Χαρακτηριστικά της στέπας

ο στέπα είναι ένα βιομέτρο που χαρακτηρίζεται από μεγάλες πεδιάδες γρασίδι Επίσης είναι γνωστό ως απλό ή pampa. Βρίσκονται τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο ημισφαίριο και Χαρακτηρίζονται από λιβάδια, κοκκινωπή γη και εύκρατο-κρύο, ξηρό και ξηρό κλίμα. Οι στέπες βρίσκονται στη Ρωσία, τη Μογγολία, τη Βόρεια Αμερική, το βόρειο Μεξικό, τη Χιλή, την Ουρουγουάη, την Αργεντινή και τη νότια Βραζιλία. Είναι ένα βιομάτο κοντά στο taigas και το Chaparrales. Υπάρχουν μικρές επεκτάσεις στεπών στην Ευρώπη, που βρίσκονται στη βόρεια Ιταλία και στην περιοχή της Αλμερίας στην Ισπανία.

Κατάλογος χαρακτηριστικών της στέπας

• Κοκκινωπά εδάφη
• Λίγο νερό
• Ημι-έρημος
• Μικρά φυτά και χόρτα μεγαλώνουν
• Μικρή παραλλαγή στην ανακούφιση
• Ξηρό και κρύο κλίμα
• Μικρή βροχή
• Λίγα ζώα, φυτοφάγα.
• Γη με ορυκτό πλούτο

Γενικά χαρακτηριστικά:

Η Στέπα είναι οικοσυστήματα στα οποία τα εδάφη είναι κοκκινωπά, λόγω της παρουσίας οξειδίου του σιδήρου, Αν και είναι επίσης εδάφη πλούσια σε ορυκτά, η μικρή ποσότητα διαθέσιμου νερού τους επιτρέπει μόνο να αναπτυχθούν βοσκοτόπια. Σχηματίζουν επεκτάσεις με λίγες παραλλαγές στην ανακούφισή τους, που θεωρούνται συνολικά ως επίπεδες πεδιάδες. Υπάρχουν λίγα ζώα, τα περισσότερα από τα οποία είναι φυτοφάγα. Το κλίμα είναι αρκετά ξηρό και κρύο, με πολύ λίγη βροχή κατά τη διάρκεια του έτους. Η γη είναι πλούσια σε μέταλλα, αλλά φτωχή σε οργανική ύλη, έτσι μόνο μικρά φυτά προσαρμοσμένα στη μικρή διαθεσιμότητα νερού μεγαλώνουν.

Κλίμα στέπας:

Όπως ήδη αναφέραμε, οι θερμοκρασίες του κυμαίνονται από -10 ° C το χειμώνα, έως 25 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι, με μέση θερμοκρασία 10 έως 15 ° C να βρίσκεται σε ψυχρό και εύκρατο κλίμα. Αυτές οι επεκτάσεις βρίσκονται στις εσωτερικές περιοχές των ηπείρων, γενικά οριοθετημένες από ορεινά συστήματα που εμποδίζουν την πρόσβαση στα σύννεφα. Η μικρή διαθεσιμότητα νερού τους κάνει να μοιάζουν με επεκτάσεις ημι-ερήμου, ωστόσο, κάτω από το έδαφος Οι ρίζες των φυτών αναζητούν νερό και παραμένουν ζεστές από ακραίες θερμοκρασίες και συνθήκες επιφάνεια.

Χλωρίδα:

Η χαρακτηριστική χλωρίδα αυτού του βιομάχου είναι τα ξεροφιλικά φυτά, τα οποία προσαρμόζονται στη χαμηλή διαθεσιμότητα νερού. Μεταξύ αυτών, τα λιβάδια ξεχωρίζουν. Μπορούν να είναι μικρά λιβάδια, στα φτωχότερα εδάφη, μέχρι ψηλά χόρτα στις πιο υγρές περιοχές. Άλλοι τύποι φυτών που αναπτύσσονται στα λιβάδια είναι μερικά αρωματικά φυτά όπως η αψιθιά, μερικά χόρτα όπως φασόλια και μικροί θάμνοι και φυτά με κονδύλους. Είναι επίσης ένα κατάλληλο έδαφος για την ανάπτυξη ορισμένων δημητριακών όπως το σιτάρι ή το κριθάρι, λόγω του ορυκτού πλούτου του.

Πανίδα:

Η πανίδα των στεπών είναι κυρίως φυτοφάγα ζώα: άλογα, βίσωνας, αντιλόπες, κουτάβια λιβάδι, κρεατοελιές, λαγοί κουνελιών, τρωκτικά, όπως ποντίκια και γρίφοι, τυφλοπόντικες, πουλιά τρεξίματος, πέρδικες και ορτύκι Μεταξύ των αρπακτικών, το κογιότ, μερικοί λύκοι, φίδια και ειδικά αρπακτικά πουλιά, όπως αετοί, γεράκια και κουκουβάγιες ξεχωρίζουν. Υπάρχει επίσης μια μεγάλη ποικιλία εντόμων.

Χαρακτηριστικά των κύριων τύπων στεπών

Παμπάς

Επίσης γνωστές ως στέπες ή υγρά λιβάδια, είναι περιοχές με κλίμα στέπας, με μεγαλύτερες ποσότητες υγρασίας (πάνω από 1000 mm ετησίως) και χαρακτηρίζονται από ψηλά χόρτα. Η περιοχή Pampa εκτείνεται σε τμήμα της Βολιβίας, στην Αργεντινή, σε όλη την Ουρουγουάη και στο άκρο νότια της Βραζιλίας. Εκτός από χόρτα, είναι επίσης ευνοϊκό για χόρτα και διάσπαρτα, ombúes μεγαλώνουν. Το Ombú είναι ένα φυτό που μπορεί να φτάσει τα 15 μέτρα σε ύψος, αλλά τα χαρακτηριστικά του κορμού και των κλαδιών του αντιστοιχούν στην ταξινόμηση του γιγαντιαίου γρασιδιού και όχι ενός δέντρου. Εκτός από αυτό, η γη προσφέρεται για τη σπορά καλλιεργειών όπως το σιτάρι, το οποίο έγινε εντατικά. Όσον αφορά την πανίδα, η φυσική της πανίδα αποτελείται από τρωκτικά, λαγούς, πέρδικες, περιστέρια, ελάφια και αγριόχοιρους. Τα ζάχαρα και οι αλεπούδες είναι οι κύριοι θηρευτές. Πρόβατα (αιγοπρόβατα), βοοειδή (αγελάδες) και άλογα (άλογα), που εισήχθησαν από την εποχή της κατάκτησης και της αποικίας, έχουν επίσης εξαπλωθεί σε αυτές τις περιοχές.

Ρωσική-Μογγολική στέπα

Επίσης γνωστή ως ασιατική στέπα, βρίσκεται μεταξύ Ρωσίας και Μογγολίας. Είναι μεγάλες πεδιάδες με κοντά γρασίδι, με πολύ ξηρό κλίμα. Τα άγρια ​​άλογα, οι αντιλόπες, οι μαρμότες, οι αρουραίοι, τα ορτύκια, οι γερανοί και η ρωσική χελώνα είναι πολύ συχνές στη στέπα. Ένας από τους κύριους θηρευτές είναι ο αετός των στεπών.

Αμερικανικό λιβάδι

Το λιβάδι που βρίσκεται στη Βόρεια Αμερική, το οποίο εκτείνεται από τον νότιο Καναδά έως το βόρειο Μεξικό, έχει λιγότερο κρύο από τη ρωσική στέπα, αν και είναι πολύ παρόμοιο με αυτό, καθώς τα κοντά γρασίδι κυριαρχούν επίσης ως το κύριο βλάστηση. Η κυρίαρχη πανίδα είναι βίσωνας, σκύλοι λιβαδιών, δρόμοι, μύλοι, τρωκτικά, καθώς και άλογα που εισήγαγε ο άνθρωπος.