Χαρακτηριστικά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια ομάδα βασικών και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων, που αναγνωρίζονται από τα Ηνωμένα Έθνη υπέρ κάθε ανθρώπου.

Ήταν μια πρωτοβουλία που προέκυψε μετά τη δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών, αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η συζήτηση και οι συμφωνίες τους διήρκεσαν μέχρι το 1948.

Εμπνέονται από τον "Χάρτη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη", που καταρτίστηκε στη Γαλλία μετά το τέλος της Επανάστασης του 1789. Στην περίπτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η πρόθεση ήταν να αναγνωριστούν αυτά τα δικαιώματα για οποιονδήποτε άνθρωπο μέρος του κόσμου, και ότι η αναγνώρισή του είναι ανεξάρτητη από το πολιτικό, κοινωνικό ή οικονομικό καθεστώς του Έθνους στο οποίο είναι ανήκω.

Στις 10 Δεκεμβρίου 1948, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε με μεγάλη πλειοψηφία το έγγραφο που προέκυψε από αυτές τις συζητήσεις και ονομάστηκε Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Χαρακτηριστικές πτυχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων:

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα κατάλληλα δικαιώματα κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, κοινωνικής ή οικονομικής κατάστασης. πολιτικό, κοινωνικό ή οικονομικό καθεστώς του κράτους στο οποίο ζείτε.

Μια άλλη πτυχή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ότι δεν μπορούν να παραιτηθούν. Δεν είναι μεταβιβάσιμα, ούτε μπορούν να είναι άγνωστα σε κράτη ή αρχές.

Αυτά τα δικαιώματα είναι καθολικά. Ισχύουν για όλα τα ανθρώπινα όντα, οπουδήποτε στον κόσμο, ανεξάρτητα από το αν το κράτος στο οποίο ζουν τα έχει αναγνωρίσει ή όχι.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν είναι υποχρεωτικό ή δεσμευτικό έγγραφο. Ωστόσο, τα υπογράφοντα κράτη, σε σχέση με την κυριαρχία τους, δεσμεύονται να θεσπίσουν κοινωνική τάξη και διεθνές, όπου τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που διακηρύσσονται στην παρούσα Διακήρυξη πραγματοποιούνται πλήρως αποτελεσματικός.

Αν και δεν είναι δεσμευτικά, η παραβίαση τους μπορεί να διεκδικηθεί ενώπιον εθνικών ή διεθνών οργανισμών που ειδικεύονται στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι υπογράφουσες χώρες δεσμεύονται να τηρούν ή να ακολουθούν τις συστάσεις των διεθνών οργανισμών προστασίας.

Έχουν το χαρακτηριστικό ότι είναι μη αναστρέψιμες και προοδευτικές. Μη αναστρέψιμο σημαίνει ότι εάν έχει παραχωρηθεί οποιοδήποτε δικαίωμα ως μέρος του πλαισίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί. Προοδευτικό σημαίνει ότι με την προσθήκη νέων δικαιωμάτων ή νέων μέσων διεθνών δικαιωμάτων (όπως το Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού) γίνεται μέρος των μέσων για την προστασία των Δικαιωμάτων Του ανθρώπου.

Επιπλέον, πολλές χώρες έχουν ενσωματώσει την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στα συντάγματά τους, καθιστώντας υποχρεωτική την τήρησή της στην επικράτειά τους. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, στα Συντάγματα της Ισπανίας, της Αργεντινής ή του Μεξικού.