Σημασία της βακτηριακής αντοχής: η περίπτωση της Αζιθρομυκίνης

Η αζιθρομυκίνη είναι ένα αντιβιοτικό που χάνει την αποτελεσματικότητά του. Από την εμφάνισή τους στη δεκαετία του 1940, τα αντιβιοτικά αποτελούν σημαντικό εργαλείο εργασίας στην καθημερινή ιατρική πρακτική. Υπάρχουν πολλές ζωές που έχουν σωθεί όταν χρησιμοποιούνται σωστά, ωστόσο η κακή χρήση τους έχει οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των αντιβιοτικών που δεν είναι πλέον χρήσιμα λόγω της φαινόμενο γνωστό ως Βακτηριακή Αντίσταση, που οδηγεί στην επιμονή της λοίμωξης, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές ή ακόμα και θάνατο και μπορεί επίσης να μεταδοθεί σε άλλους Ανθρωποι.

Τα αντιβιοτικά ασκούν τη φαρμακολογική τους δράση με τρεις κύριους μηχανισμούς: την πρόληψη της αναπαραγωγής των βακτηρίων, αποδυναμώνουν το τοίχωμα ή τη μεμβράνη που τα καλύπτει ή επηρεάζουν την παραγωγή ουσιών απαραίτητων για αυτά επιβίωση. Τα βακτήρια είναι μικροοργανισμοί με μεγάλη ικανότητα για προσαρμογή που τους επιτρέπει να μεταλλάξουν τα γονίδιά τους για να γίνουν ανθεκτικά στη δράση ενός συγκεκριμένου αντιβιοτικού, Αυτή η αντίσταση μπορεί να μεταδοθεί από το ένα βακτήριο σε ένα άλλο, γεγονός που αυξάνει τον αντίκτυπο αυτού φρικιό. Τα ανθεκτικά βακτήρια είναι σε θέση να εμποδίσουν την άφιξη του φαρμάκου στο σημείο όπου θα ασκήσει την επίδρασή του, να τροποποιήσουν τον στόχο της δράσης του έτσι ώστε να μην μπορεί να εκπληρώσει τη λειτουργία του ή παράγουν χημικές ουσίες που ονομάζονται ένζυμα που αδρανοποιούν το αντιβιοτικό, ακόμη και ορισμένα βακτήρια είναι ικανά να αναπτύξουν αρκετούς από αυτούς τους μηχανισμούς ενάντια σε έναν ή περισσότερους αντιβιοτικά.

Ένα από τα πιο συνταγογραφούμενα αντιβιοτικά σήμερα είναι η Αζιθρομυκίνη, που αναπτύχθηκε το 1980 και κυκλοφορεί στην αγορά από το 1991. Οι κύριες χρήσεις της είναι στην θεραπεία λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού, ιδιαίτερα σε παιδιά, παροξύνσεις χρόνιας βρογχίτιδας και ορισμένων λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος και ουρητικός. Δεδομένης της υψηλής συχνότητας λοιμώξεων του αναπνευστικού στο πληθυσμός Γενικά, η συνταγογράφηση του έχει αυξηθεί, ωστόσο η άσκοπη χρήση του σε ιογενείς λοιμώξεις έχει προκαλέσει την εμφάνιση περιπτώσεων αντοχής στο φάρμακο αυτό. Πολλές φορές το φαινόμενο αυτό οφείλεται στην πίεση που ασκούν οι ασθενείς στον θεράποντα ιατρό τους, ο οποίος συχνά επισκέπτεται άλλο ειδικό για να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά.

Οι περισσότερες λοιμώξεις του αναπνευστικού προκαλούνται από ιούς, αυτοί οι παράγοντες προκαλούν συμπτώματα που χαρακτηρίζονται από πυρετό, γενική κακουχία, ρινική συμφόρηση, εκκρίσεις ρινική καταρροή και μυϊκός πόνος, μπροστά σε αυτά τα συμπτώματα η αρχική θεραπεία θα πρέπει να είναι συμπτωματική συνοδευόμενη από ανάπαυση και απομόνωση για αποφυγή άλλων λοιμώξεων στο περιβάλλον του νοσοκομείου. ασθενή, τα αντιβιοτικά θα πρέπει να συνταγογραφούνται μόνο όταν υπάρχουν ενδείξεις βακτηριακής λοίμωξης, η οποία μπορεί να προσδιοριστεί με τη βοήθεια εργαστηριακών μελετών όπως π.χ. αιματολογία.

Πώς να αποτρέψετε τη βακτηριακή αντίσταση;

Είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε τα αντιβιοτικά που διαθέτουμε και να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν για να αποφύγουμε την αντίσταση των βακτηρίων Υπό αυτή την έννοια, γιατροί και ασθενείς πρέπει να συνεργαστούν, για το οποίο πρέπει να υιοθετήσουμε τα μέτρα που αναφέρονται παρακάτω. συνέχιση.

• Ο γιατρός πρέπει να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις, όχι τις μολύνσεις ή τους αποικισμούς, πρέπει να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για την αναγνώριση του μικροβίου και να μην περιορίζεται στην εμπειρική θεραπεία.

• Πρέπει να δοθεί έμφαση στα μέτρα ασφαλείας πρόληψη όπως εμβολιασμός, απομόνωση ατόμων με μεταδοτικές ασθένειες, καθαρισμός και φροντίδα τραυμάτων.

• Η θεραπεία με αντιβιοτικό πρέπει να ακολουθείται μέχρι την επούλωση και όχι μόνο μέχρι την ανακούφιση των συμπτωμάτων, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην περίπτωση ασθενών που συχνά διακόπτουν τον συνταγογραφούμενο κύκλο αντιβιοτικών όταν ο πυρετός ή τα συμπτώματα υποχωρούν ενοχλητικό, πρέπει να τονιστεί ότι το αντιβιοτικό πρέπει να ακολουθείται για όλες τις ημέρες που συνταγογραφήθηκε, ακόμα και αν τα συμπτώματα εξαφανιστεί πριν

• Μην κάνετε αυτοθεραπεία, υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη βακτηρίων και το καθένα από αυτά έχει ένα συγκεκριμένο αντιβιοτικό, δυστυχώς βλέπουμε ακόμα το υπέροχο τάση των ανθρώπων να αυτοθεραπεύονται με αντιβιοτικά όπως η αμπικιλλίνη ή η αμοξικιλλίνη ενόψει οποιασδήποτε ιογενούς εικόνας ή δυσφορίας, όπως πονοκέφαλο στο λαιμό, για το λόγο αυτό οι υγειονομικές αρχές τείνουν να ελέγχουν την πώληση αντιβιοτικών και είναι απαραίτητο να υπάρχει ιατρική συνταγή για να είναι σε θέση να τα προμηθεύει.

• Η συντριπτική πλειονότητα των λοιμώξεων του αναπνευστικού προκαλείται από ιούς, ιδιαίτερα τον ιό της γρίπης, σε αυτές τις περιπτώσεις Τα αντιβιοτικά δεν ασκούν κανενός είδους δράση σε αυτά τα μικρόβια και ούτε μειώνουν τη διάρκεια των συμπτωμάτων.Δεδομένου αυτού του γεγονότος, είχα ευκαιρία να ακούσω χαριτολογώντας τη δήλωση «Η γρίπη διαρκεί επτά ημέρες με θεραπεία και μία εβδομάδα όταν δεν υπάρχει κανένας τύπος θεραπεία".

Η βακτηριακή αντίσταση είναι ένα πρόβλημα δημόσιας υγείας που μας επηρεάζει όλους, πρέπει να κάνουμε επίγνωση σχετικά με αυτό το γεγονός και κατανοήστε ότι ο μόνος τρόπος για να διατηρήσουμε την αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών που έχουμε σήμερα είναι μέσω της ορθολογικής χρήσης τους, εάν Αν δεν τα φροντίσουμε, θα αντιμετωπίζουμε καθημερινά μεγαλύτερο αριθμό υπερμικροβίων, απέναντι στα οποία θα είμαστε ανυπεράσπιστοι, που δεν θα μας οδηγήσουν να επιστρέψουμε στην εποχή των μεγάλων επιδημίες.

Fotolia art: gritsalak