Χαρακτηριστικά οξέων και βάσεων

Ονομάζονται ως βάσεις Γ οξέα σε χημικές ουσίες που βρίσκονται στη φύση, από τις οποίες ο άνθρωπος έχει μάθει να τις χρησιμοποιεί παντού αιώνες, έρχονται να το χρησιμοποιήσουν στην καθημερινή τους ζωή, τόσο για διάφορες διαδικασίες όσο και για την προετοιμασία του τροφή.

Βάσεις- Η χημική βάση θεωρείται ουσία που μπορεί να παρέχει τόσο ηλεκτρόνια όσο και ηλεκτρόνια δέσμευσης Οι ουσίες έχουν Ph μεγαλύτερο από 7, και όταν αναμιγνύονται με ορισμένα οξέα, παράγουν άλατα, τα οποία έχουν μια σειρά γεύσεων χαρακτηριστικό γνώρισμα.

Οξέα- Τα οξέα είναι ουσίες που έχουν υψηλή συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου, αυτή η ταξινόμηση Βασίζεται στο γεγονός ότι το κανονικό pH στο νερό είναι 7 και θεωρείται οποιαδήποτε ένωση με pH χαμηλότερο από αυτήν τη μέτρηση οξύ.

Χαρακτηριστικά οξέων και βάσεων:

1.- Ταξινόμηση.- Η διαφορά μεταξύ ενός οξέος και μιας βάσης είναι μέσω μιας ταξινόμησης, η οποία λαμβάνεται από τον αριθμό των ιόντων που περιέχει, η οποία το καθιστά προσδιορίστε μέσω του επιπέδου pH τους, οι διάφορες χημικές ουσίες που υπάρχουν μετρώνται για να προσδιορίσετε εάν ανήκουν σε οξέα ή ουσίες αλκαλικό, χρησιμοποιώντας την κλίμακα pH, (αυτή η κλίμακα καθορίζει την οξύτητα ή την αλκαλικότητα μιας χημικής ουσίας, μετρώντας τη συγκέντρωση των ιόντων υδρονίου σε η ουσία που μετράται, έχοντας ως αφετηρία την κλίμακα νερού, της οποίας η οξύτητα ή η αλκαλικότητα αντιστοιχεί σε 7, σε αυτήν την κλίμακα, η οποία προσδιορίζεται ως ουδέτερο). Με βάση αυτό το μέτρο νερού (7 = ουδέτερο), ουσίες που έχουν έναν αριθμό λαμβάνονται ως βάσεις ή αλκάλια. μεγαλύτερη από 7 εντός αυτής της κλίμακας και ως όξινες ουσίες σε ουσίες που έχουν αριθμό μικρότερο από 7 σε αυτήν την κλίμακα ίδια κλίμακα.

2.- ΕξουδετέρωσηΈνα από τα χαρακτηριστικά των οξέων και των βάσεων είναι ότι εξουδετερώνονται όταν συνδυάζονται χημικά, έτσι τα οξέα μπορούν να εξουδετερωθούν μέσω της χρήσης βάσεων.

Χαρακτηριστικά των βάσεων:

1.- Οι βάσεις.- Αυτές οι ουσίες έχουν pH μεγαλύτερο από 7, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές που βρίσκονται σε περιθώριο μεγαλύτερο από 7 και φτάνουν το 14 θεωρούνται βάσεις.

Τα μέταλλα αλκαλίων και αλκαλικών γαιών αποτελούνται από στοιχεία όπως το μαγνήσιο, το ασβέστιο, το κάλιο ή το νάτριο, και είναι πολύ διαλυτά στο νερό, σχηματίζοντας ουσίες με σαπωνώδη σύσταση.

2.- Απορροφούν πρωτόνια.- Οι βασικές ή αλκαλικές ουσίες ενώνουν ή απορροφούν τα πρωτόνια που είναι ελεύθερα σε ένα διάλυμα, σε αντίθεση με τα οξέα που έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή την απελευθέρωση πρωτονίων.

3.- Μέταλλα και αλκαλικές ουσίες. Συνοχή και καυστικές ιδιότητες, όταν διαλύονται σε νερό τείνουν να προσδίδουν σαπουνάδα, γεγονός που καθιστά εύκολη την ολίσθηση στο δέρμα, είναι ένα από τα λόγοι για τους οποίους οι βασικές ουσίες έχουν χρησιμοποιηθεί από την αρχαιότητα για τον καθαρισμό προϊόντων μαζί με κάποιες άλλες ιδιότητες, όπως η διάλυση ουσιών οργανικές ουσίες όπως βρωμιά που αφαιρείται με πλύσιμο ρούχων ή μπάνιο ή ξεμπλοκάρισμα σωλήνων με καυστική σόδα, τα επίπεδα καυστικότητας εξαρτώνται από Μια συγκεκριμένη ουσία, για παράδειγμα η καψίνη που περιέχεται σε φυτά όπως το τσίλι, είναι μια ερεθιστική καυστική ουσία, η οποία προκαλεί μια αίσθηση τσιμπήματος όταν τρώγεται, αλλά Γενικά δεν είναι επικίνδυνο, ωστόσο πολλές άλλες βάσεις είναι επικίνδυνες επειδή προκαλούν χημικά εγκαύματα όταν έρχονται σε επαφή με το δέρμα ή σε περιπτώσεις αλάτων σε σκόνη όταν εισπνέεται.

4.- Αλκαλική γεύση.- Μια μεγάλη ποικιλία ουσιών που ονομάζονται βάσεις, έχουν αλκαλική γεύση παρόμοια με αυτή του σαπουνιού ή τείνουν να είναι πικρές.

5Αλλαγή χρωματισμού χαρτιού litmus.- Αλκαλικές ουσίες ή βάσεις, όταν έρχονται σε επαφή με το ιριδίζον χαρτί, αλλάζουν το χρώμα από αυτό σε πρασινωπούς μπλε τόνους, ο μπλε χρωματισμός αυξάνεται καθώς έχουν υψηλότερο pH.

6.- Εμφανίζονται σε τρεις από τις καταστάσεις της ύλης.- Είναι σε στερεά κατάσταση, σε υγρά διαλύματα και με τη μορφή αερίων όπως το αέριο χλώριο.

7.- Μερικά παραδείγματα βάσεων:

Οξείδιο του ασβεστίου, υδροξείδιο του καλίου, κοινό αλάτι, καυστική σόδα, καψίνη, οξύ

• Υδροξείδιο αργιλίου
• Υδροξείδιο του βαρίου
• Υδροξείδιο του ασβεστίου
• Υδροξείδιο του χαλκού
• Υδροξείδιο του σιδήρου
• Υδροξείδιο του μαγνησίου
• Υδροξείδιο του καλίου
• Υδροξείδιο του νατρίου
• Υδροξείδιο του τιτανίου
• Υδροξείδιο του ψευδαργύρου.

Χαρακτηριστικά οξέων:

7.- Απελευθέρωση Proton- Τα οξέα αντιδρούν απελευθερώνοντας πρωτόνια σε ένα διάλυμα στο οποίο το οξύ διαλύεται. Στα ανόργανα οξέα, το υδρογόνο τείνει να συνδυάζεται με μέταλλα και μεταλλοειδή, ενώ τα υδροξέα σχηματίζονται με την ένωση υδρογόνου με μη μεταλλικά μέταλλα και με θείο.

8.- Οξύτητα ή όξινη γεύση.- Όταν δοκιμάζονται, έχουν πικάντικη ή ξινή γεύση (η λεγόμενη «γεύση οξέος»), παραδείγματα των οποίων είναι οξύ εσπεριδοειδή λεμόνια, πορτοκάλια, γκρέιπφρουτ, πιπεριές τσίλι, μανταρίνια και γκουάβα, καθώς και ασκορβικό οξύ (βιταμίνη ΝΤΟ).

9.- Είναι διαβρωτικά.- Τα οξέα προσβάλλουν ηλεκτροχημικά διαφορετικές ουσίες με τέτοιο τρόπο ώστε να τις διαβρώνουν, για παράδειγμα θειικό οξύ που δρα μέσω της διάβρωσης διάφορες ουσίες, συμπεριλαμβανομένης μιας ευρείας ποικιλίας οργανικών και ανόργανων ουσιών, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα μέταλλα.

10.- Εμφανίζονται σε τρεις από τις καταστάσεις της ύλης.- Βρίσκονται κυρίως σε υγρή και αέρια κατάσταση αν και μπορούν να βρεθούν σε στερεά κατάσταση όπως στην περίπτωση του βενζοϊκού οξέος.

11.- Λιπαρή συνοχή.- Τόσο τα οργανικά όσο και τα ανόργανα οξέα τείνουν να έχουν μια χαρακτηριστική λιπαρότητα.

12.- Αλλάζουν το χρώμα του χαρτιού litmus.- Τα οξέα αντιδρούν με χαρτί litmus αλλάζοντας το χρώμα του σε κοκκινωπό, πορτοκαλί ή ματζέντα απόχρωση, ανάλογα με το pH του οξέος που μετράται.

Μερικά παραδείγματα οξέων:

• Ακετυλοσαλικυλικό
• Οξικό οξύ
• Υδροβρωμικό οξύ HBr
• Ανθρακικό οξύ H2CO3
• Χλωρικό οξύ HCLO3
• Χλωριούχο οξύ HClO2
• Φθοροϋδρικό οξύ HF
• Φθόριο οξύ HFO3
• Φθοριούχο οξύ HFO2
• Υποχλωρικό οξύ HClO
• Υποφθοροοξύ HFO
• Νιτρικό οξύ HNO3
• Νιτρικό οξύ HNO2
• Υπερχλωρικό οξύ HClO4
• Υπερφθορικό οξύ HFO4
• Υδρόθειο H2S
• Θειικό οξύ H2SO4
• Θειικό οξύ H2SO3
• Φορμικό οξύ
• Θειικό οξύ