Παράδειγμα από την αυτοβιογραφία: Οι εξομολογήσεις

Στις ομολογίες υπάρχει η επιθυμία να επικοινωνήσουμε με μια υπεράνθρωπη οντότητα συναισθήματα ενοχής για τις πράξεις που βιώνουν, με την πρόθεση να επικαλεστεί τη συγχώρεση για να αισθανθεί «καθαρή». Αυτό το είδος καλλιεργήθηκε άριστα από τον Άγιο Αυγουστίνο στο διάσημο έργο του The Confessions, στην εισαγωγή του οποίου διαβάζουμε τις ακόλουθες λέξεις: Οι ομολογίες αποτελούν μια εντελώς νέα αυτοβιογραφία, στην οποία το έργο της αφήγησης της ζωής δίνει τη θέση του μεταφυσικές και θρησκευτικές ανησυχίες, στις οποίες ο συγγραφέας επιδιώκει λιγότερο να εκθέσει τη δική του ιστορία παρά να ικανοποιήσει τη θρησκευτική του ζωή και ξυπνά στους αναγνώστες του το θρησκευτικό συναίσθημα που βιώνει στον εαυτό του. "Παρουσιάζω κάτω από ένα τμήμα αυτού του βιβλίου του Επίσκοπος Ιπποπόταμος:
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΟΛΑ
«Μπορείς εσύ, Κύριε, η αιωνιότητα να είναι δική σου, να αγνοείς αυτό που λέω ή βλέπω ανάλογα με το χρόνο, τι συμβαίνει στο χρόνο; Γιατί λοιπόν, σας λέω τόσα πολλά γεγονότα;

Σίγουρα δεν είναι για εσάς να τους συναντήσετε. Αλλά ενθουσιάζω την αγάπη μου για σένα και εκείνους που με διαβάζουν, έτσι ώστε όλοι να μπορούμε να πούμε: Μεγάλος είναι ο Κύριος και αξίζει τον έπαινο!
Το έχω ήδη πει και το επαναλαμβάνω ξανά: για την αγάπη της αγάπης σας κάνω αυτές τις ομολογίες. Λοιπόν, προσευχόμαστε επίσης, παρόλο που η Αλήθεια λέει: Ο πατέρας σας ξέρει τι χρειάζεστε, προτού τον ρωτήσετε.
Είναι, λοιπόν, τα συναισθήματά μας απέναντί ​​σας που εκφράζουμε, ομολογώντας σε εσάς τις δυστυχίες μας και το έλεος σας απέναντί ​​μας, έτσι ώστε να μας τελειώσετε, αφού ξεκινήσατε. ώστε να σταματήσουμε να είμαστε άθλιοι στον εαυτό μας και να είμαστε ευλογημένοι σε εσάς, αφού μας καλέσατε. έτσι ώστε να είμαστε από τους φτωχούς στο πνεύμα και τους πράσιους και εκείνους που θρηνούν και από εκείνους που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη και από τους ελεήμονες και τους καθαρούς στην καρδιά και τους ειρηνικούς.
Βλέπετε ότι σας έχω πει πολλά πράγματα, τα οποία ήμουν σε θέση και ήθελα, γιατί πρώτα ήθελες να με ομολογήσω, Κύριε Θεέ μου, ότι είσαι καλός, ότι το έλεός σου είναι αιώνιο. "(Πρβλ. Συμπληρωματική βιβλιογραφία, N9 1)