Σημασία της Λογικής

Σερένα Κουόγκι
Τίτλος Καθηγητή Βιολογίας

Η λογική έχει δύο γενικές πτυχές από τις οποίες μπορεί να υποτεθεί: η πρώτη ως νοητική ικανότητα που επιτρέπει την ανάλυση και την ερμηνεία των φαινομένων ως ο φυσικός συλλογισμός, που χρησιμεύει ως οδηγός στη λήψη των πιο περίπλοκων αποφάσεων, και δεύτερον, ως μεθοδολογικό εργαλείο που κληρονομήθηκε από τη φιλοσοφία, πάνω στο οποίο υποστηρίζει τους διάφορους επιστημονικούς τομείς για μια πιο αξιόπιστη αξιολόγηση των πληροφοριών, καθοδηγώντας μας προς την αντικειμενική αναζήτηση των πιο συνεκτικών επιλογών που μας φέρνουν πιο κοντά στην σωστές απαντήσεις.

Μια φυσική τάξη για το σύνολο

Υπάρχει μια καθολική γλώσσα ικανή να μας επιτρέψει να ερμηνεύσουμε όλους τους τύπους φαινομένων και, στη συνέχεια, να διευκολύνουμε ένα μεγάλο μέρος της κατανόησής τους μέσω της μαθηματικής λογικής, μια άλλη μεγάλη ικανότητα σκέψης που μας επέτρεψε να αναπτύξουμε σχεδόν όλη την υπάρχουσα επιστημονική γνώση, εξ ου και η τόσο θεωρημένη σημασία της για όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα των τελευταίων αιώνων, μέσω των οποίων η διδασκαλία των μαθηματικών αποτελεί στοιχείο προτεραιότητας στην προσπάθεια τόνωσης από την πρώιμη ηλικία του υψηλότερου δυνατού βαθμού ανάπτυξης της λογικής στους ανθρώπους και της επακόλουθης εφαρμογής της σε άλλους τομείς σπουδών, καθιστώντας απαραίτητη πηγή σε τομείς όπως η ίδια η επιστήμη, η μηχανική, ακόμη και προγραμματισμού, με την ανάγκη να είναι σε θέση να συμπεράνει, μέχρι να μπορέσει να αναπαραχθεί, τη λογική σειρά με την οποία πρέπει να καθιερωθούν οι διάφορες διαδικασίες για να ληφθούν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

αφαιρέσεις και χτυπήματα

Με τον ίδιο τρόπο, η καθιέρωση ενός λογικού κριτηρίου στην εξέλιξη των ερευνών επιτρέπει τη δυνατότητα αξιολόγησης από το ίδιο το νόημα των υποθέσεων. σε καθένα από τα δεδομένα που ελήφθησαν, προκειμένου να βρεθούν οι πιο συνεκτικές και συνεπείς δυνατές ερμηνείες, κατευθύνοντας έτσι τους ερευνητές η ανάπτυξη πιο αντικειμενικών συμπερασμάτων μέσω μιας πιο διεκδικητικής διάκρισης, η οποία βασίζεται στη σύγκριση των αποτελεσμάτων που προκύπτει με τις πραγματικότητες των φαινομένων που θα μπορούσαν να συνδεθούν, οπότε θα εφαρμοστεί μια συγκριτική λογική, ενώ υποθέτουμε ότι που γίνεται με την απόρριψη του λογικά ανέφικτου προς το δυνητικά εφικτό είναι μια προσέγγιση της πραγματικότητας που ανήκει μάλλον σε μια λογική επαγωγικός.

Συχνά, και οι δύο στρατηγικές μας καθοδηγούν, ακόμη και χωρίς περαιτέρω εκπαίδευση ή ακαδημαϊκό σκοπό. Αρκεί να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο αναλαμβάνουμε τη λήψη των διαφόρων σημαντικών αποφάσεων κατά τη διάρκεια της ζωής μας, για να συνειδητοποιήσουμε αυτή τη λογική πάντα μας συνοδεύει σε αυτά τα γεγονότα, ωστόσο, κάποιες συμπεριφορές θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηριστούν ως παράλογες ανά πάσα στιγμή, υπακούοντας αυτό σε δύο βασικούς παράγοντες: 1) είτε η διαδικασία έξω από κάθε λογική πραγματοποιείται από κάποιον με αλλοιωμένο νοητικό πρότυπο, προϊόν κάποιων ψυχική διαταραχή που επηρεάζει την εν λόγω φυσική λειτουργία του μυαλού μας, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τη διπολική διαταραχή ή την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή καταπιεστικός; ή 2) το ίδιο το πλαίσιο της λογικής σύμφωνα με την πραγματικότητα με την οποία ένα άτομο υποθέτει ένα γεγονός, αντίθετα, διαφέρει από αυτό του ατόμου που θα μπορούσε να είναι. παρατηρώντας, όπως, για παράδειγμα, είναι λογικό για τα μέλη των φυλών των αυτοχθόνων να πραγματοποιούν τελετουργίες στις οποίες τα στοιχεία της φύσης λατρεύονται από να τους παρέχει όλα όσα χρειάζονται, ενώ για τους ανθρώπους στις σύγχρονες πόλεις αυτό είναι γεγονός που δεν έχει νόημα αν γινόταν εντός α Σουπερμάρκετ.

Κάντε τα πράγματα πιο απλά

Η χρήση της λογικής για να συναχθεί το επειδή των πραγμάτων, ακόμα και τα πιο απλά και καθημερινά, έχει τα αξιοσημείωτα πλεονεκτήματά του, ειδικά όταν εκτελούνται εργασίες που απαιτούν μηχανική διαδικασία, όπως π.χ. καθαρισμός του σπιτιού και οργάνωση χώρων, εργασίες που φαίνονται ασήμαντες και που συνήθως πραγματοποιούμε χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση, ωστόσο, η συνειδητοποίηση των εν λόγω δραστηριοτήτων κάτω από ένα λογικό κριτήριο, επιτρέπει την επίτευξη βέλτιστων επιπέδων για τη χρήση τόσο του χρόνου όσο και του χώρου και των πόρων, διευκολύνοντας από μόνη της την διαδικασία, αλλά και επιτρέποντας να προσδώσει έναν οργανωτικό χαρακτήρα στο χώρο, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της απόδοσης των άλλων δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται στον ίδιο περιοχή.

Η ανάπτυξη του εαυτού μας με ένα λογικό συναίσθημα στη ζωή μας επιτρέπει επίσης να επιτύχουμε μια πιο συνεκτική απόδοση σε ό, τι έχουμε σκοπό να κάνουμε, κάτι που μεταφράζεται σε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και αποτελεσματικότητα, οι προσωπικές ιδιότητες εκτιμώνται πάντα ιδιαίτερα όταν σκέφτεστε να υποβάλετε αίτηση για εργασία ή να γίνετε μέλος μιας ομάδας δουλειά.

Μεταμόρφωση της λογικής ως επιστημονικού κλάδου διαχρονικά

Ορίζουμε τη λογική ως την Τυπική Επιστήμη της οποίας το αντικείμενο μελέτης είναι το διαφορετικό αρχή απόδειξης που επιτρέπουν την επαλήθευση ότι μια επιβεβαίωση μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη, που προέρχεται από την παλιά λέξη Λογική, που χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί σε οποιονδήποτε έχει διάνοια, λογική, διαλεκτική και επιχειρήματα, προερχόμενα με τη σειρά του από αυτή τη λέξη Λογότυπα, το οποίο σχετίζεται με τις ίδιες τις ιδέες, τα επιχειρήματα, τους λόγους και τις λέξεις.

ο μεθοδολογία Το έργο της λογικής συνίσταται στην εξέταση της εγκυρότητας ή της ακυρότητας, στην εφαρμογή μιας συστηματοποίησης στα επιχειρήματα, αναλύοντας επομένως τη δομή της, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των όσων έχουν υποστηριχθεί, καθώς και τη γλώσσα που χρησιμοποιείται και την κατάσταση της πραγματικότητας του περιεχομένου, για τον οποίο θεωρείται ως επίσημη επιστήμη.

Αρχικά, ήταν μια επιστήμη που προερχόταν από το Φιλοσοφία, αλλά με την ανάπτυξή του στα τέλη του 19ου αιώνα απομακρύνθηκε από αυτό, θεωρούμενος λόγω της συμβολικής επισημοποίησής του ως πειθαρχία πολύ περισσότερο παρόμοια με μαθηματικάΕπομένως, σε πολλές επιστημολογικές αναλύσεις λαμβάνεται υπόψη ως μαθηματική λογική.

Με την άφιξη του 20ου αιώνα, αυτή η επιστήμη άρχισε να θεωρείται κυρίως ως συμβολική λογική, χρησιμοποιώντας κανόνες συμπερασμάτων και αντικαθιστώντας τους διαφορετικούς ισχυρισμούς με απλές αναθέσεις συμβόλων, για το λόγο αυτό εφαρμόστηκε αργότερα στις βάσεις της επιστήμης των υπολογιστών, έχοντας από τότε μια δομή απλώς λογικής επιστήμης. Έτσι.

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να εφαρμόσουμε την έννοια της λογικής είναι στην καθημερινή ζωή, όταν μιλάμε για λογική σκέψη ή τη χρήση λογικών αντιδράσεων ή όρων, εγγενές σε αυτό, τι σχετίζεται με την παράδοση και τον πολιτισμό, ή λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο ενός συγκεκριμένου γεγονότος, προκειμένου να παράσχει μια συνεκτική δήλωση ή μια αντίδραση που σχετίζεται με το εν λόγω γεγονός. περίπου. Γι' αυτό η έννοια αυτή χρησιμοποιείται ως κοινωνιολογική ή πολιτισμική ερώτηση, έχοντας αυτή την έννοια σχέση πραγματιστική, γύρω από μια συγκεκριμένη λειτουργία που επιτρέπει την ανάλυση της αποτελεσματικότητας σε μια σχέση του ερέθισμα-απόκριση.

βιβλιογραφικές αναφορές

Γκάμουτ, Λ. Τ. F., & Durán, C. (2002). Εισαγωγή στη λογική. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή: Eudeba.

Χέγκελ, Γ. W. F., Mondolfo, R., & Mondolfo, R. (1968). Επιστήμη της λογικής. Μπουένος Άιρες: Ηλιακή.

Καντ, Ι. (2001). Λογική (Τόμ. 8). Εκδόσεις Akal.

Λεφέβρ, Χ. (1993). Τυπική λογική, διαλεκτική λογική. XXI αιώνας.