20 Παραδείγματα Καταστάσεων Ύλης

ο καταστάσεις του υλικού, γνωστές και ως καταστάσεις συσσωμάτωσης της ύλης, είναι οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους εμφανίζεται η ύλη στο γνωστό σύμπαν. Για παράδειγμα: η στερεή κατάσταση, η υγρή κατάσταση, η αέρια κατάσταση και η πλασματική κατάσταση.

Οι διαφορετικές καταστάσεις συσσωμάτωσης της ύλης εμφανίζονται ανάλογα με την ένταση των δυνάμεων αλληλεπίδρασης μεταξύ των σωματιδίων που αποτελούν την εν λόγω ύλη. Με αυτή την έννοια, κάθε ύλη παρουσιάζει διαφορετικές δυνάμεις έλξης και κινητικότητας μεταξύ των σωματιδίων που τη συνθέτουν, και αυτό είναι που την κάνει να παρουσιάζει διαφορετικές καταστάσεις συσσωμάτωσης.

Η θερμοκρασία και η πίεση είναι οι παράγοντες που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο τα σωματίδια συσσωματώνονται ή ομαδοποιούνται για να σχηματίσουν τις διαφορετικές καταστάσεις συσσωμάτωσης. Με αυτή την έννοια, οι καταστάσεις συσσωμάτωσης της ύλης μπορούν να ταξινομηθούν ως:

Συμβατικές καταστάσεις συσσωμάτωσης της ύλης, οι οποίες εξαρτώνται από τη θερμοκρασία και την πίεση.

• Στερεάς κατάστασης
• Υγρή κατάσταση
• αέρια κατάσταση
• κατάσταση πλάσματος

Αντισυμβατικές καταστάσεις συσσωμάτωσης της ύλης, που δεν εμφανίζονται στο κοινώς γνωστό περιβάλλον, αλλά σε εργαστήρια.

• Συμπύκνωμα Bose-Einstein
• Φερμιονικό συμπύκνωμα

• Δείτε επίσης: Στερεά, υγρά και αέρια καύσιμα

Στερεάς κατάστασης

Η στερεά κατάσταση χαρακτηρίζεται από το ότι έχει τα σωματίδια της μαζί, και σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, αρκετά διατεταγμένα.

Τα σωματίδια που σχηματίζουν στερεές ουσίες έχουν μεγάλη συνοχή (ελκυστικές δυνάμεις που κρατούν τα σωματίδια που σχηματίζουν μια ουσία μαζί). Τα στερεά είναι ασυμπίεστα και έχουν καθορισμένο σχήμα και όγκο.

Μερικά παραδείγματα στερεών είναι:

• Ποτήρι
• Ξυλεία
• Οι πέτρες
• Το πλαστικό
• Ο πάγος
• επιτραπέζιο αλάτι
• Η ζάχαρη

Υγρή κατάσταση

Η στερεά κατάσταση χαρακτηρίζεται από το ότι τα σωματίδια της είναι λιγότερο κοντά μεταξύ τους από το στερεό, αλλά πιο κοντά μεταξύ τους από το αέριο.

Τα σωματίδια που σχηματίζουν υγρές ουσίες έχουν ένα ενδιάμεσο συνοχής μεταξύ στερεών και αερίων. Τα υγρά είναι αρκετά ασυμπίεστα. Έχουν καθορισμένο όγκο, αλλά όχι καθορισμένο σχήμα: παίρνουν το σχήμα του δοχείου που τα περιέχει.

Μερικά παραδείγματα υγρών είναι:

1. Νερό
2. Το γάλα
3. Το αλκοόλ
4. Λάδι
5. Ακετόνη
6. χλωροφόρμιο
7. Το ξύδι

αέρια κατάσταση

Η αέρια κατάσταση χαρακτηρίζεται από το διαχωρισμό των σωματιδίων της.

Τα σωματίδια που αποτελούν τις αέριες ουσίες δεν είναι συνεκτικά και διασπείρονται πολύ εύκολα. Τα αέρια δεν έχουν σταθερό σχήμα ή όγκο και είναι πολύ συμπιέσιμα.

Μερικά παραδείγματα αερίων είναι:

1. Ο αέρας
2. Το Οξυγόνο
3. Υδρογόνο
4. ήλιο
5. Υδρογόνο
6. Το νέον
7. Διοξείδιο του άνθρακα

κατάσταση πλάσματος

Η πλασματική κατάσταση χαρακτηρίζεται από το ότι είναι παρόμοια με την αέρια κατάσταση, αλλά με την ιδιαιτερότητα ότι τα σωματίδια που τη σχηματίζουν είναι ηλεκτρικά φορτισμένα. Για το λόγο αυτό, το πλάσμα μπορεί να θεωρηθεί ιονισμένο αέριο. Το πλάσμα δεν έχει καθορισμένο σχήμα ή όγκο.

Μερικά παραδείγματα πλάσματος είναι:

1. Η φωτιά
2. Οι ακτίνες
3. φώτα νέον
4. Το Βόρειο Σέλας

Αλλαγές στην κατάσταση της ύλης

Οι αλλαγές στην κατάσταση συσσωμάτωσης είναι οι μετασχηματισμοί που υφίσταται η ύλη μεταξύ των διαφορετικών καταστάσεων συσσωμάτωσης, χωρίς να επέρχονται αλλαγές στη σύνθεσή της. Οι πιο συνηθισμένες αλλαγές κατάστασης συγκέντρωσης είναι:

στερεό σε υγρό

• Σύντηξη. Είναι η μετατροπή από στερεά σε υγρή κατάσταση. Συμβαίνει όταν εφαρμόζεται θερμότητα στο στερεό μέχρι η θερμοκρασία του να φτάσει στο σημείο τήξης (τη θερμοκρασία στην οποία το στερεό μετατρέπεται σε υγρό).

υγρό σε στερεό

• Στερεοποίηση. Είναι η μεταμόρφωση του υγρή κατάσταση σε στερεό όταν το υγρό συμπιέζεται.
• Πάγωμα. Είναι η μετατροπή από την υγρή στη στερεή κατάσταση όταν το υγρό ψύχεται μέχρι τη θερμοκρασία του πέφτει κάτω από το σημείο πήξης του (τη θερμοκρασία στην οποία το υγρό μετατρέπεται σε στερεός).

Υγρό προς αέριο

• Βρασμός. Είναι η μεταμόρφωση του υγρή προς αέρια κατάσταση όταν εφαρμόζεται θερμότητα στο υγρό, έως ότου ολόκληρη η μάζα του υγρού φτάσει στο σημείο βρασμού (σε θερμοκρασία στην οποία η τάση ατμών του υγρού γίνεται ίση με την πίεση που περιβάλλει το υγρό) και στη συνέχεια γίνεται ατμός.
• Εξάτμιση. Είναι ο μετασχηματισμός από την υγρή στην αέρια κατάσταση όταν εφαρμόζεται αρκετή θερμότητα στο υγρό για να σπάσει την επιφανειακή του τάση. Η εξάτμιση είναι μια διαδικασία που συμβαίνει αργά και σταδιακά.

Αέριο σε υγρό

• Συμπύκνωση. Είναι ο μετασχηματισμός από την αέρια κατάσταση στην υγρή κατάσταση όταν το αέριο ψύχεται.

στερεό σε αέριο

• Εξάχνιση. Είναι η μετατροπή από τη στερεά στην αέρια κατάσταση χωρίς προηγουμένως να έχει περάσει από την υγρή κατάσταση. Εμφανίζεται όταν το στερεό βρίσκεται σε χαμηλότερη πίεση και θερμοκρασία από την πίεση στην οποία θα μπορούσε να υπάρχει ως υγρό.

Αέριο έως στερεό

• Αντίστροφη εξάχνωση ή εναπόθεση. Είναι ο μετασχηματισμός από την αέρια κατάσταση στη στερεή χωρίς προηγουμένως να έχει περάσει από την υγρή κατάσταση. Εμφανίζεται σε πολύ χαμηλές και συγκεκριμένες θερμοκρασίες, στις οποίες η χημική ένωση που υφίσταται αυτού του είδους τη μετάβαση.

Ακολουθήστε με:

• Στερεά
• Υγρά
• Στερεά, υγρά και αέρια

βιβλιογραφικές αναφορές

• Μαρσίλλα, Α. (2013). Υπολογισμός ισοζυγίου υγρού-ατμού. Διαγράμματα ισορροπίας.Λειτουργίες διαχωρισμού μεταφοράς υλικού I. Πανεπιστήμιο του Αλικάντε. Διδασκαλία – Μηχανική και Αρχιτεκτονική – Εκπαιδευτικοί Πόροι.
• Dobkin, D., & Zuraw, M. Κ. (2003). Αρχές χημικής εναπόθεσης ατμών. Springer Science & Business Media.
• EcuRed contributors (2023) "Αντίστροφη Εξάχνωση” Στο: www.ecured.cu Διαθέσιμο στο: https://www.ecured.cu/ Πρόσβαση: 19 Οκτωβρίου 2023