Παράδειγμα εισπρακτέων λογαριασμών
Χρηματοδότηση / / July 04, 2021
Οι εισπρακτέοι λογαριασμοί αντιπροσωπεύουν εκτελεστά δικαιώματα που προκύπτουν από πωλήσεις, υπηρεσίες που παρέχονται, επιχορηγήσεις δανείων ή οποιαδήποτε άλλη παρόμοια ιδέα. Ομοίως, περιλαμβάνει έγγραφα εισπρακτέα από πελάτες που αντιπροσωπεύουν εκτελεστά δικαιώματα, τα οποία έχουν τεκμηριωθεί με χαρτονομίσματα ή χαρτονομίσματα. Αντιπροσωπεύουν εφαρμογές εταιρικών πόρων που θα μετατραπούν σε μετρητά για τον τερματισμό του οικονομικού κύκλου βραχυπρόθεσμα.
Σημασια
Οι εισπρακτέοι λογαριασμοί είναι μια από τις πιο σημαντικές έννοιες των τρεχουσών περιουσιακών στοιχείων. Η σημασία σχετίζεται άμεσα με το επιχειρηματικό πεδίο και τον ανταγωνισμό.
Οι εισπρακτέοι λογαριασμοί αντιπροσωπεύουν μια πολύ σημαντική επένδυση για την εταιρεία. Ένα από τα μέτρα για να γνωρίζετε την επένδυση που πραγματοποιήθηκε σε εισπρακτέους λογαριασμούς είναι η σχέση του επένδυση σε κεφάλαιο κίνησης και κυκλοφορούν ενεργητικό, και λαμβάνονται μέσω δοκιμών του ρευστότητα.
Ενημερωτικές ανάγκες των εισπρακτέων λογαριασμών
Η καλή διαχείριση απαιτεί ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με τα υπόλοιπα πελατών και οφειλετών. Επομένως, ο διαχειριστής έχει μια μεγάλη πρόκληση να ελέγξει ότι οι λειτουργίες καταγράφονται και καταγράφονται με αλήθεια και σωστό τρόπο.
Οι τρέχοντες λογαριασμοί δεν απαιτούν διαχείριση, αυτοί που αντιμετωπίζουν πρόβλημα λόγω μη πληρωμής, υπερβολικού χρέους το εγκεκριμένο πιστωτικό όριο, επιστροφές της αλληλογραφίας των καταστάσεων λογαριασμού από λάθος διευθύνσεις ή αλλαγή διεύθυνσης του πελάτη, Οι επιταγές που επιστρέφονται από τις τράπεζες για πληρωμές που πραγματοποιούνται από πελάτες κ.λπ., πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως για να διατηρηθεί η υγεία πορτοφόλι. Όταν η διοίκηση διαθέτει πληροφορίες που της επιτρέπουν να λαμβάνει σταθερές και ευέλικτες αποφάσεις, αποκτά αυτοπεποίθηση ικανή να ωθήσει τον πελάτη να αυξήσει την κατανάλωσή του.
Το επίπεδο επένδυσης σε εισπρακτέους λογαριασμούς
Ανάλογα με τη γραμμή της επιχείρησης και τον ανταγωνισμό, η πίστωση χορηγείται στους πελάτες, που αντιπροσωπεύει το χρόνο που μεσολαβεί μεταξύ της ημερομηνίας πώλησης και της ημερομηνίας κατά την οποία το ποσό του πώληση.
Ως εκ τούτου, οι πωλήσεις με πίστωση μετατρέπονται σε εισπρακτέους λογαριασμούς, που αντιπροσωπεύουν γενικά μια σημαντική επένδυση σε κυκλοφορούν ενεργητικό στην εταιρεία. Η επένδυση καθορίζεται από τον όγκο των πωλήσεων πίστωσης και από τον μέσο αριθμό ημερών που μεσολαβούν μεταξύ των ημερομηνιών πώλησης και παραλαβής.
Ο μέσος όρος των συλλογών λαμβάνεται με βάση το αποτέλεσμα των λογαριασμών εισπρακτέων προς πωλήσεις πολλαπλασιαζόμενων επί τις ημέρες του έτους για την απόκτηση των πιστωτικών ημερών. Ούτως ή άλλως, οι ημέρες χαρτοφυλακίου μπορούν να σχετίζονται με τους όρους που προσφέρει η εταιρεία και με αυτόν τον τρόπο πληροί τις προϋποθέσεις για την επένδυση σε εισπρακτέους λογαριασμούς. Ο μέσος αριθμός ημερών που μεσολαβούν μεταξύ των ημερομηνιών πώλησης και συλλογής εξαρτάται από τις οικονομικές συνθήκες και από ελεγχόμενους παράγοντες γνωστούς ως μεταβλητές πιστωτικής πολιτικής.
Πιστωτικές πολιτικές
Πρέπει να στοχεύουν στη μεγιστοποίηση της απόδοσης της επένδυσης. Για την αξιολόγηση της πίστωσης, οι διαχειριστές πρέπει να λάβουν υπόψη την ηθική φερεγγυότητα του οφειλέτη, την ικανότητα χρηματοοικονομική πληρωμή, τις ειδικές εγγυήσεις και τους γενικούς όρους της οικονομίας ή της αγοράς στην οποία ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ.
Υπάρχουν οργανισμοί πιστωτικών πληροφοριών και μια εναλλακτική πηγή πληροφοριών είναι τα κέντρα πιστωτικών καρτών.
Η διαχείριση των εισπρακτέων λογαριασμών πρέπει να ορίσει πολιτικές, όπως: μείωση στο μέγιστο της επένδυσης των εισπρακτέων λογαριασμών σε ημέρες χαρτοφυλακίου, διαχείριση πίστωσης, αξιολόγηση την πίστωση αντικειμενικά, διατηρήστε την επένδυση σε λογαριασμούς εισπρακτέους σε κυκλοφορία και παρακολουθήστε την έκθεση λογαριασμών εισπρακτέων σε πληθωρισμό και υποτίμηση νόμισμα.
Οι μεταβλητές των πιστωτικών πολιτικών είναι οι πιστωτικοί όροι, η περίοδος της πίστωσης, οι εκπτώσεις για πρόωρη πληρωμή και οι πολιτικές είσπραξης.
Πιστωτικοί όροι
Καθορίζουν την περίοδο της πίστωσης, τις κανονικές εκπτώσεις, για πληρωμή σε μετρητά ή προκαταβολή. Η ευθύνη για τον καθορισμό αυτών των προϋποθέσεων βαρύνει το οικονομικό τμήμα, σε συντονισμό με το τμήμα πωλήσεων. Από την άλλη πλευρά, υπεύθυνος για τη διαχείριση των πολιτικών είναι το τμήμα πίστωσης και συλλογών του ίδιου χρηματοοικονομικού τμήματος.
Η πιστωτική περίοδος
Η χορήγηση περισσότερων ημερών πίστωσης διεγείρει τις πωλήσεις, αλλά έχει οικονομικό κόστος ακινητοποιώντας την επένδυση σε εισπρακτέους λογαριασμούς, αυξάνοντας τις ημέρες του χαρτοφυλακίου και μειώνοντας τον κύκλο εργασιών.
Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι ευελιξία έχουν οι πωλήσεις, επειδή η μείωση της πιστωτικής περιόδου επηρεάζει γενικά το όγκος και κατά συνέπεια μείωση των οριακών κερδών και έλλειψη απορρόφησης του σταθερού κόστους και ημιμεταβλητές.
Μία από τις στρατηγικές για τη σύλληψη της αγοράς και την αύξηση των πωλήσεων είναι η επέκταση των πιστωτικών συνθηκών όταν υπάρχουν παρόμοιες συνθήκες στην ποιότητα, την υπηρεσία και την τιμή των προϊόντων.
Εκπτώσεις προπληρωμής
Γενικά, οι εταιρείες έχουν ως στόχο να καταλάβουν την αγορά και να έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή, αυτό οδηγεί στη χορήγηση πίστωσης παρόμοιας με εκείνη του ανταγωνισμού. Μια στρατηγική είναι να δώσει στον πελάτη μια έκπτωση όταν πληρώνει τους λογαριασμούς του εκ των προτέρων. Η έκπτωση πρέπει να βασίζεται στο κόστος των χρημάτων στην αγορά. Σε περίπτωση που η εταιρεία έχει δάνεια με τόκους, οι πελάτες μπορούν να λάβουν εκπτώσεις μεγαλύτερες από αυτές της αγοράς, αλλά λιγότερο από ό, τι πληρώνει η εταιρεία τρίτα μέρη να είναι σε θέση να δημιουργήσουν μια πρόσθετη ταμειακή ροή στην κανονική λειτουργία και να τακτοποιήσουν εκ των προτέρων τις συμβατικές υποχρεώσεις που δημιουργούν επιτόκια ανώτεροι.
Οι εκπτώσεις για προκαταβολή σε μετρητά έχουν άμεσο όφελος στη χρηματοδότηση εισπρακτέων λογαριασμών, η οποία αντισταθμίζεται από τη μείωση των εσόδων. Αυτές οι εκπτώσεις επηρεάζουν την προώθηση των πωλήσεων, αυξάνοντας τον όγκο και βελτιώνοντας γενικά την κερδοφορία της εταιρείας.
Θέσπιση πιστωτικής πολιτικής
Πρώτον, είναι απαραίτητο να διερευνηθεί ποιες είναι οι πιστωτικές πολιτικές του επιχειρηματικού κλάδου της εταιρείας στη συμμετέχουσα αγορά. Επομένως, πρέπει να έχετε μια βαθιά γνώση της αγοράς, έτσι ώστε η κρίση των ηγετών να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Οι πιστωτικές πολιτικές είναι κατάλληλες ανάλογα με το χρόνο και τις οικονομικές συνθήκες που ζει η εταιρεία. Αυτά δεν είναι για πάντα, αλλά πρέπει να προσαρμοστούν με δυναμικό και μεταβαλλόμενο τρόπο ώστε να μεγιστοποιηθεί η απόδοση της επένδυσης της εταιρείας.
Πολιτικές συλλογής
Αναφέρονται στον τρόπο διαχείρισης της είσπραξης όταν ο πελάτης δεν πληρώνει το χρέος του σε σχέση με τη χορηγηθείσα πίστωση. Αυτή η πολιτική είναι πολύ μεταβλητή και εξαρτάται από την αγορά και τον επιχειρηματικό κλάδο στον οποίο δραστηριοποιείται.
Η διαδικασία είσπραξης μπορεί να είναι δαπανηρή, αλλά απαιτείται σταθερότητα, ώστε να μην παραταθεί η διαχείριση της είσπραξης και να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες λόγω επισφαλών χρεών. Αυτή η σταθερότητα σημαίνει γενικά ότι οι πελάτες εκπληρώνουν τις δεσμεύσεις τους με περισσότερες ευκαιρίες.
Το κόστος των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι υψηλό και ακινητοποιούν επίσης πόρους με κόστος ευκαιρίας και που θα μπορούσαν να αποφέρουν οφέλη σε άλλο μέρος της χρηματοοικονομικής δομής της εταιρείας.
Η συνεχής παρακολούθηση των εισπρακτέων λογαριασμών είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο για την ενημέρωση των λογαριασμών.
Σε πολύ ανταγωνιστικές αγορές, όταν η προσφορά είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση, μπορεί να επιτευχθεί εύκολα καθυστερημένο χαρτοφυλάκιο που μπορεί να οδηγήσει την εταιρεία σε σημαντικές απώλειες.
Παρακολούθηση των υπολοίπων σε εκκρεμότητα
Το τμήμα πίστωσης είναι υπεύθυνο για την παρακολούθηση και την εποπτεία των λογαριασμών πελατών, ώστε να εμφανίζονται τα τιμολόγια την ευκαιρία σας για συλλογή και είναι να διαχειριστείτε με βάση τις πιστωτικές πολιτικές τη συλλογή λογαριασμών πελατών που είναι εκπρόθεσμος.
Η διαχείριση της συλλογής πραγματοποιείται μέσω μιας αναφοράς γνωστής ως ανάλυσης γήρανσης υπολοίπου στην οποία εμφανίζονται όλοι οι εισπρακτέοι λογαριασμοί. Περιλαμβάνει όνομα και αριθμό πελάτη, υπόλοιπο λογαριασμού, άθροισμα όλων των τιμολογίων που εμπίπτουν στους όρους πίστωσης, οφειλόμενο ποσό από 1 έως 120 ημέρες. Αυτές οι λίστες έχουν μια οριζόντια παρουσίαση και στο τέλος έχετε τα σύνολα για κάθε στήλη και μπορείτε να γνωρίζετε με ακρίβεια την κατάσταση του χαρτοφυλακίου των πελατών.
Μια απαραίτητη και πολύ σημαντική πρακτική είναι να κοινοποιούν την κατάσταση του λογαριασμού τους σε πελάτες σε μηνιαία βάση για τους σκοπούς του πληροφορίες και έτσι να συνδυάζουν το ποσό τους με τη λογιστική τους και να διατηρούν ενημερωμένο το χαρτοφυλάκιο με έγκαιρες πληροφορίες και ειλικρινής.
Χρηματοδότηση με εισπρακτέους λογαριασμούς
Μπορούν να ληφθούν με την πώληση εισπρακτέων λογαριασμών. Είναι μια σημαντική πηγή για τη δημιουργία ταμειακών ροών στη χρηματοδότηση της εταιρείας. Η πράξη πώλησης ονομάζεται factoring, το οποίο αντιπροσωπεύει ένα μέρος ή γραφείο όπου κατοικεί ο παράγοντας και ασκεί εμπορικές δραστηριότητες. Η εταιρεία πωλεί και εκχωρεί τους εισπρακτέους λογαριασμούς της στον αγοραστή που αναλαμβάνει τον πιστωτικό κίνδυνο, καθώς και τις διαδικασίες είσπραξης.
Μια σύμβαση εκχώρησης δικαιωμάτων συνάπτεται μέσω της οποίας ο εκχωρητής μεταβιβάζει τα δικαιώματα που έχει από τον οφειλέτη του σε τρίτο μέρος που είναι χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Με αυτόν τον τρόπο, ο πελάτης συνεχίζει με την υποχρέωση πληρωμής αλλά όχι στην εταιρεία αλλά στην οντότητα. Ο παράγοντας χρεώνει τόκους και προμήθειες λαμβάνοντας υπόψη το εμπορικό κύρος και τη φερεγγυότητα του πελάτη που πρέπει να πληρώσει τα τιμολόγια, το ποσό και τη διάρκεια της πίστωσης. Οι εισπρακτέοι λογαριασμοί μπορούν να τεκμηριωθούν με χαρτονομίσματα ή χαρτονομίσματα και τα πιστωτικά ιδρύματα πραγματοποιούν εκπτώσεις σε αυτήν την περίπτωση.
Έλεγχος εισπρακτέων λογαριασμών και εγγράφων
Ο διαχειριστής πρέπει να εφαρμόσει όλα αυτά τα επιχειρησιακά μέτρα ελέγχου που προστατεύουν το περιουσιακά στοιχεία και τα ίδια κεφάλαια των εταίρων ή των μετόχων, διατηρώντας έτσι τη λειτουργικότητα και την ακεραιότητα του επιχείρηση. Καθορίζουν επίσης την επαλήθευση και την ακρίβεια των δεδομένων και των λειτουργιών που πραγματοποιήθηκαν, καθώς και την ανάπτυξη και προώθηση της αποτελεσματικότητας και των κανόνων που πρέπει να ακολουθούνται στη διοίκηση της επιχείρησης.
Επιπτώσεις του πληθωρισμού και της υποτίμησης των εισπρακτέων λογαριασμών
Οι εισπρακτέοι λογαριασμοί είναι νομισματικά περιουσιακά στοιχεία επειδή αντιπροσωπεύουν έναν ορισμένο αριθμό νομισματικών μονάδων εισπρακτέων, έτσι είναι επιρρεπείς στην τροποποίηση του ποσού τους και ως εκ τούτου δεν μπορούν να διορθωθούν δεδομένου ότι το ποσό τους παραμένει πάντα καθορισμένο από τον αριθμό των μονάδων που εκπροσωπώ.
Σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού που μπορούν να θεωρηθούν περισσότερα από ένα ψηφία, η ζημία που προκύπτει σε λογαριασμούς εισπρακτέους όταν χάνουν την αγοραστική τους δύναμη επειδή είναι νομισματικά περιουσιακά στοιχεία πρέπει να αναγνωριστεί.
Σε περίπτωση υποτίμησης του νομίσματος που αντιπροσωπεύει την επίσημη αναγνώριση του πληθωρισμού σε σχέση με ξένο νόμισμα, αλλάζει το ποσό εισπρακτέο σε πέσος από λογαριασμούς εισπρακτέους σε ξένο νόμισμα και το κέρδος που προκύπτει από τη νέα συναλλαγματική ισοτιμία πρέπει να αναγνωριστεί.
Η καλή διαχείριση σε περιόδους πληθωρισμού και υποτίμησης θα πρέπει να μετρά την έκθεση της εταιρείας σε συνεχή βάση για να ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις της.
Βιβλιογραφία
MORENO Hernández Joaquín A., et. στο. , Η οικονομική διαχείριση του κεφαλαίου κίνησης, Μεξικό: 1997, Ed. I.M.C.P.