Παράδειγμα ηλεκτρονικής διαμόρφωσης

ο ηλεκτρονική διαμόρφωση είναι η περιγραφή του πώς οργανώνονται τα ηλεκτρόνια σε ένα άτομο. Αρχικά προτάθηκε από τον Niels Bohr το 1923, ο οποίος βασίστηκε στο ατομικό μοντέλο του Bohr για να προσδιορίσει με ποια σειρά και ποσότητες συνδέθηκαν τα ηλεκτρόνια στα αντίστοιχα τροχιακά τους.

Μέχρι σήμερα, η διαμόρφωση ηλεκτρονίων Bohr δεν χρησιμοποιείται πλέον, επειδή δεν αναφέρεται στις τροχιές και τις ενέργειες που ταυτοποίησαν. Ήταν χρόνια αργότερα που η κατανομή των ηλεκτρονίων στα επίπεδα και τα τροχιακά ενός ατόμου καθιερώθηκε οριστικά. Η ηλεκτρονική διαμόρφωση διέπεται από το Διάγραμμα Moeller, ο οποίος είναι ο ακόλουθος πίνακας:

Η σημείωση διαμόρφωσης ηλεκτρονίων εκτελείται διαγώνια, από πάνω προς τα κάτω και από δεξιά προς τα αριστερά (ακολουθούν σκιασμένα και λευκά κελιά). Γράφοντας αυτήν την ακολουθία, παραμένει:

1s, 2s, 2p, 3s, 3p, 4s, 3d, 4p, 5s, 4d, 5p, 6s, 4f, 5d, 6p, 7s, 5f, 6d, 7p, 6f, 7d, 7f

Αυτή η σειρά ονομάζεται αρχή κατασκευής ή Αρχή του Aufbau. Τα ηλεκτρόνια ενός ατόμου πρόκειται να κατανεμηθούν μεταξύ όλων των όρων. Ο αριθμός των ηλεκτρονίων σε ένα άτομο είναι γνωστός από τον ατομικό αριθμό, που αντιπροσωπεύεται από το γράμμα Ζ. Για παράδειγμα, ο ατομικός αριθμός υδρογόνου είναι 1, οπότε έχει ένα ηλεκτρόνιο. Το ασβέστιο είναι 20, οπότε έχει 20 ηλεκτρόνια.

Για να γράψετε τη διαμόρφωση ηλεκτρονίων, γράφετε το τροχιακή τοποθεσία και, ως υπεργράφημα, ο αριθμός των ηλεκτρονίων τι υπάρχει σε αυτό το τροχιακό. Στην πρώτη περίπτωση, ο εντοπισμός τοποθετείται στη φόρμα nl, δηλαδή, ο κύριος κβαντικός αριθμός "n" ακολουθούμενος από τον δευτερεύοντα κβαντικό αριθμό "l", αυτού του τροχιακού. Και ως υπεργράφημα, ο αριθμός των ηλεκτρονίων εκεί.

Κάθε δευτερεύον επίπεδο, το οποίο μπορεί να αναπαρασταθεί με τα γράμματα s, p, d,φά, έχει έναν ορισμένο αριθμό ηλεκτρονίων που μπορεί να περιέχει:

• ο μικρό μπορεί να συγκρατήσει 2 ηλεκτρόνια.
• ο Π μπορεί να συγκρατήσει 6 ηλεκτρόνια.
• ο ρε μπορεί να συγκρατήσει 10 ηλεκτρόνια.
• ο φά μπορεί να συγκρατήσει 14 ηλεκτρόνια.

Παραδείγματα διαμόρφωσης ηλεκτρονίων

• Υδρογόνο (Η) (Z = 1): 1δ¹
• Ήλιο (He) (Z = 2): 1δ²
• Ασβέστιο (Ca) (Z = 20): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ²
• Καίσιο (Cs) (Z = 55): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ⁶, 6 δευτ¹
• Francium (Fr) (Z = 87): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ⁶, 6 δευτ², 4στ¹⁴, 5 δ¹⁰, 6 σελ⁶, 7 δευτ¹
• Σίδηρος (Fe) (Z = 26): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ⁶
• Όσμιο (Os) (Z = 76): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ⁶, 6 δευτ², 4στ¹⁴, 5 δ⁶
• Υδράργυρος (Hg) (Z = 80): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ⁶, 6 δευτ², 4στ¹⁴, 5 δ¹⁰
• Κάδμιο (Cd) (Z = 48): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰
• Ψευδάργυρος (Zn) (Z = 30): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰
• Πυρίτιο (Si) (Z = 14): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ²
• Βρώμιο (Br) (Z = 35): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁵
• Αντιμόνιο (Sb) (Z = 51): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ³
• Ιρίδιο (Ir) (Z = 77): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ⁶, 6 δευτ², 4στ¹⁴, 5 δ⁷
• Άνθρακας (C) (Z = 6): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ²
• Θείο (S) (Z = 16): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁴
• Xenon (Xe) (Z = 54): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ⁶
• Μόλυβδος (Pb) (Z = 82): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ¹⁰, 4ρ⁶, 5 δευτερόλεπτα², 4δ¹⁰, 5 σελ⁶, 6 δευτ², 4στ¹⁴, 5 δ¹⁰, 6 σελ²
• Argon (Ar) (Z = 18): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶
• Κοβάλτιο (Co) (Z = 27): 1δ², 2 δευτερόλεπτα², 2 σελ⁶, 3δ², 3 σελ⁶, 4δ², 3δ⁷