Διαφορές μεταξύ Ανόργανης και Οργανικής Χημείας

Στη Γενική Χημεία, υπάρχουν δύο κύρια τμήματα, τα οποία είναι Ανόργανη χημεία και το Οργανική χημεία. Και οι δύο έχουν πολύ σαφή αντικείμενα μελέτης και οριοθετούνται από το στοιχείο Carbon. Οι διαφορές μεταξύ των δύο τμημάτων θα εξηγηθούν παρακάτω, έτσι ώστε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι δύο διαφορετικά πεδία.

Ονομαστικές αξίες

Η Ανόργανη Χημεία ονομάζεται "Η χημεία των μη ζωντανών στοιχείων ή των ορυκτών."

Στην Οργανική Χημεία "Η χημεία της ζωντανής ύλης", αν και αυτό το όνομα θα αντιστοιχούσε καλύτερα στη Βιοχημεία, μία από τις υποδιαιρέσεις της Organic.

Χημικά στοιχεία

Η Ανόργανη Χημεία μελετά τις ιδιότητες και τις χημικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ στοιχείων όπως μέταλλα, ο χωρίς μέταλλα, ο μεταλλοειδή, ο αέρια, ο ραδιενεργά στοιχεία, και οι συνδυασμοί τους όπως βγες έξω, το oxisales, το οξείδια, ο υδροξείδια, ο οξέα.

Η οργανική χημεία μελετά τις ενώσεις των οποίων η κύρια δομή είναι κατασκευασμένη από άνθρακα και υδρογόνο. Περιλαμβάνονται είναι Αλειφατικοί υδρογονάνθρακες, ο αρωματικοί υδρογονάνθρακες

, αλκυλαλογονίδια, αλκοόλες, φαινόλες, αιθέρες, εστέρες, καρβοξυλικά οξέα, ανυδρίτες οξέων, αμίνες, αμίδια, και μακρομόρια, Σαν το πολυμερή, βιταμίνες, λιπίδια, πρωτεΐνες.

Τύποι χημικής σύνδεσης

Στην Ανόργανη Χημεία, τα στοιχεία ενώνονται κυρίως από Ιωνικοί δεσμοί, αν και μπορεί επίσης να υπάρχουν δεσμοί γέφυρας υδρογόνου, ομοιοπολικούς δεσμούς, και Συντονισμός ομοιοπολικών δεσμών.

Στο Οργανική χημείααφθονούν ομοιοπολικούς δεσμούς, μεταξύ του άνθρακα και του υδρογόνου, καθώς επίσης μεταξύ του άνθρακα και στοιχείων όπως το οξυγόνο, το άζωτο, το θείο και το φώσφορο. Οι ομοιοπολικοί δεσμοί γίνονται ακόμη και διπλοί και τριπλοί. Αυτό όταν η οκτάδα δεν είναι πλήρης μεταξύ δύο ατόμων. Στον κύριο δεσμό, που είναι ο δεσμός σίγμα, προστίθεται ένας άλλος δεσμός, ο δεσμός Pi. Για τον τριπλό δεσμό, σχηματίζεται ένας άλλος συμπληρωματικός δεσμός Pi.

Ηλεκτρολυτικές λύσεις

Στην Ανόργανη Χημεία το φαινόμενο του ηλεκτρική αγωγιμότητα σε διάλυμα ηλεκτρολύτη, από τη φύση των ιοντικών δεσμών για την παραγωγή ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ενώ βρίσκονται σε υδατικό διάλυμα.

Στην Οργανική Χημεία, οι ιοντικοί δεσμοί είναι σπάνιοι και, από τότε Οι αλυσίδες άνθρακα και υδρογόνου είναι μακρές και σφιχτά δεμένες, ο διαχωρισμός στο διάλυμα είναι πολύ χρονοβόρος και δύσκολος. Γι 'αυτό τα διαλύματα οργανικών ηλεκτρολυτών είναι πολύ σπάνια.

Υγρά διαλύματα

Στην Ανόργανη Χημεία, αν κάποιος μιλά για υγρά διαλύματα, ο διαλύτης θα είναι πάντα Νερό H₂Ή, δεδομένου ότι είναι κατ 'εξοχήν ανόργανος διαλύτης, επειδή ενσωματώνει πολύ καλά πολλές ενώσεις όπως άλατα, και στοιχεία αλκαλικών και αλκαλικών γαιών. Ένας άλλος καλός ανόργανος διαλύτης είναι για παράδειγμα διοξείδιο του άνθρακα CO₂ υγρό, αλλά απαιτούνται συνθήκες υψηλής πίεσης για να επιτευχθεί αυτή η κατάσταση.

Από την άλλη πλευρά, εάν στην Οργανική Χημεία μιλάμε για υγρά διαλύματα, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούν να δημιουργηθούν. Υπάρχουν πολλοί οργανικοί διαλύτες, εντός των ομάδων αλκοόλ, αιθέρες, υδρογονάνθρακες, αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Παραδείγματα αυτών είναι η αιθανόλη, ο αιθυλαιθέρας, το εξάνιο και το βενζόλιο, αντίστοιχα. Τα οργανικά διαλύματα χρησιμοποιούνται ως βελτιωμένοι διαλύτες, ή ως πειραματικά μείγματα για να μελετήσουν πώς κατανέμεται η διαλυμένη ουσία στον διαλύτη.

Υλικά

Κάθε κλάδος της χημείας έχει τη μελέτη του για τα χρήσιμα υλικά που παράγονται με τα στοιχεία που εμπλέκονται σε αυτό: In Η εκτέλεση της Μεταλλουργίας, μέρος της Ανόργανης Χημείας, παράγει συνδυασμούς σιδήρου με άλλα μέταλλα, που ονομάζονται Κράματα, τα οποία έχουν βελτιωμένες ιδιότητες, ως υψηλότερη μηχανική και θερμική αντίσταση.

Στην Οργανική Χημεία υπάρχει μια διαδικασία που ονομάζεται Πολυμερισμός, στην οποία μια συγκεκριμένη οργανική δομή συμπυκνώνεται με πολλά περισσότερα ίδια, δημιουργώντας μια μακρά αλυσίδα, η οποία θα είναι ένα υλικό με ιδιότητες που μπορεί να είναι σκληρότητα, ηλεκτρική μόνωση, θερμομόνωση, ελαστικότητα, στεγανότητα, ακουστική μόνωση ή χωρητικότητα απορρόφηση.

Πεδία εφαρμογής

Γενικεύοντας λίγο, η Ανόργανη Χημεία βρίσκει τις εφαρμογές της στους κλάδους της Κατασκευής, την παραγωγή μεταλλικών υλικών, την κατασκευή κρυστάλλων και κεραμικών υλικών, για παράδειγμα.

Η οργανική χημεία εφαρμόζεται σε πολλούς άλλους τομείς, όπως τρόφιμα, καύσιμα, καθαριστικά, επεξεργασία νερού, Πολυμερισμός, η φαρμακευτική βιομηχανία, διαλύτες, κόλλες, χρώματα, θερμικοί μονωτές, ηλεκτρικοί μονωτές, Αδιάβροχα