Σύνοψη του θωρηκτού Ποτέμκιν

Τίτλου: Θωρηκτό Ποτέμκιν

Κατεύθυνση: Σεργκέι Εϊζενστάιν

Παραγωγή: Jacob Bliokh

Γραφή: Nina Agadzhanova και Sergéi Eisenstein.

ΜΟΥΣΙΚΗ: Edmund Meisel και Nikolai Krinkov.

Φωτογραφία: Ιστός Eduard

Βάση: Σεργκέι Μ. Eisenstein

Κατανομή: Aleksandr Antonov, Vladimir Barskij, Grigori Aleksandrov, Ivan Bobrov, Mikhail Gomorov, Aleksandr Levshin, Beatrice Vitoldi and Julia Eisenstein

Χώρα: Σοβιετική Ένωση

Ετος: 1925

Διάρκεια: 77 λεπτά

Το "The Battleship Potemkin" είναι ο τίτλος της ταινίας σε σκηνοθεσία του Σεργκέι Εϊζενστάιν, που βασίζεται σε ένα πραγματικό και ιστορικό γεγονός, σχετικά με την ανταρσία σε ένα ρωσικό θωρηκτό ονομάζεται "Potemkin", λόγω της κακής ποιότητας ζωής του πληρώματος, που αποφάσισε να επαναστατήσει ενάντια στην κακομεταχείριση που υπέστη αφού τους δόθηκε κρέας σάπιο να φάει, και έτσι κατέληξαν να ρίχνουν τους προϊσταμένους τους στη θάλασσα και να καταλάβουν το πλοίο, ενώ οι Οδησσοί σηκώνονται προς υποστήριξη Οι ναυτικοί, μετά το θάνατο του ηγέτη της εξέγερσης, Vakulinchuk, είναι εδώ όπου συμβαίνει ένα από τα πιο θυμημένα γεγονότα αυτής της αντιπαράθεσης, με το θάνατο ενός μεγάλος αριθμός αμάχων στην περίφημη σκάλα της Οδησσού, εν τω μεταξύ τα πλοία του ρωσικού στρατού έχουν το καθήκον να τερματίσουν την ανταρσία που τέθηκε στο θωρηκτό Ποτέμκιν.

Η ταινία "The Battleship Potemkin" είναι η πιο σημαντική αναπαράσταση της σοβιετικής σχολής, στην οποία ο σκοπός ήταν να δημιουργηθεί στον θεατή, μέσω των ταινιών, της σοβιετικής εθνικιστικής ταυτότητας, ένας σκοπός που επιτυγχάνει αυτή η ταινία με μεγάλη επιτυχία, αφού υπενθυμίζει στους ανθρώπους ένα ιστορικό γεγονός στο οποίο τόσοι πολλοί άνθρωποι πέθαναν και τόσο σκληρά στα χέρια του τσαρικού στρατού, η φιλοσοβιετική ιδεολογία τους πιστεύει, δηλαδή ότι το νέο καθεστώς είναι η καλύτερη επιλογή, είναι καλό; Όταν η ταινία θεωρείται ότι λαμβάνει υπόψη το ιστορικό, ιδεολογικό και κοινωνικό πλαίσιο εκείνης της εποχής στη νεοσυσταθείσα Σοβιετική Ένωση, μπορούμε να εκτιμήσουμε το ταινία με πολύ διαφορετικό τρόπο από το πώς θα το κάναμε χωρίς να γνωρίζουμε αυτόν τον τύπο πληροφοριών, αναμφισβήτητα το πιο εξέχον στοιχείο της ταινίας είναι Είναι ακριβώς αυτή η ιδεολογία που η ρωσική κομμουνιστική κυβέρνηση ήθελε να υιοθετήσει ο πληθυσμός της και ποιος καλύτερος τρόπος να το επιτύχει παρά μέσω του κινηματογράφου, ένα μέσο επικοινωνία που ήταν σε πλήρη εξέλιξη, και αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να θεωρήσουμε τον σοβιετικό κινηματογράφο, ως 100% προπαγανδιστικός κινηματογράφος στο Pro του καθεστώτος κομμουνιστικός.