Σημασία της προώθησης του γραμματισμού

Από εικονογραφικές πινακίδες ή αλφάβητο μπορούμε να λάβουμε γραπτές πληροφορίες ή να επικοινωνήσουμε πληροφορίες σε άλλους. Αν κάποιος δεν γνωρίζει τον κώδικα γραφής του πολιτιστικού και κοινωνικού του πλαισίου, είναι αναλφάβητος. Κατά συνέπεια, ο αλφαβητισμός είναι η διαδικασία εκμάθησης κάποιου γραπτού κώδικα. Εν ολίγοις, καταλήγει στο να ξέρεις διάβασε και γράψε, υπονοώντας μια βασική πόρτα στη γνώση.

Η ιστορία δείχνει ότι το να είσαι εκτός αυτής της ομάδας συνεπάγεται ότι επιτρέπεται η χειραγώγηση και η κατάχρηση δικαιωμάτων. Δυστυχώς ζούμε σε κοινωνίες που δίνουν προτεραιότητα στη γνώση και που ταυτόχρονα καταστέλλουν και υποτιμούν όσους δεν έχουν πρόσβαση. Αν και μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι είναι λάθος να γενικεύει κανείς, αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να κρυφτεί παρά την αθωότητα και επίγνωση ότι μπορείτε να εκφραστείτε σε ατομικό επίπεδο.

Ο μη αλφαβητισμός είναι ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα

Για να γνωρίζει ένα άτομο ένα αλφάβητο, είναι απαραίτητο να έχει πρόσβαση στο α

εκπαιδευτικό σύστημα ρυθμίζεται. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για να διαχειριστούν τα μικρά παιδιά ένα σύστημα ανάγνωσης-γραφής. Όλα αυτά ενεργοποιούνται κατά τα πρώτα χρόνια της σχολικής εκπαίδευσης. Αυτή η μάθηση είναι απολύτως απαραίτητη για να ξεκινήσετε με άλλες πιο προηγμένες και σύνθετες γνώσεις.

Εάν για οποιονδήποτε λόγο ένα άτομο δεν είναι εγγράμματο, θα γίνει κάποιος που δεν μπορεί να ενσωματωθεί στην ευρύτερη κοινωνία στην οποία ζει. Με άλλα λόγια, το να γνωρίζεις να διαβάζεις και να γράφεις είναι το πρώτο βήμα για να ξεκινήσεις μια μαθησιακή διαδικασία και να είσαι μέρος μιας κοινότητας. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να γίνει γνωστή και για αυτό έχει καθιερωθεί μια πολύ συγκεκριμένη παράμετρος, το ποσοστό αλφαβητισμού. Είναι ένας κοινωνικός δείκτης που καθορίζει την ευημερία και την ανθρώπινη ανάπτυξη ενός έθνους.

Αν σε ένα έθνος οι κάτοικοί του είχαν όλων των ειδών τις πρώτες ύλες αλλά δεν ήταν εγγράμματοι, οι Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης θα ήταν πολύ σοβαρές: θύλακες περιθωριοποίησης και φτώχειας, κοινωνικές συγκρούσεις, ανεργία κλπ

Το ποσοστό αλφαβητισμού μιας χώρας αναφέρεται στο ποσοστό των πληθυσμός ηλικίας άνω των 15 ετών που είναι εγγράμματοι και, επομένως, γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή. Μαζί με την υγεία και το κατά κεφαλήν εισόδημα, το ποσοστό των εγγράμματων ατόμων αποτελεί το θεμελιώδες μέρος του Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης ή HDI.

Σύμφωνα με στοιχεία της UNESCO από το 2010, υπάρχουν τρία επίπεδα ποσοστών αλφαβητισμού: μια ομάδα χωρών που είναι περίπου 100% (για παράδειγμα, Κούβα, Νορβηγία, Ρωσία, Ισπανία ή Μεξικό), χώρες που έχουν ποσοστό κάτω του 90% (όπως το Περού, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία ή το Ελ Σαλβαδόρ) και οι χώρες με ποσοστό κάτω του 80% (όπως η Νικαράγουα, η Γουατεμάλα, η Τανζανία ή Μαρόκο).

Τυφλοί και το σύστημα μπράιγ

Για αιώνες οι τυφλοί δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στη γνώση για έναν προφανή λόγο: δεν είχαν στη διάθεσή τους ένα σύστημα ανάγνωσης-γραφής. Με την εφεύρεση του συστήματος braille αρχή Τον 19ο αιώνα, οι τυφλοί είχαν τη δυνατότητα πρόσβασης σε πληροφορίες, γνώση και γενικότερα πολιτισμό.

Φωτολιά. Marine / Maud