Παράδειγμα χρήσης του σημείου

Οι χρήσεις του σημείου είναι:
Η περίοδος χρησιμοποιείται στο τέλος μιας πρότασης.
Η περίοδος και η συνέχεια χρησιμοποιείται για το διαχωρισμό των προτάσεων.
Η τελεία τίθεται στο τέλος κάθε παραγράφου.
Η τελική περίοδος που χρησιμοποιήθηκε στο τέλος της γραφής υποδηλώνει μεγαλύτερη παύση.
Η πρώτη λέξη μετά την περίοδο κεφαλαιοποιείται.

Παραδείγματα χρήσης του σημείου σε ένα κείμενο:

Ξεκινώντας από τον ρομαντισμό, η αγάπη συλλαμβάνεται μέσα σε ένα πανθεϊσμό (Spinoza), ο ίδιος ο μονοθεϊσμός του ακυρώνει τους όρους οποιασδήποτε πιθανής σχέσης και με τον ίδιο τον έρωτα. (ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΜΕΝΟ) Η αγάπη, για τον Χέγκελ, είναι ενότητα, «συνείδηση ​​ενότητας». Ωστόσο, η διαλεκτική της διαθεσιμότητας είναι καθορισμός αυτής της ενότητας στη διαδικασία διαμεσολάβησης. (ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΜΕΝΟ) Θα ήταν αμφισβητήσιμο, επομένως, ότι στο Hegelian Absolute δεν υπάρχει χώρος για «αυθεντική αγάπη». (ΝΕΟ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ)

Ταυτόχρονα, ένας φιλόσοφος που συνδέεται με το φαινομενολογικό κίνημα, ο Max Scheler, έχει αφιερώσει ενδιαφέρουσες μελέτες στο θέμα της αγάπης.

(ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΜΕΝΟ) Αν και επηρεάζεται από τον Άγιο Αυγουστίνο και τον Πασκάλ, ήταν ο Μπρέντανο, με την ιδέα του εκούσιας, που συνέβαλε περισσότερο στην «αντικειμενική αξιολογία» του. (ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΜΕΝΟ) Ο Σέλερ απορρίπτει την αγάπη ως έμφυτη, ως εμπειρισμός και ως φυσική ώθηση. (ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΜΕΝΟ) Για αυτόν, ο αγαπημένος εκφράζει πάντα μια πράξη αποτίμησης, η οποία έχει τους δικούς της νόμους. η αγάπη και το μίσος είναι προσωπικές πράξεις στις οποίες ο αγαπημένος επιλέγεται ή απορρίπτεται, στις οποίες αποκαλύπτεται μια επιλογή. (ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ)