Η σημασία του αγώνα κατά της γυναικοκτονίας

Σε πολλά μέρη του πλανήτη, οι γυναίκες συνεχίζουν να υφίστανται κάθε είδους κακοποίηση. Όταν αυτές οι καταχρήσεις μετατρέπονται σε βίαιες πράξεις που οδηγούν σε φόνο, είναι ένα φαινόμενο γνωστό ως γυναικοκτονία.

Μια μάχη στην οποία όλοι κερδίζουμε

Συνήθως οι ανθρωποκτονίες συνδέονται με οικονομικά συμφέροντα, εκδίκηση και άλλα κίνητρα που σχετίζονται με ανθρώπινα πάθη. Στην περίπτωση της γυναικοκτονίας, το θύμα είναι γυναίκα και ο κύριος λόγος της δολοφονίας είναι το μίσος προς τις γυναίκες.

Ο αγώνας κατά της γυναικοκτονίας δεν είναι μάχη νικητών και ηττημένων. Στην πραγματικότητα είναι ένας αγώνας ενάντια στη μισαλλοδοξία, τη βία και την αδικία. Είναι ένας αγώνας που δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν και οι άντρες.

Η καταπολέμηση της γυναικοκτονίας δεν πρέπει να περιορίζεται σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού ή εκφράσεις καταδίκης όταν μια γυναίκα δολοφονείται. Να εξαλείψουν τις ιδέες και συναισθήματα που οδηγούν σε γυναικοκτονία, οι νεότεροι πρέπει να εκπαιδεύονται με κριτήρια πλήρους ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Η προέλευση του φαινομένου

Αυτή η ετικέτα είναι σχετικά πρόσφατη, αλλά οι δολοφονίες γυναικών δεν είναι. Για να εξηγήσουμε αυτό το φαινόμενο, είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες: τον ρόλο της γυναίκας στο ιστορία, ο ρόλος της γυναίκας στη σημερινή κοινωνία και η κυρίαρχη φαλλοκρατική νοοτροπία σε ορισμένες χώρες.

Από τότε που επιβλήθηκε ένα πατριαρχικό μοντέλο πριν από χιλιάδες χρόνια, οι γυναίκες παρέμειναν στη σκιά των ανδρών. Για αιώνες η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών έχει αφιερωθεί στη φροντίδα των παιδιών τους, του σπιτιού και του συζύγου τους.

Ορισμένες περιπτώσεις σχετικών γυναικών από κάποια άποψη αποτελούν εξαιρέσεις στον γενικό κανόνα. Είναι τον 19ο αιώνα όταν η κίνηση φεμινίστρια αρχίζει να διεκδικεί το δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες και μια γενικότερη κοινωνική αλλαγή σε σχέση με τα δικαιώματα των γυναικών.

Επί του παρόντος, ο ρόλος της γυναίκας είναι διαφορετικός στην Ανατολή και στη Δύση

Στην Ανατολή, η πλήρης ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν έχει ακόμη επιτευχθεί και στη Δύση έχουν σημειωθεί σημαντικές προόδους, αλλά οι γυναίκες εξακολουθούν να υποτάσσονται στους άνδρες σε πολλούς τομείς.

Ένα μέρος του πληθυσμός το αρσενικό έχει φαλλοκρατικά νοητικά σχήματα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο τυπικός άνδρας σοβινιστής δεν δέχεται ότι οι γυναίκες κατέχουν θέσεις ευθύνη και πιστεύει ότι ο γυναικείος κόσμος έχει χαμηλότερη θέση από τον ανδρικό κόσμο. Ο σοβινιστής νιώθει άβολα με την ισότητα μεταξύ των φύλων και η δυσφορία του μπορεί να τον οδηγήσει σε ακραίες περιπτώσεις στο μίσος και το έγκλημα.

Εικόνες: Φωτολιά. καθαρή αδρεναλίνη / nuvolanevicata