Επιστολικό μυθιστόρημα παράδειγμα

Η πλοκή ξετυλίγεται γύρω από την αντιστοιχία μεταξύ διαφόρων χαρακτήρων. Το νέο Heloise, του Rousseau, του Werther, του Goethe. Ας διαλέξουμε μερικές παραγράφους από το Werther:
"4 Δεκεμβρίου. Σε ρωτάω, φίλε μου... Είμαι μειωμένος στο άκρο. Δεν μπορώ να υποφέρω πλέον. Κάθισε δίπλα της, όταν έπαιζε πιάνο, με τη μεγαλύτερη έκφραση, διάφορα κομμάτια μουσικής. Όλα, όλα... Τι θα πω; Η μικρή αδερφή του έφτιαξε τον καρπό της στα γόνατά μου. Τα μάτια μου πλημμυρίζουν με δάκρυα. Έσκυψα λίγο και είδα το γαμήλιο δαχτυλίδι της: τότε τα δάκρυά μου δεν μπορούσαν να σταματήσουν... Ξαφνικά άρχισε να παίζει το παλιό σονάτα, του οποίου η γλυκιά μελωδία έχει κάτι παραδεισένιο. και αμέσως ένιωσα μια αίσθηση άνεσης που εισβάλλει στην ψυχή μου και αναζωογονεί τη μνήμη όλων το παρελθόν, όλων των μελαγχολικών και οδυνηρών στιγμών, όλων των εξαφανισμένων ελπίδων μου: και έπειτα... Πήγα μπρος-πίσω γύρω από το δωμάτιο. η καρδιά μου πνιγεί. "Στο όνομα του Θεού, εσύ. Είπα με την πιο ζωντανή έκφραση, στο όνομα του Θεού, σας ζητώ να ξεχωρίσετε από το πιάνο. "Σταμάτησε να παίζει και με κοίταξε με τη μεγαλύτερη προσοχή. "Werther, μου είπε με ένα χαμόγελο που άγγιξε την ψυχή μου, Werther, είσαι πολύ κακός: οι αγαπημένες σου λιχουδιές σε αηδούν. Χαμένος; και ηρεμήσω. "Έσκισα τον εαυτό μου, για να πω, από την πλευρά του, και.. .Ω Θεέ μου! βλέπετε την ατυχία μου, και θα το τερματίσετε. "(Πρβλ. Συμπληρωματική βιβλιογραφία, Ν; 24)