Σημασία των ποταμών

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Η πιο προφανής ιδιότητα του νερού στη φύση είναι ότι είναι απαραίτητο για τη ζωή. Όσο μεγαλύτερη είναι η παρουσία του νερού, τόσο μεγαλύτερη ποικιλία ειδών βρίσκεται στο πέρασμά του, και από αυτή την άποψη, η σημασία των ποταμών δίνει τα ακόλουθα θετικά σημεία: 1) επιτρέπουν μια πιο εκτεταμένη κατανομή του ζωτικού υγρού και επομένως των πληθυσμών του είδος; 2) αυξάνουν την οξυγόνωση του νερού. 3) συμβάλλουν στη διασπορά του γενετικού υλικού του είδους προς άλλα εδάφη. 4) είναι φορείς θρεπτικών στοιχείων για τα εδάφη. 5) Διατηρούν την υγρασία του περιβάλλοντος για το σχηματισμό πυκνοκατοικημένων βιοϊωμάτων όπως τα δάση, τα οποία με τη σειρά τους επηρεάζουν τη ροή των ρευμάτων αέρα. 6) τροφοδοτούν φυσικά αποθέματα νερού, όπως λίμνες και λιμνοθάλασσες. 7) συμβάλλουν στην ισορροπία της συγκέντρωσης αλάτων και μετάλλων στους ωκεανούς. μεταξύ πολλών άλλων συνεισφορών που καθιστούν δυνατή τη δυναμική της ζωής στον πλανήτη.

Η Ροή της Ζωής

Τα ποτάμια είναι η φυσική ροή του νερού από την πηγή του. Είτε μέσω πηγών μέσω των οποίων τα υπόγεια ύδατα βρίσκουν το δρόμο τους προς την επιφάνεια, ως συλλέκτες και απορροή όμβριων υδάτων, είτε ως αποδέκτες της μεταφοράς νερού που υπερβαίνει την αποθηκευτική ικανότητα κάποιας φυσικής ή και ανθρωπογενούς δεξαμενής, είναι σίγουρα σε ένα ποτάμι που το νερό βρίσκει το δρόμο του μέσα από τα εδάφη, κουβαλώντας μαζί του όλους τους απαραίτητους πόρους για την ανάπτυξη της ζωής, για τη συντριπτική πλειοψηφία των ειδών υπάρχον.

Με την πρώτη ματιά το νερό είναι εμφανές, ωστόσο, με την πειθαρχημένη ροή του φέρει μαζί του μια τόσο πλούσια ποικιλία στοιχείων που είναι πραγματικά εξαιτίας αυτών που τα ποτάμια έχουν τόσο ζωτική επιτυχία.

Θρεπτικά συστατικά όλων των ειδών, από το οξυγόνο που είναι απαραίτητο για τα ψάρια, τα φύκια και τους μικροοργανισμούς που κατοικούν στο γλυκό νερό, μέχρι το άζωτο, τον φώσφορο και το κάλιο που είναι τόσο απαραίτητα για χερσαία φυτά, ποτάμια μεταφέρουν γενναιόδωρα από το ένα μέρος στο άλλο όλα τα συστατικά για την αφθονία των ειδών που διανέμονται στην πορεία του, κατανέμοντας το θρεπτικά συστατικά που σύρετε από τις περιοχές με υψηλό δάσος, με υψηλό δείκτη διαθέσιμης οργανικής ύλης, στις χαμηλότερες περιοχές των κοιλάδων, εξασφαλίζοντας την επιβίωση σαβάνες και λιβάδια.

Βιοποικιλότητα στα Γλυκά Νερά

Μια τεράστια ποικιλία ειδών, φυτών και ζώων, εξελίχθηκε από τους ωκεανούς προς την προσαρμογή τους σε λιγότερο πυκνά και βαθιά νερά, βρίσκοντας στο τα γλυκά νερά των ποταμών είναι τέλειος βιότοπος για να εγκατασταθούν, με τον ίδιο τρόπο, υπάρχει μια τεράστια ποικιλία μικροοργανισμών που πολλαπλασιάζονται σε αυτά τα νερά, μερικοί από αυτούς Μπορούν ακόμη και να είναι παθογόνα για τον άνθρωπο, επομένως δεν συνιστάται η κατανάλωση οποιουδήποτε νερού βρύσης, εάν δεν είναι εγγυημένο ότι είναι πόσιμο για κατανάλωση. ο άνθρωπος. Σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο τη σημασία των ποταμών για την επιβίωσή μας και την όλης της υπέροχης βιοποικιλότητας που υποστηρίζουν, μειώνοντας τις αλλοιώσεις τους και τη μόλυνση με την οποία έχουμε προκαλέσει τόσα πολλά επιδεινώθηκε.

Αιτίες και καταστροφές

Η σημασία των ποταμών για τον άνθρωπο υπερβαίνει επίσης κάθε βιολογική ανάγκη, σε πολλές περιπτώσεις έχουν ληφθεί ως φυσικά εμπόδια που επιτρέπουν οριοθετούν εδάφη, επομένως είναι πολύ συνηθισμένο να μπορούμε να βρούμε που σχετίζεται με κάποιο σημείο της ροής ενός ποταμού, την οριοθέτηση του εδαφικού ορίου μεταξύ δύο ή περισσότερων έθνη και μεταξύ των κρατών που τα απαρτίζουν, ενώ σε γεωγραφικό επίπεδο τα ποτάμια έχουν υποστηρίξει ακόμη και την επίλυση πολλών συγκρούσεων εδαφικός. Οι μεγάλοι πολιτισμοί της αρχαιότητας και οι κύριες πόλεις της νεωτερικότητας έχουν εγκατασταθεί κατά μήκος ποταμών σημαντικών διαστάσεων, τόσο για την ανάγκη για επικοινωνία (τα πλεύσιμα ποτάμια ήταν τα κύρια μονοπάτια της ανθρωπότητας για αρκετές χιλιετίες) ως πηγή πόσιμου νερού και πηγή τροφή. Απλά θυμηθείτε τους πολιτισμούς της Αιγύπτου (ποταμός Νείλος), της Μεσοποταμίας (Τίγρης και Ευφράτης) ή τις πολυάριθμες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που βρίσκονται στον Δούναβη.

Αλλά δεν ήταν όλα τέλεια στη σχέση μεταξύ ποταμών και ανθρώπων, είτε λόγω της απρόβλεπτης συμπεριφοράς της ίδιας της φύσης και της διαφοροποίηση σε κάθε του φαινόμενο ή από τις ίδιες τις αλλοιώσεις που προκαλούνται από την ανθρώπινη επιθυμία να προσπαθήσει να το κυριαρχήσει, που κάθε μέρα κάνει τη συνάντηση μεταξύ των δύο πλευρών πιο συχνή και καταστροφική, ειδικά όταν υπάρχει νερό στο μεταξύ, ενάντια στη δύναμη του οποίου δεν υπάρχει τρόπος να μπορέσουμε να κέρδος.

Ανεξάρτητα από το πόσο μηχανική έχει εφαρμοστεί στη σκόπιμη ανθρώπινη εκτροπή της κοίτης του ποταμού, η φύση πάντα καταλήγει να ξεκαθαρίζει τι είναι τέλεια διαδρομή, επομένως, θα παραμένει πάντα η πιο συνετή, η ανάπτυξη οποιουδήποτε οικισμού ή ανθρώπινης δραστηριότητας, όσο το δυνατόν πιο απομακρυσμένη από την αιτία ενός ποταμού, σεβόμενοι έτσι την ίδια τη δυναμική της φύσης, προστατεύοντας τη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων που χρειάζονται τόσο πολύ τον ποταμό και παύοντας να εκθέτουν θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια την ανθρώπινη ζωή, εκτός από τη μείωση του κόστους των υλικών απωλειών σε κτίρια που σε άλλο χώρο θα ήταν ασφαλέστερα από αρχή.

ο σημασία των ποταμών στον πλανήτη υπερβαίνει κάθε πιθανότητα παρερμηνείας. Πολλοί καλλιτέχνες και επιστήμονες τα έχουν συγκρίνει με τα αιμοφόρα αγγεία του κόσμου, αφού είναι είναι υπεύθυνοι για τις βασικές λειτουργίες που κάνουν την ακεραιότητα ολόκληρου του πλανήτη, σαν αληθινή μονάδα. ΕΝΑ ποτάμι Είναι ένα υδάτινο ρεύμα (γενικά με χαμηλή αλατότητα, εξ ου και το "γλυκό νερό" μεταξύ μας ή "γλυκό νερό" [γλυκό νερό] μεταξύ αγγλόφωνων), που πηγάζει είτε από το σημείο εκκίνησης του λιώσιμου των ψηλών βουνών είτε ως συμβολή άλλων μικρότερων υδάτινων ρευμάτων (άλλα ποτάμια, μικρά ρυάκια). Γενικά, ενώ το ορεινά ποτάμια Έχουν γρήγορη και έντονη πορεία, με υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία, τα πεδιάδες ποτάμια Χαρακτηρίζονται από τη μεγαλύτερη ροή και το κανάλι τους, με πιο αργή και χαλαρή πορεία.

Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι η σημασία των ποταμών τους καθιστά απαραίτητους στόχους προστασίας, καθώς η μόλυνση του τα νερά μπορούν να οδηγήσουν στην καταστροφή ολόκληρων οικοσυστημάτων και ακόμη και να μετατρέψουν τους ανθρώπινους οικισμούς σε μη βιώσιμες περιοχές σε σύντομο και μεσαίο όρος.

βιβλιογραφικές αναφορές

Ντίαζ, Χ. C., & Torres, J. σολ. (2000). Η σημασία των ποταμών στο περιβαλλοντικό περιβάλλον. Journal of the Research Institute of the Faculty of Mines, Metalurgy and Geographical Sciences, 3(5), 57-63. UNMSM. Περού.

Μοντόγια, Τζ. V, Καστίγιο, Μ. M., & Sanchez, L. (2011). Η σημασία των περιοδικών πλημμυρών για τη λειτουργία και τη διατήρηση των επιρρεπών σε πλημμύρες οικοσυστημάτων μεγάλων τροπικών ποταμών: μελέτες στη λεκάνη του Orinoco. Interscience, 36(12), 900-907. Βενεζουέλα.

Βίλα, Γ. (1996). Βιολογία. 8η Έκδοση. Μεξικό. McGraw-Hill.