Κριτήρια ταξινόμησης ταξινόμησης

Ο Carlos Linneo, βασίστηκε στο σύστημα ταξινόμησης του σε ομοιότητες στη δομή του σώματος. Για παράδειγμα, θεώρησε ένα ρόπαλο θηλαστικό επειδή είχε πολλές δομικές ομοιότητες με άλλα θηλαστικά. Το απλό γεγονός ότι είχε φτερά δεν το θεωρούσε πουλί. Άλλα στοιχεία δείχνουν ότι παρόλο που τα νυχτερίδες έχουν φτερά, είναι θηλαστικά και όχι πουλιά.
Το έργο του Linnaeus για την ταξινομία έγινε περισσότερο από έναν αιώνα πριν από το έργο του Darwin ή του Mendel. Αφού ο Δαρβίνος παρουσίασε τη Θεωρία της Εξέλιξης, οι επιστήμονες είδαν τις διαφορές και τις ομοιότητες στους οργανισμούς ως προϊόντα της εξέλιξης. Σήμερα, η κύρια έμφαση της ταξινομίας είναι η μελέτη των εξελικτικών σχέσεων.
Η ταξινόμηση ενός είδους βασίζεται στην εξελικτική ιστορία αυτού του είδους. Για παράδειγμα, μια φορά, τα κουνέλια και οι σκίουροι ταξινομήθηκαν ως τρωκτικά. Η μελέτη των πρωτόγονων απολιθωμάτων κουνελιών δείχνει ότι εξελίχθηκαν από διαφορετικό πρόγονο από τον πρόγονο τρωκτικών. Για το λόγο αυτό, τα κουνέλια ταξινομούνται τώρα σε ξεχωριστή ομάδα από τρωκτικά.

Πολλές από τις ιδέες που υποστηρίζουν τη Θεωρία της Εξέλιξης παρέχουν μια χρήσιμη βάση για την ταξινόμηση ενός οργανισμού ως συγκεκριμένου είδους. Σήμερα, οι ταξινομιστές που ταξινομούν τους οργανισμούς τους μελετούν με διάφορους τρόπους:

1. Η γενική δομή του οργανισμού μελετάται για να προσπαθήσει να βρει ομόλογες δομές. Να θυμάστε ότι οι ομόλογες δομές είναι δομές που έχουν βασική ομοιότητα και έχουν αναπτυχθεί σε οργανισμούς που μπορεί να είχαν κοινό πρόγονο. Για παράδειγμα, τα φτερά ενός πουλιού και το πόδι μιας χελώνας είναι ομόλογες δομές.
2. Ο κύκλος ζωής του είδους μελετάται για να αναζητήσει μια βιολογική ομοιότητα με άλλες ομάδες οργανισμών.
3. Το αρχείο απολιθωμάτων μελετάται, εάν υπάρχει, για να δείξει σχέσεις μεταξύ οργανισμών με την πάροδο του χρόνου.
4. Προσδιορίζεται ο βαθμός βιοχημικής ομοιότητας μεταξύ των ειδών. Η σειρά των αμινοξέων σε παρόμοιες πρωτεΐνες διαφέρει από είδος σε είδος. Οι ομοιότητες στη σειρά αμινοξέων ορισμένων πρωτεϊνών μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό του τρόπου ταξινόμησης των οργανισμών.
5. Μελετάται η γενετική ομοιότητα μεταξύ των χρωμοσωμάτων διαφορετικών ειδών. Οι πληροφορίες σχετικά με αυτήν την ομοιότητα μπορούν να παρέχουν πολύ σημαντικές ενδείξεις για την ταξινόμηση. Οι σχέσεις μεταξύ διαφορετικών ειδών μπορούν να βρεθούν μελετώντας και συγκρίνοντας τμήματα:
6. DNA. Όσο πιο παρόμοια είναι η σειρά των νουκλεοτιδικών βάσεων, τόσο πιο στενά σχετίζονται τα είδη.