Πολιτισμός στην Εποχή του Χαλκού

Δεν πρέπει να πιστέψουμε ότι Πολιτισμός στην Εποχή του Χαλκού οι ζωές των ανδρών είχαν στοιχειώδεις νότες ή χαρακτηριστικά. Αντίθετα, η ζωή στην κοινωνία αναπτύχθηκε αξιοσημείωτα: η κατασκευή χάλκινων όπλων και σκευών (δόρυ, σπαθί, στιλέτα, δαχτυλίδια, καρφίτσες, κ.λπ.) έφτασαν σε μια μεγάλη τεχνική και καλλιτεχνική ανάπτυξη, έχοντας τη δυνατότητα να πούμε το ίδιο για τα πήλινα αντικείμενα κεραμικά.

Τα πέτρινα κτίρια, τα παλάτια, οι ναοί, τα τείχη, έδειξαν πολύτιμες αρχιτεκτονικές γνώσεις.

Ταυτόχρονα, ένα πολύ ενεργό εμπόριο πραγματοποιήθηκε σε διάφορα μέρη της Κεντρικής και Νότιας Ευρώπης, ή στην Εγγύς Ανατολή, η οποία έδωσε νέα ώθηση στον πολιτισμό. Κατά μήκος των θαλασσών ή των ποταμών, τα πλοία μετέφεραν τα εμπορεύματα, το ίδιο συνέβη στους χερσαίους δρόμους, με άλογο ή σε καροτσάκια τραβηγμένα από βόδια.

Σταδιακά, το νόμισμα (μεταλλικές μπάλες, μπάρες, δαχτυλίδια) αντικαθιστούσε ανταλλαγή ή ανταλλαγή στο εμπόριο.

Τόσο πλούσιοι και πολύτιμοι τύποι πολιτισμού αντιστοιχούν στην Εποχή του Χαλκού, όπως εκείνοι της Τροίας που περιέγραψε ο ποιητής Όμηρος στην Ιλιάδα του, ή εκείνες των σύγχρονων ελληνικών πόλεων αυτής της περιοχής, ή εκείνων των μεγάλων κτιρίων και παλατιών που βρίσκονται σε διάφορα μέρη του το νησί της Κρήτης, το οποίο αποκαλύπτει σε ποιο βαθμό ο άνθρωπος είχε αυξήσει τους πόρους του, σε σύγκριση με την κακή κληρονομιά του κατά την περίοδο πέτρα.

Η ζωή ήταν πιο ολοκληρωμένη και εκλεπτυσμένη. Οι διαφορές μεταξύ των κοινωνικών τάξεων ήταν μεγαλύτερες, μεταξύ εκείνων που είχαν πλούτο και εκείνων που δεν το είχαν, και μεταξύ αυτών που ήταν ελεύθεροι και εκείνων που ήταν σκλάβοι.

Σε πολλές περιοχές, ο Sabaeism ή η λατρεία των αστεριών συνεχίστηκε, και ο animism ή η πίστη σε καλά και κακά πνεύματα που έζησαν πίσω από το καθένα Το φαινόμενο της φύσης, και η μαγεία συνεχίστηκε, αλλά η λατρεία του Ήλιου αναπτύχθηκε ακόμη περισσότερο και οι τάξεις ιερατικός.

Οι ιστορίες, είτε προφορικές, είτε ήδη καταγεγραμμένες σε στοιχειώδεις μορφές γραφής, κατείχαν εξαιρετικό ρόλο στη γνώση της εποχής. Οι άντρες ξεκίνησαν κάνοντας σχέδια λαμβάνοντας μοντέλα από τη φύση, τα οποία μετατράπηκαν αργότερα στυλιζαρισμένα εικονογράμματα ή σχέδια, και αργότερα στα ιερογλυφικά, άμεσα προηγούμενα γραφής φωνητική.