Η σημασία του εξωτερικού σκληρού δίσκου

Η επιστήμη των υπολογιστών όπως την ξέρουμε αναμφίβολα προέκυψε από το πρέπει να επεξεργάζονται και να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες δεδομένων με αυτοματοποιημένο τρόπο. Γι' αυτό η ανάπτυξή του έχει κατευθυνθεί (και κατευθύνεται) κυρίως στο πώς να διατηρείται η πληροφορία ασφαλής.

Όταν οι ομάδες εξελίσσονταν προέκυψε ένα πρόβλημα: το κινητικότητα αυτών των αποθηκευμένων πληροφοριών. Είναι σαφές ότι ένας εξοπλισμός υπολογιστή, όσο μακρόβιο κι αν είναι, δεν διαρκεί για πάντα, επομένως οι πληροφορίες πρέπει να μπορώ να μετακινηθείτε, να μετακινηθείτε από το ένα μέρος στο άλλο. Γι' αυτό επινοήθηκαν διάφορες συσκευές με τις οποίες μπορούν να μετακινηθούν πληροφορίες από τον έναν υπολογιστή στον άλλο: από παλιές πλακέτες με τρανζίστορ, κάρτες μνήμη αναλογικά, κασέτες, δισκέτες, CD, DVD... όλα αυτά είναι μέθοδοι που σας επιτρέπουν να διατηρείτε ορισμένες πληροφορίες σε αυτά και να τις μετακινείτε φυσικά από ένα μέρος.

Οι πρώτοι σκληροί δίσκοι δημιουργήθηκαν με την ιδέα να είναι σταθερές συσκευές, σε αντίθεση με τους λεγόμενους μαλακούς δίσκους της εποχής (οι περίφημες δισκέτες). Έτσι, οι περισσότεροι από τους πρώτους υπολογιστές είχαν έναν σκληρό δίσκο μέσα, ικανό να αποθηκεύσει ένα μεγάλο ποσότητα πληροφοριών και στη συνέχεια επέτρεψε την ανταλλαγή δεδομένων μέσω ενός ελεγκτή δίσκου μαλακός. Ήταν στο πρώτο όπου το

OS και τα βασικά προγράμματα, και όπου ο Η/Υ αποθήκευσε, τροποποιούσε, εκτέλεσε... όλη τη δουλειά που έγινε.

Το σύστημα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα: ένας σταθερός σκληρός δίσκος μεγάλης χωρητικότητας στον οποίο ο υπολογιστής λειτουργεί κυρίως και στη συνέχεια άλλες φορητές μνήμες στις οποίες αποθηκεύονται οι πληροφορίες που θέλετε να διατηρήσετε ή να μετακινήσετε (είτε είναι μνήμες flash, DVD, εκκρεμείς..., και τα λοιπά). Ωστόσο, όταν ένα άτομο θέλει να μετακινήσει μεγάλο όγκο δεδομένων, προκύπτει το πρόβλημα ότι οι φορητές μνήμες γενικά δεν προσφέρουν αρκετή χωρητικότητα. Γι' αυτό το λόγο το Εξωτερικοί Σκληροί Δίσκοι. Αυτοί οι εξωτερικοί σκληροί δίσκοι λειτουργούν παρόμοια με τους εσωτερικούς σκληρούς δίσκους, αλλά με την προειδοποίηση ότι μπορούν να μετακινηθούν μεταξύ διαφόρων υπολογιστικών συσκευών συνδέοντάς τες σε μια θύρα του υπολογιστή. Έτσι, εάν ένα άτομο ήθελε να αντιγράψει όλα τα δεδομένα του από έναν υπολογιστή σε άλλο, θα μπορούσε να το κάνει σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο, να τον πάρει μαζί του και να τον χρησιμοποιήσει για να εργαστεί σε άλλη συσκευή. Επίσης, επειδή είναι σκληροί δίσκοι, είναι συνήθως πολύ πιο γρήγοροι και πιο αξιόπιστοι από οποιαδήποτε άλλη φορητή συσκευή.

Οι σκληροί δίσκοι δεν ήταν στην πραγματικότητα τίποτα περισσότερο από επάλληλα στρώματα μονάδων δίσκου, και επομένως πολύ πιο ευαίσθητοι στην τριβή και κίνηση από τους μαλακούς δίσκους, συνιστώντας να μην μετακινούνται κατά την εργασία, καθώς μπορεί να προκληθούν ανεπανόρθωτες ζημιές.
Οι εξωτερικοί σκληροί δίσκοι, αν και φορητοί, δεν πρέπει επίσης να μετακινούνται κατά την εργασία, αλλά πρέπει να απενεργοποιούνται για μεταφορά.

Επί του παρόντος, όμως, με την ανάπτυξη διαδικτυακών τεχνολογιών όπως π.χ σύννεφο (σύννεφα), η τάση είναι να χρησιμοποιούνται λιγότεροι φορητοί σκληροί δίσκοι και περισσότερο το δίκτυο για την αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων πληροφοριών, καθώς Αυτά τα συστήματα επιτρέπουν σε αυτές τις πληροφορίες να είναι αυτόματα διαθέσιμες από οποιαδήποτε συσκευή στον κόσμο, απλώς έχοντας ένα σύνδεση με Διαδίκτυο.