Αντιπροσωπευτική και Ομοσπονδιακός.

Η πιο σημαντική ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση που συνέβη στη σύγχρονη Αργεντινή

Εξαπέλυσαν μια σύγκρουση που έγινε εμβληματική και από την οποία γεννήθηκε η απόφαση πολιτική επιλέγοντας ένα ομοσπονδιακό σύστημα, το οποίο θεωρητικά ήταν αυτό που εξέφραζε καλύτερα το πνεύμα της ισότητας, ανεξαρτησία και κυριαρχία που ήθελε το εκκολαπτόμενο έθνος.

Συνέβαλαν στην ανάπτυξη μιας συζήτησης για την οικονομική κατεύθυνση της χώρας: ένας παραδοσιακά πλούσιος Μπουένος Άιρες, απόλυτος ιδιοκτήτης του την κερδοφορία ενός ενιαίου τελωνείου και ενός ενιαίου λιμανιού, σε βάρος των επαρχιακών οικονομιών, ή μια σύνθεση και των δύο θέσεων που απομακρύνει την επικράτεια από το άτακτο πεπρωμένο στο οποίο ο θρίαμβος μιας από τις δύο ακραίες φατρίες και έτσι ανόμοιος.

Αξιόλογα πολιτικά στελέχη από τη μια και την άλλη πλευρά

Ήταν υπεύθυνοι για τη γέννηση πολλών λαμπρών προσωπικοτήτων στην πολιτική της Αργεντινής εκείνης της εποχής, υποστηρικτές μιας πλευράς και από την άλλη: Bernardino Rivadavia, Juan Lavalle, José María Paz (Unitarios) και Juan Manuel de Rosas, José Artigas και Justo José de Urquiza (Feds).

Ο δικτάτορας Ρόζας

Συγκεκριμένα, σημάδεψαν τη μακρά κυριαρχία που ασκούσε ο Χουάν Μανουέλ ντε Ρόσας στην επικράτεια της Αργεντινής (1829-1852), πρώτος ως κυβερνήτης του Μπουένος Άιρες, και στη συνέχεια ως ηγέτης και οιονεί δικτάτορας των συνομοσπονδιακών κρατών, με τέτοια δύναμη που η εν λόγω περίοδος αναγνωρίζεται στην ιστορία πολιτική της χώρας ως rosismo ή εποχή του Rosas.

Η αντιπαλότητα ήταν επίσης το έναυσμα για τη δημιουργία ενός τεράστιου αριθμού καλλιτεχνικών και λογοτεχνικών έργων, ταινιών, μεταξύ άλλων. άλλοι, οι οποίοι έδειξαν τη σύγκρουση από διαφορετικές οπτικές γωνίες, και από τις οποίες οι συγγραφείς επίσης υπέθεσαν και δημοσίευσαν τις απόψεις τους. θέσεις.

Διαφορές που γίνονται ακόμα αντιληπτές

Υπεύθυνη για τη γέννηση μιας ιστορικής μνησικακίας, που επικρατεί ακόμη και σήμερα, ανάμεσα στο εσωτερικό του χώρα και porteños, οι πρώτοι που συνδέονται με απλούς ανθρώπους, από την ύπαιθρο, που λατρεύουν και υπερασπίζονται αυστηρά την παραδόσεις εθνικά και όλα τα αυτόχθονα προϊόντα, ενώ το δεύτερο συνδέεται με τις πιο πνευματικές ελίτ και επαγγελματικά καταρτισμένοι που δηλώνουν ένα πιο φιλελεύθερο αίσθημα με κάθε έννοια και ένα κοσμοπολίτικο όραμα κόσμος.

Εικόνες Fotolia. AllaBond, Jack F.