Σημασία της υφής

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Μια από τις πιο ευχάριστες ιδιότητες που μπορούμε να βιώσουμε μέσω της αφής είναι η αίσθηση που προκαλούν οι διάφορες υφές των αντικειμένων. Το να είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε αυτή την κατάσταση μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με μέρος της φυσικής φύσης των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, και μαζί της επίσης να μπορούμε να εκφράσουμε και να προκαλέσουμε συναισθήματα σε συγκεκριμένα πλαίσια, συμμετέχοντας με διακριτικό τρόπο στους πόρους της γλώσσας μας προφορικός. Εάν αγγίξετε ένα φύλλο χαρτιού εκτυπωτή και μετά αγγίξετε ένα τούβλο, σίγουρα θα συνειδητοποιήσετε ότι και τα δύο δεν προκαλούν την ίδια διέγερση στην αίσθηση της αφής σας. Το φύλλο χαρτιού θα σας φαίνεται λείο, λόγω της ομαλής κατάστασής του, αλλά το τούβλο θα είναι τραχύ και μπορεί ακόμη και να τραβάτε το χέρι σας όταν το αγγίζετε επειδή δεν σας αρέσει.

Αν και δεν υπάρχει μόνιμη συνειδητή προσοχή στην αντίληψη της υφής, είναι μια από τις ιδιότητες που έχει τη μεγαλύτερη αλληλεπίδραση με αυτήν την κατάσταση του νου, προσελκύει εύκολα την προσοχή μας, γίνεται, μαζί με το χρώμα, ένας από τους κυρίαρχους παράγοντες όταν πρόκειται για την επιλογή των πραγμάτων που αγοράζουμε, για παράδειγμα, όταν πραγματοποιούμε αγορές τροφίμων αξιολογούμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα φρούτα και τα λαχανικά από διαφορετικές αποτιμήσεις, Η υφή μας παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση φρεσκάδας στην οποία μπορούν να βρεθούν γνωρίζοντας προηγουμένως ποια είναι η υφή. αντιστοιχεί στη βέλτιστη κατάστασή του.

μεταξύ απαλότητας και σκληρότητας

Η οπτική αίσθηση που μας μεταδίδει η υφή μας δίνει μια πρώτη εντύπωση για αυτήν την ποιότητα στο αντικείμενο, αυτή η πληροφορία στις περισσότερες περιπτώσεις γίνεται ένας παράγοντας προώθησης για να θέλουμε να αγγίξουμε το αντικείμενο ή, αντίθετα, να απομακρυνθούμε από αυτό, νιώθοντας μια απόρριψη που μας εμποδίζει να τραυματισμοί, επομένως, μπορεί να ειπωθεί ότι η αντίληψη της υφής μας επιτρέπει: 1) να κάνουμε μια προηγούμενη εκτίμηση των συνθηκών των πραγμάτων. 2) να λαμβάνει συνειδητές αποφάσεις για επαφή με ορισμένα αντικείμενα και επιφάνειες. και 3) να αντιδράσουμε υποσυνείδητα αποφεύγοντας να ρισκάρουμε όταν τρίβουμε με υφές που μπορεί να μας βλάψουν σωματικά.

Από τη μια, πράγματα που κρίνουμε απαλά στο μάτι πυροδοτούν αυτόματα την επιθυμία να νιώσεις την ευχαρίστηση να τα αγγίξεις, ενώ από την άλλη αναλογιζόμαστε τα τραχιά σχήματα από προληπτική απόσταση, καθώς έτσι αντιλαμβανόμαστε ασυνείδητα την πραγματικότητα, ότι υπάρχουν όλο και περισσότερα κατασκευασμένα προϊόντα βασίζεται στην ευχαρίστηση όχι μόνο στο μάτι, αλλά και στην αφή, εκμεταλλευόμενη το ως μια εξαιρετική στρατηγική για την αύξηση των πωλήσεων από καταστήματα που Προς το παρόν ενσωματώνουν τη διέγερση των διαφόρων αισθήσεων, για μια πιο συναισθηματική εμπειρία στη διαδικασία επιλογής και αγοράς, τόσο των αγαθών όσο και των Υπηρεσίες.

Το διαφορετικό Οι σχηματισμοί στην επιφάνεια οποιουδήποτε αντικειμένου ονομάζονται υφή, τι είναι η διάταξη όλων των σωματιδίων που απαρτίζουν το αντικείμενο και που μέσω της αίσθησης της αφής μπορεί να αναγνωριστεί και να αναγνωριστεί. Ωστόσο, μέσα στις υφές, υπάρχουν δύο μεγάλες ταξινομήσεις: από τη μία πλευρά, υπάρχουν οι φυσικές υφές, παρόντα σε αντικείμενα του φύση, όπως η υφή ενός φύλλου οποιουδήποτε φυτού ή το δέρμα ενός ζώου. Άλλα παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι μια πέτρα, ο κορμός ενός δέντρου ή επίσης η υφή του πάτωμα. Στη συνέχεια η κατηγορία των τεχνητές υφές, περιλαμβάνει όλα εκείνα που έχουν δημιουργηθεί από το ανθρώπινο χέρι, όπως είναι η περίπτωση του χαρτιού, πλαστική ύλη, των υφασμάτων και ως παράδειγμα πριν, ενός τούβλου για παράδειγμα.

η ευχαρίστηση του παιχνιδιού

Από τη γέννηση, η αίσθηση της αφής είναι αυτή που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη μαζί με την όσφρηση, μια βιολογική κατάσταση που επιτρέπει στο μωρό να αισθάνεται γύρω του στο περιβάλλον μέχρι να βρει στη μητέρα να παρέχει στον εαυτό της τροφή, ένα φυσικό ένστικτο που δεν χάνεται με την ανάπτυξη αλλά, αντίθετα, παραμένει κυρίαρχο σε όλη τη ζωή. Ως συνέπεια αυτού, οι πρώτες εκπαιδευτικές εμπειρίες του ανθρώπου δημιουργούνται ακριβώς μέσω της αφής, αφού η αντίληψη του Η υφή γίνεται παράγοντας μόνιμης αξιολόγησης του περιβάλλοντος, χρησιμεύοντας ως διδακτική πηγή με μεγάλη επίδραση στα παιδιά μέσω στον βαθμό που διεγείρονται οι λεπτές και αδρές ​​κινητικές δεξιότητες, καθώς και ο συσχετισμός της πραγματικότητας στα διάφορα υπάρχοντα υλικά και σχήματα.

Αυτός ο τρόπος σύνδεσης με τον έξω κόσμο είναι που μας οδηγεί στη μόνιμη αναζήτηση σωματικής επαφής, μέσα από μια βαθιά σχέση με τα κράτη συναισθήματα, μια πράξη που μας οδηγεί στη συνήθεια να περιβάλλουμε τον εαυτό μας με αντικείμενα με απαλή υφή για να απολαμβάνουμε τα ηρεμιστικά τους οφέλη, ενώ οι υφές πιο τραχιά χρησιμοποιούνται συνήθως σε εξωτερικά στοιχεία που προκαλούν ένα ορισμένο επίπεδο προστασίας, μια τάση που χρησιμοποιείται ευρέως στον εξωραϊσμό, τον εξωτερικό σχεδιασμό και αρχιτεκτονική.

παρατηρώντας αλλαγές

Ομοίως, οι εικαστικές τέχνες κάνουν επίσης μεγάλη χρήση της υφής κατά την ανάπτυξη των διαφόρων εικόνων και έργων, με μεγαλύτερη έμφαση σε τομείς όπως γλυπτική, κεραμικά, κοσμήματα, ζωγραφική και σχέδιο, που μέσα από το παιχνίδι με τα διάφορα εκφραστικά στοιχεία, δίνουν τη δυνατότητα μεγάλη ποικιλία αντιληπτών υφών, τόσο με την όραση όσο και με την αφή, μια κατάσταση που με τη σειρά της επιτρέπει τη χρήση της υφής ως πηγής εκφραστικό να υπερβαίνει την τέχνη πάνω από τις οπτικές δυσκολίες που μπορεί να υπάρχουν, προσφέροντας έναν νέο μηχανισμό αλληλεπίδρασης μεταξύ τέχνης και θεατής μέσω της απτικής αντίληψης, η οποία χρησιμοποιείται ως μοντέλο χωρίς αποκλεισμούς, αλλά και ως νέα τάση προς την απόλαυση και στοχασμός τέχνης.

Η υφή είναι βασικό συστατικό στην τέχνη, το οποίο ορίζεται ως ανωμαλία σε μια συνεχή επιφάνεια, και ότι λόγω του ότι οι υφές γίνονται αντιληπτές μέσω της αφής, ακριβώς από αυτές τις παραλλαγές από την επιφάνεια ενός έργου, ο καλλιτέχνης επιδιώκει να διεγείρει την αίσθηση αυτών που εκτιμούν το έργο, αφυπνίζοντας επίσης Έτσι αισθήσεις και βαθύτερα συναισθήματα, και πιο εσωτερικά από την απλή σωματική επαφή της επαφής με το έργο.

Αλλά εκτός από αυτό, Υπάρχουν υφές που μπορούν επίσης να γίνουν αντιληπτές μέσω του θέα, όπως για παράδειγμα μπορούμε να διαφοροποιήσουμε οπτικά ένα φίνο υφασμάτινο πουκάμισο από ένα μάλλινο υφαντό σακάκι. Ακόμη και χωρίς να το αγγίξουμε, μπορούμε να έχουμε μια ιδέα ότι και οι δύο υφές είναι διαφορετικές και ομοιόμορφες, γιατί πριν το είχαμε βιώσαμε την απτική επαφή με την υφή, μπορούμε ακόμη και να φανταστούμε πώς αισθάνεται αγγίξτε το.

Για το λόγο αυτό και μέσω επαγγελματικών τεχνικών, οι καλλιτέχνες συχνά καταφεύγουν σε μεθόδους αναπαράστασης που διευκολύνουν ότι το αντιπροσωπευόμενο αντικείμενο έχει αξιοσημείωτη αξιοπιστία με το ίδιο το πραγματικό αντικείμενο και ότι με αυτόν τον τρόπο το έργο έχει α "ρεαλισμός" μπροστά στη θέα όποιου παρατηρεί το έργο τέχνης. Οι αισθήσεις είναι η πύλη για όλα τα ερεθίσματα γύρω μας και στο επάγγελμα των καλλιτεχνών το «ξύπνημα» των αισθήσεων είναι πρωταρχικό καθήκον.

βιβλιογραφικές αναφορές

Dezcallar Saez, T. (2012). Σχέση νοητικών διεργασιών και απτικής αίσθησης: συναισθήματα και μνήμες μέσα από εμπειρική ανάλυση υφών. Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης.

Medina Rodriguez, Α. (2020). Αισθήσεις που παρέχουν οι υφές μέσω των υφασμάτων. Εθνική Ενοποιημένη Εταιρεία Ανώτατης Εκπαίδευσης CUN.

Μολίνα Γκονζάλες, Μ. όχι. (2019). Ευεξία, χώροι και αντιλήψεις: σχεδιασμός μέσω της αφής. Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Nuevo Leon.

Πάκμαν, Μ. (2014). Υφές της φαντασίας (Τόμ. 302609). Editorial Gedisa.