Παράδειγμα διαδικασίας διδασκαλίας-μάθησης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σήμερα η εκπαίδευση απαιτεί αλλαγές, όπου ο εκπαιδευτής πρέπει να είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει την ποικιλομορφία αυτών που έχουν εκπαιδευτεί. Αυτό απαιτεί από τον εκπαιδευτή να αναπτύξει ορισμένες δεξιότητες, γνωρίζοντας τις μορφές διδασκαλίας που ταιριάζουν καλύτερα Στην πραγματικότητα, καθώς ορισμένοι εκπαιδευτές εφαρμόζουν ξεπερασμένες μεθόδους που δεν πληρούν επαρκή κριτήρια αριστείας. Δηλαδή, δεν ενισχύουν, με ευρεία έννοια, τη διαδικασία διδασκαλίας-μάθησης. Η μεγάλη ποικιλία μεθόδων και τεχνικών διδασκαλίας που απαιτούνται για την ενίσχυση της μάθησης πρέπει να διαδίδεται και να εφαρμόζεται σήμερα.
Οι μέθοδοι και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε αυτήν τη διαδικασία αντιπροσωπεύουν μέρος του ρόλου του εκπαιδευτή. Επομένως, εκτός από την εφαρμογή νέων μεθόδων, πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσετε αυτές που είναι ήδη γνωστές, προσαρμόζοντάς τις στην τρέχουσα κατάσταση του εκπαιδευόμενου.
Ο εκπαιδευτής με τη σειρά του πρέπει να εκπαιδευτεί για να αποκτήσει μια μεγάλη ποικιλία γνώσεων και δεξιοτήτων για να καλύψει τις ανάγκες της σύγχρονης εκπαίδευσης.

Αν και ο εκπαιδευτής παίζει έναν απαραίτητο ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία, παρέχοντας τη δραστηριότητα διδακτική, είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ο εκπαιδευόμενος, ο οποίος αντικατοπτρίζει αυτό το έργο μέσω του μάθηση.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Για τη λειτουργία των εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε βέλτιστες συνθήκες, υπάρχουν γενικές πτυχές που πρέπει να ληφθεί υπόψη, όπως η διαδικασία διδασκαλίας-μάθησης που θα πραγματοποιηθεί στο τους εαυτούς τους.
Η διδασκαλία και η μάθηση αποτελούν μέρος μιας ενιαίας διαδικασίας που στοχεύει στην εκπαίδευση του συμμετέχοντα.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Σημασία που σχετίζεται περισσότερο με την τεχνική του εκπαιδευτή. Αποσκοπεί στην προώθηση της αφομοίωσης του πολιτισμού. Η διδασκαλία είναι μια συστηματική και οργανωμένη διαδικασία μετάδοσης γνώσεων, δεξιοτήτων και εμπειριών Μέσω διαφορετικών μέσων και μεθόδων, αυτά μπορούν να είναι αποθεματικά, παρατηρητικά ή πειραματικά οι υπολοιποι.

ΜΑΘΗΣΗ
Είναι η διαδικασία με την οποία ο συμμετέχων ανταποκρίνεται στη δράση του ατόμου. Είναι κάτι που εμφανίζεται μέσα στο θέμα και εκδηλώνεται μέσω παρατηρήσιμων συμπεριφορών. Σημαίνει μια αλλαγή σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση του συμμετέχοντα και μπορεί να συμβεί στη γνώση, την κατανόηση, τις συνήθειες, ικανότητες, ενδιαφέροντα, ικανότητες και αντίληψη, αυτό θα συμβάλει στο να έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην απόδοση του λειτουργίες.
Η διδασκαλία υπάρχει για μάθηση, χωρίς αυτήν η δεύτερη δεν επιτυγχάνεται στο απαιτούμενο μέτρο και ποιότητα. μέσω αυτής, η μάθηση διεγείρει, η οποία με τη σειρά της επιτρέπει σε αυτές τις δύο αναπόσπαστες πτυχές της διαδικασίας διδασκαλίας-μάθησης να διατηρούν τις ιδιαιτερότητές τους και τις ιδιαιτερότητές τους ξεχωριστά και ταυτόχρονα διαμορφώνουν μια ενότητα μεταξύ του καθοδηγητικού ή ενεργοποιητικού ρόλου και της δραστηριότητας του ικανός.
Η διαδικασία διδασκαλίας-μάθησης θεωρείται το σύνολο των εμπειριών που προκαλούνται από τις πράξεις επικοινωνίας που πραγματοποιούνται κάτω από πολιτιστικά πλαίσια μεταξύ εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων, ο πρώτος είναι αυτός που χορηγεί τη διδασκαλία και ο δεύτερος που λαμβάνει τη διδασκαλία μάθηση.
Αυτές οι πράξεις συμβαίνουν και προς τις δύο κατευθύνσεις (μέσω μέσου και χρησιμοποιώντας συγκεκριμένο περιεχόμενο), με αποτέλεσμα ποιοτικές αλλαγές στους συμμετέχοντες, που εκδηλώνονται με την απόκτηση και κατασκευή γνώσεων, ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων, ανάληψη στάσεων και αξιών και, γενικά, ανάπτυξη του εκπαιδευόμενου στην ευαισθητοποίηση και ευθύνη τους κοινωνία.
Βασικά μπορεί να ειπωθεί ότι αυτή η διαδικασία αποτελείται από έξι θεμελιώδη στοιχεία: τον εκπαιδευτή, τους εκπαιδευμένους, το μέσο επικοινωνίας, το περιεχόμενο που πρέπει να κοινοποιηθεί, τον επιδιωκόμενο στόχο και το πλαίσιο στο οποίο εμφανίζεται (σωματική, κοινωνική και πολιτιστικός).

Επομένως, στο πλαίσιο της εκπαίδευσης, η διαδικασία της μάθησης είναι η συμπληρωματική διαδικασία της διδασκαλίας. Η μάθηση είναι η πράξη με την οποία ο εκπαιδευόμενος προσπαθεί να συλλάβει και να επεξεργαστεί το περιεχόμενο που παρουσιάζεται από τον εκπαιδευτή ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή πληροφοριών. Το επιτυγχάνει με κάποια μέσα ή τεχνικές μελέτης.
Αυτή η μαθησιακή διαδικασία διεξάγεται σύμφωνα με στόχους, οι οποίοι μπορεί ή όχι να ταυτιστούν με αυτούς του εκπαιδευτή και πραγματοποιείται εντός συγκεκριμένου πλαισίου.
Προκειμένου οι συμμετέχοντες να μάθουν πιο αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, υπάρχουν παιδαγωγικές αρχές που πρέπει να ακολουθήσουν.

Αυτές οι αρχές είναι:

• Συμμετοχή: Η μάθηση τείνει να είναι ταχύτερη και πιο μακροχρόνια αποτελέσματα όταν ο εκπαιδευόμενος μπορεί να συμμετέχει ενεργά. Η συμμετοχή ενθαρρύνει τον συμμετέχοντα και επιτρέπει την επέμβαση περισσότερων από τις αισθήσεις του, ενισχύοντας τη διαδικασία.
• Επανάληψη: Αν και δεν θεωρείται πολύ διασκεδαστικό, είναι πιθανό η επανάληψη να αφήνει περισσότερο ή λιγότερο μόνιμα ίχνη στη μνήμη.
• Συνάφεια: Η μάθηση ενισχύεται όταν το υλικό που θα μελετηθεί έχει νόημα και είναι σημαντικό για το άτομο που λαμβάνει την εκπαίδευση.
• Μεταφορά: Όσο μεγαλύτερη είναι η συμφωνία του εκπαιδευτικού προγράμματος με τις απαιτήσεις της θέσης, τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα στη διαδικασία της εξάσκησης της θέσης και των εργασιών που συνεπάγεται.
• Σχόλια: Τα σχόλια παρέχουν στους συμμετέχοντες πληροφορίες για την πρόοδό τους. Βασιζόμενοι σε αυτό, οι καλά εκπαιδευμένοι εκπαιδευόμενοι μπορούν να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους, έτσι ώστε να μπορούν να επιτύχουν υψηλή μάθηση.

Για την αποτελεσματική χρήση των παιδαγωγικών αρχών, χρησιμοποιούνται τεχνικές διδασκαλίας-μάθησης. Αυτές οι τεχνικές χρησιμοποιούνται τόσο για την εκπαίδευση όσο και για την ανάπτυξη, ωστόσο διάφοροι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη. Καμία τεχνική δεν είναι πάντα η καλύτερη. η καλύτερη μέθοδος εξαρτάται από:

• Αποτελεσματικότητα κόστους
• Το περιεχόμενο του προγράμματος
• Η καταλληλότητα των διαθέσιμων εγκαταστάσεων
• Οι προτιμήσεις και οι δυνατότητες των ατόμων που θα λάβουν το μάθημα
• Προτιμήσεις και ικανότητες του εκπαιδευτή
• Οι αρχές μάθησης που πρέπει να χρησιμοποιήσετε

* Η σημασία αυτών των έξι σημείων εξαρτάται από κάθε κατάσταση.

Ο εκπαιδευτής ή ο εκπαιδευτής πρέπει να επιλέξει την τεχνική που θεωρεί κατάλληλη για να εκτελέσει τη λειτουργία που επιδιώκει, πρέπει να είναι κατάλληλη Σχετικά με το υλικό που θα χρησιμοποιηθεί, θα πρέπει να ενισχύει ή να αποδεικνύει τα κύρια σημεία του εκπαίδευση. Δηλαδή, πρέπει να επιλέξετε τη μέθοδο που ταιριάζει καλύτερα στην εκμάθηση της συνεδρίας.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες συνδυασμένες τεχνικές, λαμβάνοντας υπόψη τους ακόλουθους καθοριστικούς παράγοντες:

• Το θέμα
• Οι στόχοι
• Μέγεθος ομάδας
• Ο διαθέσιμος εξοπλισμός
• Ο διαθέσιμος χρόνος
• Ο καλύτερος τρόπος για να παρουσιάσετε το θέμα
• Η γνώση που έχει η ομάδα για το θέμα
• Το είδος της εκπαίδευσης που θέλει ο εκπαιδευτής.

Ένας συνδυασμός μαθησιακών μεθόδων σάς επιτρέπει να μεταβάλλετε το ρυθμό και να διατηρήσετε το ενδιαφέρον των μαθητών. συμμετέχοντες, βοηθώντας να τονίσουμε τις διαφορετικές πτυχές του θέματος, με τις οποίες οι συνεδρίες θα είναι περισσότερες αποτελεσματικός.
Οι διάφορες τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν για την ανάπτυξη ενός προγράμματος κατάρτισης είναι:

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Είναι μια παρουσίαση ενός συγκεκριμένου θέματος που γενικά κάνουν τέσσερις μαθητές: συντηρητής και τρεις ομιλητές. Είναι ένα θέμα χωρισμένο, γενικά σε τρία δευτερεύοντα θέματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο αριθμός των ηχείων δεν μπορεί να αυξηθεί, ούτε ότι υπάρχουν περισσότερα δευτερεύοντα θέματα. Το φόρουμ είναι μια ομαδική έκθεση.

Ως φόρουμ νοείται μια εκδήλωση ανοιχτή στο κοινό, στην οποία συμμετέχουν ανεπίσημα διαφορετικοί ομιλητές στο ίδιο θέμα. Το φόρουμ είναι ισοδύναμο ή παρόμοιο με το συνέδριο και το συμπόσιο.

ΑΜΕΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Η συζήτηση είναι μια προφορική δραστηριότητα που αποτελείται από τη συζήτηση ενός θέματος από δύο ομάδες:
Υπερασπιστές και επιτιθέμενοι. Η ομάδα ανθρώπων που υπερασπίζεται ένα ζήτημα πρέπει να είναι πεπεισμένη για τη θετική πλευρά και οι επιτιθέμενοι πρέπει να είναι πεπεισμένοι για την αρνητική πλευρά. Ο πρώτος εκπρόσωπος της αμυντικής ομάδας παίρνει το λόγο και στη συνέχεια ο πρώτος εκπρόσωπος της επιτιθέμενης ομάδας συζητά τις απόψεις τους και μετά δεύτερο μέλος της ομάδας άμυνας, υπερασπίζεται τη θέση που έθεσε ο σύντροφός του και συζητά τις απόψεις του αντιπάλου του και θέτει τη διατριβή του, έτσι διαδοχικώς. Η προσέγγιση, η άμυνα και η επίθεση πρέπει να γίνουν με καλές βάσεις υποστήριξης.

Σε αυτήν την άσκηση, αποκτώνται δεξιότητες για να μάθουν να συζητούν, να σέβονται τις ιδέες των άλλων, να βρίσκουν την αλήθεια και το λόγο όπου είναι χωρίς εγωισμό ή πεισματάρης. Μαθαίνεις επίσης να είσαι ευγενής, ειλικρινής και πιστός.
Ο χρόνος διάρκειας είναι γενικά εξήντα λεπτά, αλλά μερικές φορές μπορεί να διαρκέσει περισσότερες από μία συνεδρίες.
Πρέπει να υπάρχει ένας συντονιστής για να ηρεμήσει τα πράγματα όταν τα μέλη είναι πολύ ενθουσιασμένα και να κάνουν τη συζήτηση να αναπτυχθεί με λογική σειρά και να μην παρεκκλίνουν από τον στόχο και το θέμα. Στην αρχή της συνάντησης θα πρέπει να κάνετε μια παρουσίαση του θέματος ή μια εισαγωγή, επίσης να εισαγάγετε τους συνομιλητές και να εξηγήσετε την τεχνική που πρέπει να ακολουθήσετε.
Στο τέλος της συζήτησης ή της διαμάχης, ο γραμματέας θα διαβάσει τα πιο σημαντικά συμπεράσματα ή ιδέες που εξέφρασαν οι ομάδες συζήτησης. Γενικά, οι συνομιλητές είναι: τρεις υπέρ του ζητήματος και τρεις κατά.

PHILLIPS 6.6
Αυτή η τεχνική ομαδικής εργασίας, που μερικές φορές ονομάζεται "Τεχνική κλασμάτωσης", αποτελείται από μια ανταλλαγή ιδεών, σε μικρές ομάδες έξι ατόμων, για έξι λεπτά ενός θέματος που επιλέγεται εκ των προτέρων από τον ίδιο συντονιστή, το οποίο μπορεί να είναι το δάσκαλος. Αυτή η τεχνική είναι πολύ κατάλληλη για εφαρμογή στην τάξη των Ισπανών, δεδομένου ότι ο μαθητής από τη φύση του είναι πολύ ικανός να μιλάει και να εκθέτει τη δική του σκέψη.
Θα ακολουθήσουμε ένα μάθημα τριάντα μαθητών. Ο δάσκαλος το χωρίζει σε μικρές ομάδες έξι μαθητών η καθεμία. Για έξι λεπτά κάθε ομάδα μιλά για ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. πώς να αναφέρετε μια ανάγνωση εργασίας, πώς να βαθμολογείτε το θέμα στα Ισπανικά, τον πιο κατάλληλο τρόπο για να αποκτήσετε βιβλία για τη βιβλιοθήκη, πώς να μάθετε ορθογραφία κ.λπ.
Κάθε ομάδα επιλέγει τον αρχηγό ή τον εισηγητή της, ο οποίος, εκτός από τη σημείωση των συμπερασμάτων, είναι επίσης υπεύθυνος να δώσει το λόγο και να ελέγξει το χρόνο των παρεμβάσεων των συναδέλφων τους.
Μετά από τα έξι λεπτά, κατά τη διάρκεια των οποίων μίλησαν όλοι οι μαθητές, ολόκληρη η τάξη συναντιέται με το συντονιστή, και ο εισηγητής κάθε ομάδας αναφέρει τη δραστηριότητα που πραγματοποιήθηκε και τα συμπεράσματα έφτασε.

ΚΟΡΡΙΛΛΟΣ
Παραλλαγή του Phillips 66 στην οποία οι ομάδες είναι μεταξύ 5 και 9 ατόμων. Χρησιμοποιείται η κάρτα κουβέντας, η οποία είναι ένας οδηγός που ετοίμασε ο εκπαιδευτής και χρησιμοποιείται από κάθε ομάδα. Περιέχει τις δραστηριότητες που θα πραγματοποιήσουν οι συμμετέχοντες.

ΠΙΝΑΚΑΣ
Μια ομάδα ανθρώπων εκθέτει ένα θέμα με τη μορφή διαλόγου μπροστά σε ένα κοινό. η διάρκειά του είναι εξήντα λεπτά. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν καλά το θέμα και είναι πρόθυμοι να ενημερώσουν το κοινό. Όταν το κοινό έχει τις ίδιες εμπειρίες με τους ειδικούς. Όταν σε μια ομάδα προκύπτει η ανάγκη να ακούσουμε άλλα άτομα με εμπειρία στο ίδιο θέμα.
Τα μέλη είναι: συντονιστής, γραμματέας αναφοράς και τέσσερις έως έξι συνομιλητές. Ο γραμματέας πρέπει να κάνει μια περίληψη όλων των παραπάνω. Από αυτό το συνοπτικό μέρος η συζήτηση του αμφιθέατρου με τους ομιλητές. Ο χρόνος παρέμβασης είναι ένα έως δύο λεπτά.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
Είναι οποιαδήποτε εκπαιδευτική δραστηριότητα στην οποία η συμμετοχή της ομάδας και του εκπαιδευτή είναι το κλειδί και η βασική μορφή.
Οι στόχοι της είναι η ενσωμάτωση της ομάδας και η δημιουργικότητά της για ανάλυση, συζήτηση, επιλογή προβλημάτων, κατάρτιση προτάσεων. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι η συμμετοχή της ομάδας, η ανάπτυξη της δημιουργικότητάς τους, η διαπροσωπική τους ικανότητα, η ένταξη της ομάδας, η πρόκληση και η συμμετοχή.
Διεξάγεται σε άτυπη βάση, επιτρέποντας την απόλυτη ελευθερία έκφρασης.
Για καλύτερα αποτελέσματα, η ομάδα δεν πρέπει να ξεπερνά τους δέκα ή δώδεκα συμμετέχοντες και απαιτείται εκπαιδευτής, αρχηγός ή συντονιστής.
Συστηματική μελέτη ενός θέματος που έθεσε μια ομάδα. Είναι η συγκέντρωση ενός μικρού αριθμού μελών που συγκεντρώνονται για να πραγματοποιήσουν έρευνα σε ένα επιλεγμένο θέμα. Πρόκειται για την απόκτηση πλήρους και ειδικής γνώσης ενός θέματος.
Τα μέλη υποδιαιρούνται για το συγκεκριμένο έργο και την έκθεση του θέματος. Πρέπει να αποκτήσουν τις γνώσεις από έξω με ατομικό τρόπο και στη συνέχεια να τις μοιραστούν με τους συναδέλφους τους. Η έρευνα συνιστάται από έναν ειδικό.
Το έργο ενός σεμιναρίου συνίσταται συνεπώς στη διερεύνηση, αναζήτηση πληροφοριών, συζήτηση σε συνεργασία, ανάλυση γεγονότων, παρουσίαση απόψεων, προβληματιστούν για τα προβλήματα που ανακύπτουν, αντιμετωπίζουν κριτήρια σε ένα περιβάλλον αμοιβαίας βοήθειας προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματα του θέμα. Τα μέλη δεν είναι λιγότερο από πέντε και όχι περισσότερα από δώδεκα. Ο σκηνοθέτης είναι μέλος που συντονίζει το έργο αλλά δεν το επιλύει προσωπικά. Ένας γραμματέας σημειώνει τα μερικά και τελικά συμπεράσματα. Οι συνεδρίες σεμιναρίου διαρκούν συνήθως δύο, τρεις, τέσσερις ώρες, έξι ακριβώς, έως ότου η έκθεση είναι σαφής και μιλάει χωρίς πίεση χρόνου.
Το σχολείο μπορεί να λειτουργήσει για μέρες και μήνες έως ότου ολοκληρωθεί το έργο του. Ο προγραμματισμός ενός σεμιναρίου περιλαμβάνει προσεκτική προετοιμασία και διανομή της εργασίας, καθώς και συνεδρίες αξιολόγησης για τον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας της εργασίας που εκτελείται.
Στην πρώτη συνεδρία του σεμιναρίου, προγραμματίζεται η ανάπτυξη των εργασιών. Όλοι οι συμμετέχοντες θα είναι παρόντες οι οποίοι στη συνέχεια θα υποδιαιρεθούν σε υποομάδες του σεμιναρίου.
Η διάρκεια του σεμιναρίου εξαρτάται από τον αριθμό και το βάθος των θεμάτων που θα καλυφθούν, καθώς και από τον διαθέσιμο χρόνο. Κάθε συνεδρία σεμιναρίου ολοκληρώνεται με μια συνεδρία για να συνοψίσουμε και να αξιολογήσουμε το έργο.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΠΡΟΣΟΨΗ Ή ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται κυρίως στην εκπαίδευση στην εταιρεία. Αποτελείται από ασκήσεις προσομοίωσης στις οποίες οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να εκτελέσουν εργασίες υπό συνθήκες παρόμοιες με εκείνες που προκύπτουν στην πραγματική κατάσταση.
Είναι σκόπιμα δομημένα με τέτοιο τρόπο ώστε οι συμμετέχοντες να αποφασίζουν τα δικά τους μαθήματα δράση, χωρίς διαφορετικές καταστάσεις και σε σχέση με διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονται μέσω του παιχνιδιού.
Τα παιχνίδια μπορούν να σχεδιαστούν με τέτοιο τρόπο ώστε αρκετοί προπονητές παίζουν τον ίδιο ρόλο και έτσι μπορούν να αγωνιστούν. Μπορούν επίσης να σχεδιαστούν για να οργανώνουν ομάδες που αντιπροσωπεύουν υποθετικά ανταγωνιστικές εταιρείες.
Οι συμμετέχοντες λαμβάνουν εκτενή εκπαίδευση στον σχεδιασμό, τη στρατηγική, την ανάλυση πληροφοριών και τη λήψη αποφάσεων.

ΔΙΑΣΚΕΨΗ
Είναι μια από τις παλαιότερες και πιο πρακτικές μεθόδους. Σε αυτό, ο εκπαιδευτής εκτελεί ολόκληρο το ενεργό μέρος καθώς είναι μια μονόπλευρη παρουσίαση. Για το λόγο αυτό, η τρέχουσα εφαρμογή και η σημασία της είναι περιορισμένη και αποτέλεσε αντικείμενο σοβαρής κριτικής.
Παρόλο που είναι μια παραδοσιακή μέθοδος και έχει σοβαρούς περιορισμούς επειδή δεν εμπλέκει την ομάδα, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί αποτελεσματικό μέσο διδασκαλίας, καθώς είναι προσανατολισμένο ειδικά για την παρουσίαση πληροφοριών, και έχει το πλεονέκτημα ότι, σε σύντομο χρονικό διάστημα, παρουσιάζεται μεγάλη ποσότητα πληροφοριακού υλικού καθώς δεν υπάρχουν διακοπές είδος.
Το συνέδριο είναι μια παρουσίαση που έγινε πριν από ένα κοινό. Σκοπός του είναι να ενημερώσει, να εξηγήσει, να πείσει, να υποκινήσει το κοπάδι κ.λπ. Κάθε συνέδριο απαιτεί προσεκτική και λίγο πολύ βαθιά μεταχείριση. Η τρέχουσα και η μελλοντική ζωή κάθε μαθητή απαιτεί την ανάγκη διάλεξης σε κάθε βήμα. Το συνέδριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους ακόλουθους παράγοντες: τον εκθέτη, το περιεχόμενο της έκθεσης, τις συνθήκες της έκθεσης, τα κανάλια επικοινωνίας και το κοινό.
The Exhibitor: Ένας καλός εκθέτης προσπαθεί να μεταδώσει περισσότερες ιδέες παρά λέξεις, αφού γνωρίζει ότι τις περισσότερες φορές, πολύ σημαντικές ιδέες χάνουν την αξία τους λόγω της κατάχρησης λέξεων χωρίς πολύ περιεχόμενο. Δηλαδή, πρέπει να αποφεύγουν τον λεξιλόγιο.
Επιλέξτε το θέμα έχοντας κατά νου ότι θα πρέπει να προκαλεί ενδιαφέρον και να έχει εύχρηστες πηγές πληροφοριών. Δημιουργήστε ένα σχέδιο συνεδρίου λαμβάνοντας υπόψη την εισαγωγή, την ανάπτυξη και τα συμπεράσματα. Η γλώσσα τους δεν πρέπει να είναι διφορούμενη αλλά συγκεκριμένη και συγκεκριμένη, σωστή και κατάλληλη για το θέμα και το κοινό. Πρέπει να μιλάτε με κανονική ταχύτητα και να ελέγχετε τον τόνο της φωνής σας. Επιπλέον, είναι απαραίτητο όταν απευθύνεστε στο κοινό να κοιτάξετε όλους τους ανθρώπους που το συνθέτουν και να αποφύγετε να κοιτάξετε στο διάστημα. Η πνευματική του ικανότητα και η κυριότητα του θέματος καθορίζουν την ηρεμία της έκθεσης και παρακινούν το κοινό.

ΣΥΜΠΟΣΙΟ
Είναι ένα είδος διάσκεψης για ένα συγκεκριμένο θέμα γύρω από το οποίο συγκεντρώνονται διαφορετικές απόψεις. Η μέθοδος μπορεί να είναι προφορική ή γραπτή. Ωστόσο, το στόμα είναι πιο συνηθισμένο.
Ένα συμπόσιο είναι μια ομάδα συνομιλιών, ομιλιών ή προφορικών παρουσιάσεων που παρουσιάζονται από διάφορα άτομα σχετικά με τις διάφορες φάσεις ενός θέματος. Ο χρόνος και το θέμα ελέγχονται συχνά από έναν συντονιστή. Εάν η μέθοδος χρησιμοποιηθεί σωστά, οι συνομιλίες θα πρέπει να περιορίζονται σε όχι περισσότερο από είκοσι λεπτά και ο συνολικός χρόνος του συμποσίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τη μία ώρα. Αυτή η μορφή προφορικής έκφρασης μοιάζει πολύ με το φόρουμ. Τα μέλη του συμποσίου παρουσιάζονται ατομικά και διαδοχικά για περίπου δεκαπέντε ή είκοσι λεπτά. Οι ιδέες τους μπορεί να συμπίπτουν ή όχι, το σημαντικό είναι ότι κάθε μία από αυτές προσφέρει μια συγκεκριμένη πτυχή του θέματος έτσι ώστε στο τέλος του, να αναπτυχθεί σχετικά περιεκτικά και με το μεγαλύτερο δυνατό βάθος.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Απαιτείται κοινωνική ζωή και επαγγελματική ζωή κάθε μορφωμένου επιμέρους δεξιοτήτων για συνέντευξη με άλλους, και με τη σειρά τους, για συνέντευξη. Αυτό έχει ήδη γίνει ανάγκη συνέντευξης. όταν ένας φοιτητής πανεπιστημίου πρόκειται να λάβει το πτυχίο του, πρέπει να πραγματοποιήσει αρκετές συνεντεύξεις με τον πρόεδρό του.
Όταν ένα άτομο κάνει ή λέει κάτι ενδιαφέρον ή ασυνήθιστο, άλλοι πηγαίνουν να τον πάρουν συνέντευξη, όταν ένα άτομο πηγαίνει να υποβάλει αίτηση για μια θέση, συνήθως πρέπει να υποβληθούν σε συνεντεύξεις.
Μερικά χαρακτηριστικά της συνέντευξης είναι:
· Συνήθως μόνο δύο άτομα μιλούν.
· Υπάρχουν συνήθως πολλές ερωτήσεις και απαντήσεις σε ένα μόνο θέμα.
Η συνέντευξη έχει έναν καθορισμένο σκοπό που μπορεί να είναι: Λήψη πληροφοριών, παροχή, καθοδήγηση.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ
Είναι η πιο αντικειμενική μέθοδος για γρήγορη και άμεση μάθηση. Εφαρμόζεται ευρέως σε τεχνικές οδηγίες στον κλάδο.
Βασίζεται σε τρία βήματα:

1. Δώστε πληροφορίες για το πώς να κάνετε μια εργασία από τον εκπαιδευτή ή το αφεντικό
2. Πρακτική επίδειξη του πώς γίνεται η εργασία από τον εκπαιδευτή ή το αφεντικό
3. Ολοκλήρωση μιας εργασίας από τον μαθητή ή τον συμμετέχοντα.

Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου διδασκαλίας έγκειται στην άμεση επαλήθευση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της.
Διεξάγεται εντός των κανονικών λειτουργιών παραγωγής ή υπηρεσίας, ο κύριος σκοπός του είναι η παραγωγή και ο δευτερεύων σκοπός είναι η διδασκαλία.

ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
Η στρογγυλή τράπεζα αποτελείται από μια ομάδα ανθρώπων που συναντιούνται για να μελετήσουν ένα συγκεκριμένο ζήτημα ή πρόβλημα. Η μελέτη αυτού του θέματος γίνεται αποκλειστικά μέσω συζήτησης. Αυτή η δραστηριότητα βασίζεται εξ ολοκλήρου στη συζήτηση. Δεν είναι λοιπόν ερώτημα ότι καθένα από τα μέλη της ομάδας δίνει ομιλία, αλλά μάλλον ότι ακούει τα σημεία δείτε τους άλλους και συζητήστε τους έως ότου συμφωνήσετε για κάτι θετικό, για να συναγάγετε κάποιες συστάσεις ή συμφωνίες.

ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ
Είναι γνωστή ως μέθοδος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, γιατί εκεί δημιουργήθηκε.
Η ουσία αυτού είναι να παρουσιάσουμε, πριν από μια ομάδα, ένα πρόβλημα ή μια υπόθεση, προκειμένου να το αναλύσουμε, να το συζητήσουμε και να εφαρμόσουμε τις γνώσεις της ομάδας σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Η υπόθεση είναι μια περιγραφή της εξέλιξης ή της εξέλιξης μιας κατάστασης της εταιρείας, η οποία χρησιμεύει ως βάση για την ανάλυση, σε κάθε σημείο και στιγμή κατά την οποία πρέπει να ληφθεί απόφαση.
Στόχος του είναι οι μαθητές να μάθουν μόνοι τους, με ανεξάρτητες διαδικασίες σκέψης. που διακρίνουν στον μπερδεμένο ιστό των αρχών και των ιδεών των ανθρώπινων προβλημάτων που έχουν διαρκή ισχύ και γενική εφαρμογή.
Ένας άλλος στόχος είναι να βοηθήσει τους μαθητές να αναπτύξουν την ικανότητά τους να χρησιμοποιούν τις γνώσεις και τη δημιουργικότητά τους.
Ένα σημαντικό στοιχείο για την επιτυχία αυτής της τεχνικής είναι ότι η υπόθεση που παρουσιάζεται είναι από την πραγματικότητα ή είναι εξαιρετικά ρεαλιστική και αντικειμενική κατά τη σύλληψη και την επεξεργασία της.

ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
Αυτή η μέθοδος, εκτός από την διδασκαλία και τη διδασκαλία, έχει έναν βασικό στόχο που είναι η ενσωμάτωση της ομάδας εργασίας με βάση τη διαχείριση και τον προσανατολισμό των ατομικών και ομαδικών συμπεριφορών.
Πρόκειται για την απόδοση των συμμετεχόντων σε συγκεκριμένες καταστάσεις επαγγελματικής ζωής στην εταιρεία και μπορεί επίσης να είναι κοινωνικές καταστάσεις εκτός του οργανισμού.
Ο βασικός στόχος και όφελος είναι η ανάπτυξη των στάσεων της ανθρώπινης σχέσης. Μέσω της αναπαράστασης διαφορετικών ρόλων, όχι μόνο ο ηθοποιός, αλλά και η ομάδα, αποκτούν μια συμμετοχή και ένα ενδιαφέρον που επιτρέπει την ανάπτυξη, την κατανόηση και την ανάπτυξη του ατόμου.
Είναι μια μέθοδος ανθρώπινης αλληλεπίδρασης που συνδέει τη ρεαλιστική συμπεριφορά με φανταστικές καταστάσεις.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Ο εκπαιδευτής οδηγεί την ομάδα να μελετήσει και να αναλύσει ένα έγγραφο για να επιτύχει την κατανόησή του, ενθαρρύνοντας την έκδοση απόψεων και σχολίων από αυτούς που εκπαιδεύτηκαν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ü SILICEO Alfonso, Κατάρτιση και ανάπτυξη προσωπικού, Μεξικό: 1995, Limusa Noriega Editores.
ü RODRIGUEZ Valencia, Joaquín, Σύγχρονη Διοίκηση Προσωπικού, Μεξικό: 2000, Ed. ECAFSA
ü WERTHER William B., Διοίκηση προσωπικού και ανθρώπινου δυναμικού, Μεξικό: 2001, Ed. Mc Graw Hill.