Παράδειγμα Ψυχολογικών Στοιχείων στη Γραφή

Από τις τέσσερις ψυχολογικές λειτουργίες που επισημαίνει ο Jung - αίσθηση, διαίσθηση, συναίσθημα και σκέψη - μόνο μία είναι σαφώς γλωσσική: σκέψη. Το συναίσθημα συνορεύει με το γλωσσικό πεδίο, και τα δύο θεωρούνται παράλογα - αίσθηση και διαίσθηση - ξεφεύγουν από αυτό το πεδίο. Αυτό σημαίνει ότι όταν χρησιμοποιείται η γλώσσα, η σκέψη (ή ο λόγος) λειτουργεί πλήρως και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αισθάνεται επίσης.

Με ποιο τρόπο εκδηλώνονται αυτές οι εσωτερικές δυνάμεις του ανθρώπου, μέσα στην επικοινωνιακή διαδικασία; Τους γνωρίζουμε ως πρόθεση, συλλογιστική, μνήμη, δύναμη απόφασης, φαντασία, επιλεκτικά κριτήρια, συναισθηματικότητα, προσοχή και κατανόηση. Οι κλίσεις ή τα γούστα και τα ενδιαφέροντα μπαίνουν επίσης στο παιχνίδι.
Δεδομένου ότι η γραφή είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μέσω γραπτής γλώσσας, βασίζεται βασικά στην ψυχολογία. Είναι το προϊόν ενός ανθρώπινου νου, προοριζόμενο για ένα άλλο ανθρώπινο μυαλό.
Ως πρακτική συνειδητοποίηση μεταξύ ατόμων, η γραφή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στις σχέσεις άνθρωπος: εντός του πολιτιστικού, οικονομικού και κοινωνικού, χρησιμεύει ως εκφραστικός φορέας για τις πιο ποικίλες ανάγκες του άντρα. Εξ ου και η λειτουργικότητά του, ένας πολύ σύγχρονος όρος που περιέχει μια προφανή αίσθηση εξυπηρέτησης, προσαρμοστικότητας και επάρκειας.

Επομένως, για να είναι πραγματικά λειτουργικό, σύμφωνα με τους στόχους του σε κάθε περίπτωση, η γραφή πρέπει να βασίζεται στη νεωτερικότητα: πρέπει να είναι προϊόν της εποχής για τους άντρες της εποχής. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τύπους πριν από πενήντα χρόνια, χωρίς σημερινή σημασία, αν θέλουμε η γραφή μας φτάνει - ή "επιτυχίες", για να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη-κλειδί - στις ευαισθησίες του ανθρώπου σύγχρονος. Δεν είναι λογικό να γράφετε επαγγελματικές επιστολές αντιγράφοντας πιστά μοντέλα από ένα εγχειρίδιο και να περιμένετε αποτελέσματα Το ίδιο με εκείνους που κάνουν κάθε γράψιμο «προσωπικό μήνυμα», σύμφωνα με τις σύγχρονες οδηγίες της ψυχολογίας εφαρμοσμένος.
Είναι επιτακτική ανάγκη το ερώτημα "Για ποιον; "προηγούνται κάθε πράξης της γραφής. Αυτό μπορεί να συμπυκνωθεί στο σύνθημα που είναι ο χρυσός τύπος στις ανθρώπινες σχέσεις:
Το ALTER πριν από το EGO. (Σε βάζω μπροστά μου σε όλες τις περιστάσεις).
Για να το κάνετε αυτό, είναι απαραίτητο να γνωρίζετε αυτό το άλλο, ότι εσείς (αναρωτηθείτε τα προβλήματα: "ποιος είναι; ", "Πως είναι? "," Τι σε ενδιαφέρει? "και άλλα παρόμοια), προκειμένου να το προσεγγίσετε σύμφωνα με τις δυνατότητες κατανόησης και τις ανάγκες σας. Εάν θέλουμε να συλλάβουν και να αφομοιώσουν τις ιδέες και τις προθέσεις μας, πρέπει να τους κάνουμε να προσεγγίσουν τους παραλήπτες με τον τρόπο που αυτό είναι εύκολα εφικτό.
Εν ολίγοις, η προσαρμογή στον αναγνώστη είναι η βάση της αποτελεσματικής γραφής.