Η σημασία της ισπανικής γρίπης του 1918

Τους πρώτους μήνες του 1918, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν στην τελική του ευθεία και το σύνολο του κοινή γνώμη Είχα επικεντρωθεί στο μέλλον αυτής της εκδήλωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, προέκυψαν ανησυχητικά νέα: μια επιδημία γρίπης προκαλούσε καταστροφή στην Ευρώπη.

Σε λίγους μήνες τα αποτελέσματά του εκδηλώθηκαν σε όλο τον πλανήτη και σύμφωνα με τις περισσότερες μελέτες που έγιναν, 25 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν τους πρώτους έξι μήνες του 1918.

Υπολογίζεται ότι η ισπανική γρίπη σκότωσε το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, περίπου 500 εκατομμύρια ανθρώπους.

Εκείνη την εποχή η Ισπανία δεν συμμετείχε στον Μεγάλο Πόλεμο και για το λόγο αυτό η μεσο ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Αντιμετώπισαν τα νέα της γρίπης με ιδιαίτερο τρόπο και γι' αυτό η επιδημία ήταν διεθνώς γνωστή ως «ισπανική γρίπη».

Το 1918 ο ευρωπαϊκός πληθυσμός συνειδητοποίησε ένα γεγονός: η γρίπη σκότωνε περισσότερα άτομα από τον ίδιο τον παγκόσμιο πόλεμο.

Κατ' αρχήν, αυτή η παθολογία παρουσιάστηκε με τα τυπικά συμπτώματα της γρίπης: κακουχία, πονοκέφαλο, πυρετό και βήχα. Ωστόσο, ο ιός της γρίπης του 1918 είχε

Τα ευρωπαϊκά νοσοκομεία κατακλύστηκαν, τόσο από τραυματίες πολέμου όσο και από ασθενείς με γρίπη. Οι επιπτώσεις της πανδημίας είχαν διεθνή διάσταση. Μετά από μερικές μέρες αγωνίας, ο άρρωστος πέθανε. Οι γιατροί ήταν εντελώς συγκλονισμένοι, αφού δεν είχαν αποτελεσματική θεραπεία κατά της νόσου. Ομοίως, το 1918 οι συνεχείς μετακινήσεις των στρατευμάτων προκάλεσαν την επέκταση της ασθένειας. Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι το φαινόμενο της γρίπης και ο παγκόσμιος πόλεμος είχαν άμεση σχέση, αφού η σωματική αδυναμία των στρατιωτών ευνόησε τη μετάδοση ορισμένων ασθενειών.

Για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της επιδημίας, δοκιμάστηκαν όλα τα είδη φαρμάκων και ουσιών: ασπιρίνη, φορμαλδεΰδη, κινίνη, οινόπνευμα ή ενέσεις από τερεβινθίνη. Παράλληλα, κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν τις συνθήκες για να λανσάρουν θαυματουργά ελιξίρια στην αγορά.

Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμός αποφάσισε να φορέσει προστατευτική μάσκα για να αποφύγει τη μετάδοση. Όλα αυτά τα μέτρα ήταν άχρηστα και ολόκληρη η ανθρωπότητα ζούσε σε κατάσταση πανικού.

100 χρόνια αργότερα, η ακριβής προέλευση της πανδημίας είναι ακόμα άγνωστη

Οι επιστήμονες μελετούν πληροφορίες για την «ισπανική γρίπη» από το 1918. Ο στόχος αυτού έρευνα έχει διπλό ενδιαφέρον:

1) κατανοήστε τους κυτταρικούς μηχανισμούς που προκάλεσαν αυτό το συμβάν και

2) αποτρέψτε οποιαδήποτε πιθανή επανάληψη αυτής της καταστροφικής πανδημίας. Αυτή τη στιγμή εκτιμάται ότι ένας νέος ιός γρίπης θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη σε 24 ώρες.

Όσοι έχουν μελετήσει τη γρίπη του 1918 συμφωνούν σε ένα σημαντικό σημείο: δεν ήταν επιδημία αλλά πανδημία.

Ενώ μια επιδημία είναι η εξάπλωση μιας βακτηριακής ή ιογενούς λοίμωξης που επηρεάζει μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε μια περιοχή, Πανδημία είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από έναν νέο ιό ή μια μετάλλαξη ενός υπάρχοντος ιού που μπορεί να επηρεάσει μεγάλους εδάφη.