Ανεξάρτητος νόμος διανομής

Ο Μεντέλ, καθώς συνέχισε τα πειράματά του, ανέλαβε το καθήκον να διευκρινίσει εάν τα αποτελέσματα που είχαν ληφθεί προηγουμένως ήταν παρόμοια όταν διασχίζονταν φυτά με ένα ζευγάρι διαφορετικών χαρακτήρων. Επέλεξε φυτά καθαρών γραμμών με λείους (AA) και κίτρινους (BB) σπόρους, οι οποίοι είναι χαρακτήρες κυρίαρχη, και φυτά καθαρών γραμμών με τσαλακωμένους (αα) και πράσινους (ββ) σπόρους, οι οποίοι είναι χαρακτήρες υποχωρητικός.
Κατά τη διαμόρφωση των γαμετών, κάθε γονέας συνεισέφερε ένα αλληλόμορφο από κάθε ζεύγος: AB και ab. Μετά τη γονιμοποίηση, η μόνη δυνατότητα συνδυασμού για άτομα της γενιάς F1 ήταν το AaBb, δηλαδή οι ετερόζυγοι και οι διϋβριδικοί γονότυποι. Η εκδήλωση αυτού του γονότυπου στους σπόρους ήταν ότι όλοι ήταν παρόμοιοι με τον κυρίαρχο γονέα: ομαλός και κίτρινος. Επομένως, οι δύο υπολειπόμενοι χαρακτήρες εξαφανίστηκαν ξανά από τον φαινότυπο.
Σπέρνει αυτούς τους διϋβριδικούς σπόρους F1 και επέτρεψε την αυτο γονιμοποίηση, αποκτώντας έτσι τη γενιά F2.
Κατά την ανάλυση του φαινοτύπου, οι σπόροι που αποκτήθηκαν στη νέα γενιά (F2) συνειδητοποίησαν ότι πράγματι, οι χαρακτήρες χωρίστηκαν ανεξάρτητα ένας από τον άλλο σε συνεχή σχέση, έτσι απέκτησε: 9 λείους και κίτρινους σπόρους, 3 λείους και πράσινους σπόρους, 2 τραχύς και κίτρινους σπόρους, και 1 τραχύ σπόρους και πράσινος.

Για να διευκολυνθεί η εκτίμηση αυτών των γενετικών συνδυασμών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η πλατεία Punnett, τοποθετώντας τους γονότυπους των γαμετών στους άξονες.
αρσενικό και θηλυκό και μέσα στον πίνακα οι γονότυποι των απογόνων.
Τα παραδείγματα που περιγράφονται αντιστοιχούν στον τύπο της ποσοτικής κληρονομιάς επειδή οι χαρακτήρες ορίζονται και διαφέρουν μεταξύ τους, και γι 'αυτό ονομάζονται επίσης ασυνεχείς χαρακτήρες.
Ο Μέντελ ήταν πολύ επιτυχής στην επιλογή των χαρακτήρων που χρησιμοποιούσε στους σταυρούς του, επειδή οι getres για κάθε χαρακτήρα βρίσκεται σε διαφορετικά (μη ομόλογα) χρωμοσώματα και συνεπώς κάθε ζεύγος κληρονομείται ανεξάρτητα από ένα από τα άλλα. Ωστόσο, με τις μελέτες που έκανε ο Morgan και η ομάδα γενετιστών του, είναι γνωστό ότι η ανεξάρτητη κατανομή δεν μπορεί να γίνει εάν το ζεύγη γονιδίων που διασταυρώνονται υπάρχουν στο ίδιο ζεύγος χρωμοσωμάτων με τα οποία συνδέονται, κάτι που γενικά αποτρέπει τον διαχωρισμό Ανεξάρτητος; Μερικές φορές η σύνδεση μπορεί να σπάσει λόγω διασταύρωσης και στη συνέχεια τα γονίδια μπορούν να διαχωριστούν.