Σημασία της Επανάστασης του Πάρκου (1890)

Ένοπλη εξέγερση που προωθείται και καθοδηγείται από πολίτες, στρατιώτες και πολιτικούς ηγέτες της πρόσφατα συσταθείσας ομάδας Unión Cívica, ενάντια στην κρίσιμη οικονομική και πολιτική κατάσταση που η κυβέρνηση από τον Miguel Juárez Celman.

Το μικρόβιο του UCR

Η κύρια καινοτομία που έφερε αυτή η εξέγερση ήταν ότι για πρώτη φορά οι κάτοικοι της πόλης στάθηκαν στο ύψος των κυβερνήσεων και ζήτησαν αλλαγές που θα τους έφερναν μεγαλύτερη ευημερία.

Από την άλλη πλευρά, συνέλαβε τη γέννηση ενός νέου πολιτικού κόμματος: της Radical Civic Union (UCR), που μέχρι σήμερα και μαζί με το Justicialista Party (PJ), είναι αυτά που έχουν κυριαρχήσει στη ζωή. πολιτική Η Αργεντινή τα τελευταία 100 χρόνια.

Η πολιτική διαμάχη έπαψε να είναι ζήτημα caudillos και έγινε ένα κοινωνικό ζήτημα στο οποίο παρενέβησαν όλοι οι κοινωνικοί παράγοντες της εποχής: οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο συνδικάτα, τη μεσαία τάξη και την αντιπολίτευση.

Juárez Celman, ένας πρόεδρος σε μπελάδες

Η βαθιά χρηματοπιστωτική κρίση που προκλήθηκε από την κερδοσκοπική φούσκα που προωθεί η διοίκηση του Celman προκάλεσε την χρεοκοπία της Αργεντινής. χρεοκοπία της Εθνικής Τράπεζας και μια σειρά από επιπλοκές στην εργασιακή πραγματικότητα με τη μείωση των μισθών, τις απεργίες και την ανεργία στην ανάπτυξη.

Και για να ολοκληρωθεί το χαοτικό σενάριο προστέθηκε η απόρριψη του έντονου αυταρχισμού που ασκούσε ο Juárez Celman και ο συστηματικός και ανεξέλεγκτος εκλογική νοθεία που διέπραξε το συντηρητικό Εθνικό Αυτόνομο Κόμμα (PAN), το οποίο κυβερνούσε σχεδόν χωρίς αντιπολίτευση από τα μέσα του αιώνα XIX.

Αν και υποστηρικτής μιας φιλελεύθερης ιδεολογίας, το ΠΑΝ, στην πράξη, ήταν ένα συντηρητικό κόμμα που ασκούσε πολιτικές πολύ αμφίβολο να παραμείνει στην εξουσία: χειραγώγηση των εκλογών, πελατειακός, περιορισμός της ελευθερίες.

Ο υπερβολικός αυταρχισμός στον οποίο υπέστη ο Celman υπονοούσε όχι μόνο την απόρριψη των πολιτικών του αντιπάλων αλλά και των δικών του κόμμα με τη μορφή του προκατόχου και κουνιάδου του, στρατηγού Roca, και της ίδιας της Καθολικής Εκκλησίας, την οποία αντιμετώπισε την τιμωρία του αποφάσεις.

Ένωση πολιτών: νέα ονόματα και πολιτικές πρωτοβουλίες

Για να το αντιμετωπίσω αυτό κατάσταση Πολλοί νέοι ηγέτες προσχώρησαν: Aristóbulo del Valle, Bartolomé Mitre, Juan B. Justo, Bernardo de Irigoyen, μεταξύ άλλων, και με επικεφαλής τον Leando N. Alem, ο οποίος συμφώνησε στην ανάγκη για απόλυτη αλλαγή των θεσμικών, πολιτικών και οικονομικών συνθηκών της χώρας.

Από εκεί προέκυψε ένα εφήμερο και κρίσιμο πολιτικό κόμμα που ονομάζεται Unión Cívica, το οποίο προώθησε την εξέγερση του Πάρκου και το οποίο ήταν ο σπόρος του θρυλικού Unión Cívica Radical.

Η ταραχή κράτησε τρεις ημέρες, από τις 26 έως τις 29 Ιουλίου, και οι Plazas Lavalle και Ελευθερία Ήταν τα κέντρα των αντιπαραθέσεων, στα οποία προστέθηκαν μεταξύ άλλων η εξέγερση της στρατιωτικής σχολής, αρκετά συντάγματα και ο ναυτικός στόλος.

Μια ήττα που έγινε θρίαμβος και η συντηρητική παρακμή

Αν και η κυβέρνηση του PAN ήταν αλώβητη επειδή συνέχισε να ηγείται της εκτελεστικής εξουσίας και η εξέγερση καταπνίγηκε, το πλαίσιο ανάγκασε την απότομη αλλαγή με την η παραίτηση του Χουάρες Σέλμαν και η ανάληψη του αντικαταστάτη του Κάρλος Πελεγκρίνι, ο οποίος κατάφερε να δαμάσει την πολιτική και οικονομική καταιγίδα με μια σειρά μέτρων αποτελεσματικός.

Ωστόσο, η «νίκη» του ΠΑΝ εναντίον των επαναστατών σήμαινε την αρχή του τέλους του και την αργή πτώση των συντηρητικών στην εξουσία.

Μεταξύ των ταραχοποιών στο πάρκο υπήρχε επίσης μια κρίση επειδή άνοιξε μια ρωγμή που χώρισε το κόμμα στα δύο: την Ένωση Πολιτών Nacional που συμφώνησε με το PAN, αφενός, και την Unión Cívica Radical, με επικεφαλής τον Alem, η οποία ήταν απολύτως αντίθετη είπε συμφωνία.

Σε κάθε περίπτωση, τίποτα δεν επιχειρήθηκε ενάντια στην πρόοδο και τη βελτίωση του πολιτικού συστήματος που υλοποιήθηκε τον επόμενο αιώνα και από το ριζοσπαστικό χέρι.

Fotolia Arts: adonis_abril, johan10