Πρέπει να γράψετε καλά

Δεν είναι απαραίτητο να είστε "πρόσωπο με γράμματα" για να έχετε την ανάγκη να γράφετε καλά, δηλαδή επαρκώς. Η γραπτή λέξη είναι επιτακτική σε οποιαδήποτε σύγχρονη δραστηριότητα.
Η λέξη - ανθρώπινο διακριτικό - είναι το ειδικό όργανο της ατομικής έκφρασης και επικοινωνίας μεταξύ των ανδρών. Αυτό το όχημα εξωτερικής γλώσσας (λήψη ή εξωτερικότητα της περίπλοκης εσωτερικής γλώσσας) μπορεί να εκδηλωθεί προφορικά ή γραπτώς. Όταν χρησιμοποιείται γραπτή γλώσσα, δεν υπάρχει διαφυγή από ορισμένες απαιτήσεις που δεν έχει η προφορική γλώσσα. Γιατί η γραπτή έκφραση τυραννική με μια τυπική ή κανονιστική έννοια από την οποία εξαιρείται η ομιλούμενη έκφραση; Ο λόγος προκύπτει από την ίδια τη φύση αυτών των εκφραστικών μορφών και από τις συνθήκες υπό τις οποίες γίνονται το ένα και το άλλο.
Η προφορική έκφραση όχι μόνο έχει στη διάθεσή της τη γλώσσα - τις ίδιες τις λέξεις - αλλά επίσης κάνει αποτελεσματική χρήση άλλων μέσων: ο σκόπιμος τόνος με τον οποίο λέγονται τα πράγματα, οι αποχρώσεις έμφαση, σωματική δράση (χειρονομίες, κινήσεις, στάσεις), σημαντική σιωπή, ανεπαίσθητες ή υπερευαίσθητες μεταδόσεις, το περιβάλλον ή εξωτερική κατάσταση που περιβάλλει το συνομιλητές; Εν ολίγοις, το σύνολο των παραολιστικών στοιχείων που ενεργεί με ισοδύναμη ή μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από τις ίδιες τις λέξεις. Επιπλέον, στην προφορική μορφή υπάρχει η δυνατότητα επαναλήψεων, επεξηγήσεων, επεκτάσεων, απροθυμίας ή προτάσεων για τη διευκόλυνση της κατανόηση σύμφωνα με τις προσωπικές ανάγκες του ακροατή, μια κατάσταση που δεν εμφανίζεται στην άκαμπτη και «συλλεκτική» έκφραση γραπτός.

Οι απαιτήσεις των γραπτών μορφών προκύπτουν από τον «αποπροσωποποιημένο» τρόπο με τον οποίο χρησιμεύουν ως επικοινωνιακό μέσο, ​​από ένα έγγραφο, μεταξύ του συγγραφέα και των αναγνωστών του. Οι γραφικές εκφράσεις είναι στατικές, κρύες, περιορίζονται στα καλούπια της υλικής τους δομής και στην τοποθέτησή τους με καθιερωμένους τρόπους. Οι προθέσεις πρέπει να προκύψουν από το κείμενο, τις σιωπές της στίξης, την έμφαση ή την πρόταση των λίγων βοηθητικών σημείων που είναι διαθέσιμες. Οι συμβάσεις επιβάλλουν μια ειδική επιλογή όρων "κατάλληλος" - για να γραφτούν. Η σύνταξη έχει τις απαιτήσεις της, γράφοντας τη δική της, ενώ το στυλ - περίοδος, είδος, ομάδα ή ατομικό - καθορίζει ορισμένες συνθήκες μέτρησης, ήχου ή τοποθέτησης των στοιχείων για την επίτευξη του τέλους προτείνεται. Επιπλέον, η γραφική οικονομία - προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις των εποχών - περιορίζει τα εκφραστικά απόβλητα. Τέλος, αυτός ο «απρόσωπος» δέκτης που είναι ο αναγνώστης και η «άμορφη» περίσταση στην οποία θα φτάσει η γραφή, καθορίζουν το πιο τραγικό και πιο γενναιόδωρο πράγμα για τη γραφή: την ανάγκη να γενικεύστε - όχι "medianize" - όσο το δυνατόν περισσότερες εκφράσεις, έτσι ώστε να είναι κατανοητή στον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και προσαρμόσιμη στις πιο διαφορετικές δεκτικές περιστάσεις (σε γραπτή δημόσιο).
Για όλα τα παραπάνω, είναι κατανοητό ότι η ανάγκη να γράφετε καλά (στο σωστό, λειτουργικά κατάλληλο για τον σκοπό που επιδιώκει) για όποιον ενεργεί σε ένα μέσο πολιτισμένος.