Παράδειγμα χημικών ενώσεων

ο Χημικές ενώσεις είναι καθαρές ουσίες των οποίων οι δομικές μονάδες είναι μόρια. Μια χημική ένωση είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού δύο ή περισσότερων χημικών στοιχείων.

Χημικές ενώσεις, αντί για στοιχεία, είναι παρόντα σε ό, τι υπάρχει Στο σύμπαν. Στην πραγματικότητα, είναι πιο δύσκολο να βρείτε δωρεάν χημικά στοιχεία από τις ενώσεις.

Από ορυκτά, αποτελούμενα από ενώσεις όπως δυαδικά άλατα και οξαλίσματα, έως ζωντανοί οργανισμοί, αποτελούμενοι από πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπίδια, χημικές ενώσεις έχουν α ευρεία παρουσία.

Χαρακτηριστικά και ιδιότητες των χημικών ενώσεων

Φυσική κατάσταση

Οι χημικές ενώσεις εκδηλώνονται στη φύση σε φυσική μορφή, είτε στερεές, υγρές ή αέριες, που θα τους επιτρέπουν πάντα να ταυτοποιούνται.

Πυκνότητα

Οι χημικές ενώσεις είναι σημαντικές. Και επειδή είναι θέμα, θα καλύψουν έναν τόμο. Μια κατανόηση είναι ότι, εάν το Τα σύνθετα μόρια είναι μικρά, θα συναντηθούν φυσικά πιο συμπαγής μεταξύ τους, προωθώντας ότι υπάρχει περισσότερη μάζα σε έναν όγκο, τι είναι ένα Υψηλότερη πυκνότητα.

Σημεία τήξεως και βρασμού

Όλες οι υπάρχουσες ενώσεις έχουν τις τρεις φυσικές εκδηλώσεις τους: Στερεές, Υγρές και Αέριες. Σε θερμοκρασία δωματίου, είναι αξιοσημείωτο σε ποια φυσική κατάσταση βρίσκονται.

ο Σημείο τήξης Είναι η θερμοκρασία στην οποία ένα στερεό λιώνει ή λιώνει, γίνεται υγρό. Ονομάζεται επίσης Σημείο πήξης, επειδή δείχνει την αλλαγή μεταξύ υγρού και στερεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι στη χαμηλότερη θερμοκρασία, απόλυτο μηδέν (0 Kelvin), όλες οι ενώσεις θα ήταν θεωρητικά στερεές.

ο Σημείο βρασμού Είναι η θερμοκρασία στην οποία ένα υγρό αρχίζει να βράζει για να μετατραπεί σε αέριο. Μπορεί να ειπωθεί ότι στην υψηλότερη θερμοκρασία, όλες οι ενώσεις θεωρητικά θα είναι αέρια.

Σταθερότητα

Οι χημικές ενώσεις σχηματίζονται με ακρίβεια έτσι ώστε τα άτομα των στοιχείων να βρίσκουν τη χημική τους σταθερότητα, μέσω δεσμών που συμπληρώνουν τα ηλεκτρόνια σθένους τους.

Αντιδραστικότητα

Οι χημικές ενώσεις είναι ικανές να αλληλεπιδρούν με άλλες ενώσεις, ή με καθαρά στοιχεία, με τέτοιο τρόπο ώστε να μετασχηματίζονται κατά τη διάρκεια μιας χημικής αντίδρασης για να σχηματίσουν νέες ουσίες. Μερικά είναι πιο αντιδραστικά από άλλα.

Οι παράγοντες που τροποποιούν την αντιδραστικότητα είναι οι Θερμοκρασία, ο Πίεση, η φυσική κατάσταση και η ποσότητα της ουσίας με την οποία η ένωση συμμετέχει στη χημική αντίδραση.

Κάθε τύπος χημικής ένωσης διακρίνεται από έναν συγκεκριμένο τρόπο δράσης. Όπως εκείνα που συμπεριφέρονται ως οξέα και βάσεις, τα οποία διέπονται από το Θεωρίες βάσης οξέος.

Διαλυτότητα

Ειδικά αν είναι αυτά που σχηματίζονται από Ιωνικοί δεσμοί, Οι χημικές ενώσεις μπορούν να εμπλακούν με το νερό για να σχηματίσουν υδατικά διαλύματα, με τα σύνθετα ιόντα διασκορπισμένα στο μέσο, ​​ικανά να μεταφέρουν ηλεκτρικό ρεύμα.

Ταξινόμηση και τύποι χημικών ενώσεων

Η μεγάλη ποικιλία χημικών ενώσεων μπορεί να οργανωθεί σύμφωνα με δύο απλά κριτήρια:

1. Από τους συνδέσμους που τους σχηματίζουν: Ιονικές ενώσεις και ομοιοπολικές ενώσεις
2. Από τη χημική της φύση: Ανόργανες ενώσεις και οργανικές ενώσεις

Ιονικές ενώσεις και ομοιοπολικές ενώσεις

Τα Χημικά Στοιχεία που απαρτίζουν τις Ενώσεις είναι ικανά να δημιουργούν δεσμούς, αλλά εξαρτάται από τα ίδια Στοιχεία τι είδους Ομόλογα είναι.

Στο Ιοντικός δεσμός, τα άτομα θα ενώνονται με τα ηλεκτροστατικά φορτία που παράγουν τα ηλεκτρόνια σθένους τους. Είναι σε θέση να αποσυνδέονται στο νερό, δημιουργώντας υδατικές λύσεις που μπορούν να μεταδώσουν ηλεκτρικό ρεύμα.

Στο Ομοιοπολικό δεσμό, τα άτομα θα συγκρατηθούν το ένα το άλλο χάρη στο γεγονός ότι ένα από αυτά θα μοιράζεται τα ηλεκτρόνια σθένους του έτσι ώστε ένα άλλο να τα δέχεται. Αυτοί οι δεσμοί είναι γενικά ισχυροί και δεν διαταράσσονται εύκολα από το νερό.

Ανόργανες ενώσεις και οργανικές ενώσεις

Οι ανόργανες ενώσεις αναγνωρίζονται ως μέρος ορυκτών υλικών. Αντιπροσωπεύουν ακριβώς το Ανόργανη χημεία. Μεταξύ αυτών είναι το Βγες έξω, ο Oxisales, ο Υδροξέα, ο Οξυοξέα, ο Ενυδατώνει, ο Οξείδια, ο Υδροξείδια, ο Υπεροξείδια.

Οι οργανικές ενώσεις αναγνωρίζονται ως μέρος της ζώντης ύλης και ενώσεις των οποίων η δομική βάση είναι το στοιχείο άνθρακα. Ως εκ τούτου αντιπροσωπεύουν το Οργανική χημεία. Μεταξύ αυτών είναι οι υδρογονάνθρακες (Αλκάνια, Αλκένια, Αλκίνες), ο Αλκυλ αλογονίδια, ο Αλκοόλ, ο Αλδεϋδες, ο Κετόνες, ο Καρβοξυλικά οξέα, ο Ανυδρίτες, ο Εστέρες, ο Αιθέρες, ο Αμίνες, ο Amides, ο Αρωματικές ενώσεις, ο Φαινόλες, ο Οργανομεταλλική, ο Αμινοξέα, ο Πρωτεΐνη, ο Υδατάνθρακες, ο Πολυμερή, ο Ετεροκυκλικές ενώσεις, ο Τερπένια, και πολλές άλλες Ενώσεις που προκύπτουν από το συνδυασμό των παραπάνω.

Παραδείγματα ανόργανων χημικών ενώσεων

Χλωριούχο νάτριο NaCl

Χλωριούχο ασβέστιο CaCl₂

Σιδηρούχο σουλφίδιο FeS

Κάλιο Κ σουλφίδιο₂μικρό

Υδροξείδιο αμμωνίου NH₄Ω

Θειικό αμμώνιο (NH₄)₂ΝΔ₄

Φωσφορικό ασβέστιο Ca₃(ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ₄)₂

Νιτρικός άργυρος AgNO₃

Νιτρικό κάλιο KNO₃

Υδροχλωρικό οξύ HCl

Υδρόθειο Η₂μικρό

Νιτρικό οξύ HNO₃

Θειικό οξύ Η₂ΝΔ₄

Επταένυδρο θειικό μαγνήσιο MgSO₄* 7Η₂Ή

Πενταϋδρικό θειικό μαγνήσιο MgSO₄* 5Η₂Ή

Οξείδιο του σιδήρου Fe₂Ή₃

Μαγνητική πίστη₃Ή₄

Οξείδιο του νατρίου Na₂Ή

Υπεροξείδιο του υδρογόνου Η₂Ή₂

Υπεροξείδιο του βαρίου BaO₂

Παραδείγματα οργανικών χημικών ενώσεων

Μεθάνιο CH₄

Αιθάνιο Γ₂Η₆

Προπάνιο Γ₃Η₈

Μεθυλική αλκοόλη CH₃Ω

Αιθυλική αλκοόλη Γ₂Η₅Ω

Χλωριούχο μεθύλιο CH₃Κλ

Χλωριούχο αιθύλιο C₂Η₅Κλ

Φορμικό οξύ HCOOH

Οξεικό οξύ CH₃COOH

Βενζοϊκό νάτριο C₆Η₅ΝΑ

Terbutyl Lithium C (CH₃)₃Λι

Βρωμιούχο αιθύλιο μαγνήσιο Γ₂Η₅MgBr

Αιθυλ Αιθέρας Γ₂Η₅ΟΚ₂Η₅

Γλυκόζη Γ₆Η₁₂Ή₆

Σακχαρόζη Γ₁₂Η₂₂Ή₁₁

Μεθυλαμίνη CH₃ΝΗ₂

Αιθυλ αμίνη C₂Η₅ΝΗ₂

Ακετόνη CH₃Αυτοκίνητο₃

Μεθυλ Mercaptan CH₃SH

Ethyl Mercaptan Γ₂Η₅SH