Παράδειγμα ποίησης: Η κυρίαρχη προφορά

Είναι ένα από τα βασικά στοιχεία του στίχου. Η ποίηση, όπως και κάθε τέχνη, ακολουθεί ένα σύνολο κανόνων που επιτρέπονται από τη χρήση. Ωστόσο, ο σύγχρονος καλλιτέχνης που διαφοροποιεί απαλλάσσει τον παραδοσιακό κανόνα κατά την κρίση του. Ο στίχος δεν αλλάζει μέτρο, όταν η τελευταία λέξη είναι σοβαρή. αλλά αν είναι οξεία, μετράται μια ακόμη συλλαβή. και αν είναι esdrújula, υπολογίζεται μια συλλαβή λιγότερο.
Παραδείγματα:
Η νύφη είναι χλωμό... (Από οκτώ συλλαβές) "
Το μουσικό κλουβί... (Εννέα συλλαβές)
Έτσι πρέπει να αισθάνεται η ζωή... (Από έντεκα συλλαβές)
Στην γελοία θάλασσα με τα φτερά σε σταυρό... (Από δεκατέσσερις συλλαβές)
(Στίχοι που απορρίπτονται από συνθέσεις του José Juan Tablada) Η έμφαση δίνει στο στίχο τη μουσική του ποιότητα: το κάνει ευχάριστο στο αυτί.
Α) ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΝΔΕΚΑΣΥΛΩΝ
α) Ιταλικά. Τύπος στίχου με έμφαση στην έκτη και δέκατη συλλαβή.
Παράδειγμα: las pa / lo / mas ofcul / tas / en / la / fron / áa. ..
6 10
(Ταμπλάδα)
β) Σαφική ή ακατάλληλη. Τύπος στίχου με έμφαση στην τέταρτη, όγδοη και δέκατη συλλαβή. Ονομάζεται Sapphic επειδή η εφεύρεσή του αποδίδεται στον Έλληνα ποιητή Sappho.

Παράδειγμα: En / el a / 6ü / mo / del / do / lor / pe / ne / tro.. .
4 8 10
(Γκονζάλ Μαρτίνζ)
γ) Αναισθητικό. Τύπος στίχου με άγχος στην πρώτη, τέταρτη, έβδομη και δέκατη συλλαβή.
Παράδειγμα: Can / tan / los ni / ños / can / 'ció /' nes / a // «/ gres ...
1 4 7 10