Παράδειγμα συνδυασμένης καρτέλας

ο σύνθετα πλακίδιαΕίναι οι βιβλιογραφικές εγγραφές που αποτελούνται από δύο μέρη. μια κάρτα κειμένου που αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο θέμα, το οποίο είναι γραμμένο στο πάνω μέρος της κάρτας και μια σύνθεση ή περίληψη ή, κατά περίπτωση, ένα σχόλιο που σχετίζεται με το θέμα του αρχείο.

Προς την συνδυασμένο διακριτικό Είναι επίσης γνωστό ως μικτή κάρτα και ορισμένα σημεία πρέπει να θυμόμαστε για την προετοιμασία της:

• Ξεκινά με τον τίτλο του βιβλίου, συγγραφείς, εκδότες, τόπο και έτος έκδοσης, κεφάλαιο και σελίδες.
• Στο πρώτο μέρος του αρχείου βρίσκεται το εισαγωγικό κείμενο, μεταξύ εισαγωγικών και ελλείψεων.
• Στο δεύτερο μέρος της κάρτας, γράφεται η περίληψη ή το σχόλιο σχετικά με το βιβλίο ή το κεφάλαιο.

Συνδυασμένο παράδειγμα διακριτικού:

ΝΤΟ. Maspero, J. Michelet, Ernesto Renán, Víctor Duruy, H. Taine και άλλοι. Νέα παγκόσμια ιστορία. Τόμος III. Κεφάλαιο 1: Ιστορία των Ελλήνων Από τον Victor Duruy. Ισπανικός-Αμερικανός εκδότης. Μαδρίτη, 1909. Σελίδα 406.

«… Ο δέκατος όγδοος αιώνας έδωσε στη Λακεδαιμονία όλο το θαυμασμό της. Ήταν το παράδοξο του Ρούσεου σε σχέση με τον άνθρωπο της Φύσης, που εφαρμόζεται στην κοινωνία.

Προφανώς υπάρχουν αξιοθαύμαστα πράγματα στη Σπάρτη. Μας άφησε ένα αθάνατο παράδειγμα ηρεμίας, πειθαρχίας και περιφρόνησης για πάθη, απάτη και θάνατο. Οι Σπαρτιάτες ήξεραν πώς να υπακούσουν και ήξεραν πώς να πεθάνουν. Χρησιμοποιώντας την υπέροχη έκφραση του Πίνδαρ, η οποία πρέπει να είναι χαραγμένη στο προσκήνιο όλων των μνημείων μας, ο νόμος ήταν για τους Σπαρτιάτες τη βασίλισσα και την αυτοκράτειρα του κόσμου... "

Σχολιασμός:

Για αιώνες οι Σπαρτιάτες θαυμάζονταν για την απόσπασή τους από το προσωπικό, προς όφελος του κοινού καλού και ήταν το ιδανικό μοντέλο μιας «τέλειας» κοινωνίας στην οποία τα πάντα κατευθύνονται προς το κοινό καλό, αποφεύγοντας τον εγωισμό των ατόμων ή ομάδα.

Συνδυασμένο παράδειγμα διακριτικού:

Διάφοροι συγγραφείς. Οι μεταπολεμικοί αγώνες, πήραν II. Συντακτική CODEX S.A. Μπουένος Άιρες Αργεντινή, 1972. σκάσιμο. 1, σελ. 2, Η Ουγγρική Επανάσταση.

Ραντεβού:

«… Το πιο αδύναμο σημείο της επανάστασης ήταν η έλλειψη μιας στρατιωτικής διοίκησης. Οι ανώτεροι στρατιωτικοί ηγέτες δεν εξέτασαν καλά την κατεύθυνση των γεγονότων. Από την άλλη πλευρά, η σοβιετική διοίκηση είχε ένα σαφές όραμα ανά πάσα στιγμή και είχε τα μέσα επικοινωνίας για να κατευθύνει τις μονάδες της. Αρκετοί τοπικοί ηγέτες εμφανίστηκαν στην επαναστατική διοίκηση, οι οποίοι ενήργησαν σύμφωνα με τα μέσα τους και τις τοπικές συνθήκες. Μόνο ο σχηματισμός της επιτροπής επαναστατικής πολιτοφυλακής επέτρεψε τον συντονισμό των τοπικών δυνάμεων... Ωστόσο, η δύναμη της επιτροπής μειώθηκε στη Βουδαπέστη και στα περίχωρά της, καθώς οι Σοβιετικοί διέκοψαν τις επικοινωνίες. Έτσι ήταν αδύνατο να απομακρυνθούν οι ανώτεροι φιλοσοβιετικοί στρατιωτικοί ηγέτες από το εσωτερικό και να οδηγήσουν τα στρατεύματα... "

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Ουγγαρίας ενάντια στην ξένη καταπίεση της Σοβιετικής Ένωσης, ένας από τους κύριους παράγοντες που προκάλεσε την αποτυχία του, ήταν η έλλειψη μιας ενοποιημένης διοίκησης που συγκέντρωσε όλες τις δυνάμεις των ανταρτών και πάλη. Η Επιτροπή των Επαναστατικών Στρατιωτικών ήταν η μόνη προσπάθεια ενοποίησης της διοίκησης, αλλά άσκησε μόνο την ηγεσία της διοίκησης στην πρωτεύουσα και στα περίχωρά της.