Παράδειγμα χαρακτηριστικών ενός παιχνιδιού

Ένα έργο είναι μια από τις παραστατικές τέχνες, η οποία συνήθως εκτελείται σε θέατρα (κτίρια με το όνομα του θεάτρου), αν και μπορούν να εκτελεστούν σε εξωτερικούς χώρους ή σε χώρους διαφορετικός. Τα θεατρικά έργα βασίζονται σε λογοτεχνικά έργα γραμμένα για την αναπαράστασή τους, αν και υπάρχει αυτοσχεδιασμένο θέατρο όπου δεν υπάρχει λιμπρέτο ή σενάριο βασισμένο σε προηγουμένως λογοτεχνικό έργο γραπτός. Στο έργο ο ερμηνευτής είναι μέρος του μαζί με τη σκηνογραφία, τους διαλόγους, τους μονόλογους, τις δηλώσεις, τους μίμους, τα τραγούδια και τους χορούς που διοργανώνονται και κατευθύνονται προς το κοινό, για εκφράστε μια ιστορία ή μια ιστορία, με στόχο να διασκεδάσει το κοινό μέσω της πλοκής, η οποία μπορεί να είναι τραγική-κωμική, αλλά πάντα να φέρει ένα χρονοδιάγραμμα με μια αρχή ή παρουσίαση, έναν κόμπο ή εξέλιξη και μια μετουσίωση της πλοκής, στην οποία οι χοροί και τα τραγούδια μπορούν να ερμηνευθούν, όπως σε μιούζικαλ, (Όπερα, οπερέτα, μιούζικαλ και μοντέρνα), και χορός (Μπαλέτα, σύγχρονοι χοροί και τα λοιπά.).

Χαρακτηριστικά ενός έργου:

Ένα έργο χαρακτηρίζεται από δράση. οι ηθοποιοί κάνουν κινήσεις, χειρονομίες, λένε διαλόγους, χορεύουν ή τραγουδούν, προκαλώντας τη δράση μέσα στο έργο.

Το έργο ακολουθεί μια πλοκή, η οποία μπορεί να αποτελείται από διάφορα θέματα, όπως η αγάπη, η τραγωδία, οι κωμωδίες, τα δράματα, και μπορούν να εκτελεστούν με τη μορφή διαλόγων, μονολόγων, ή εκτελούνται με μουσική, τραγούδι και χορό, όπως σε όπερες, οπερέτες, μιούζικαλ, και κλασικό και σύγχρονο χορό, όπου οι ηθοποιοί εκφράζονται μέσω κινήσεις.

Βασίζονται σε επιχειρήματα και διαλόγους που σκέφτηκε ο συγγραφέας του έργου και ερμηνεύονται από τους ηθοποιούς, που δίνουν «ζωή» στους χαρακτήρες, θέτοντας καταστάσεις έκπληξης, φόβου, αγωνίας, χαράς, πόνου, στοργής, αγάπης ή φόβος κ.λπ. και μερικές φορές εισάγοντας παραλλαγές και απροσδόκητα στοιχεία μέσα σε ένα έργο που ονομάζεται αυτοσχεδιασμός.

Κατά τη διάρκεια των θεατρικών παραστάσεων υπάρχουν χαρακτηριστικές στιγμές της παράστασης που ονομάζονται χωριστές ή χωρισμένες, στις οποίες το Οι σκέψεις, οι αναδρομές στο παρελθόν ή οι αναδρομικές οραματισμοί, τα όνειρα και τα ονειροπόληση του χαρακτήρα οργανώνονται, χρησιμοποιώντας τοπία και άλλες τεχνικές για να ρυθμίσετε τη σκηνή είπε στιγμή.

Υπάρχει αλληλεπίδραση πολλών χαρακτήρων μεταξύ τους, κατά την ανάπτυξη της πλοκής, ερμηνεύοντας τις περιπέτειες κάθε χαρακτήρα που παίζουν πολλοί ηθοποιοί, που συχνά αλλάζουν ρούχα κατά τη διάρκεια της παράστασης, για να δώσουν περισσότερο ρεαλισμό στους χαρακτήρες, μαζί με αλλαγές στο τοπίο για τέτοια τέλος. Υπάρχουν επίσης παιχνίδια στα οποία ο ρόλος ή οι ρόλοι παίζονται από έναν μόνο ηθοποιό, που είναι σε θέση κάντε αλλαγές σε ρούχα, τοπία και ακόμη και μάσκες για την ερμηνεία των διαφορετικών χαρτιά.

Σε ένα παιχνίδι ο χρόνος μπορεί να ποικίλει εντός του παιχνιδιού, με την έννοια ότι μπορεί να περάσουν χρόνια ή αιώνες μια στιγμιαία ερμηνεία μόνο μέσω φυσικών ή κοστουμιών, σύμφωνα με την εν λόγω πλοκή. εργοτάξιο.

Ανάμεσα σε χαρακτηριστικά ενός παιχνιδιού Η χρήση σχολιασμών βρίσκεται για να καθοδηγήσει το συγχρονισμό των διαλόγων, σχολιασμούς που έγιναν από τον συγγραφέα έτσι ώστε να είναι που εκπροσωπούνται από τους ηθοποιούς, κάνουν τις χειρονομίες, τις κινήσεις και τις κινήσεις που ο συγγραφέας σκέφτηκε και τακτοποίησε σε ορισμένες σκηνές, για να τονίσει το διαλόγους μέσω ενεργειών, αλλαγών τοπίου, ενδυμασιών κ.λπ. και με τους οποίους καθοδηγούνται να εισέλθουν ή να εξέλθουν από τη σκηνή των διαφορετικών χαρακτήρες.

Τα θεατρικά έργα χωρίζονται σε πράξεις, οι οποίες είναι διαφορετικά μέρη του έργου. Προς το παρόν, είναι συνηθισμένο να κάνετε τα έργα σε μία, δύο ή τρεις πράξεις, αλλά υπάρχουν παιχνίδια σε μία πράξη, δύο, τρεις, τέσσερις και ακόμη και πέντε πράξεις. Μερικές φορές συνήθως διασταυρώνονται μεταξύ των πράξεων ορισμένων έργων, διαλείμματα ή διαλείμματα των οποίων η διάρκεια είναι μικρή, είναι γενικά διαλείμματα κόμικ.