Το τελετουργικό της διαμαρτυρίας στις πολεοδομικές πορείες

«Μακριά από την τοπική εικόνα ενός εντελώς μη τελετουργικού και εκκοσμικευμένου νεωτερισμού, της ανθρωπολογίας του λεγόμενου Οι "σύνθετες κοινωνίες", δεν σταμάτησαν να τεκμηριώνουν τη σημασία της τελετουργικής διάστασης στη συγκρότηση της κοινωνικής ζωής του τις μέρες μας.
Όσον αφορά τις πορείες, υπάρχουν πολλές ομάδες που αποφασίζουν να κάνουν μια φωνή για να ακουστούν και να δείξουν τι είναι και τι πιστεύουν χωρίς εισαγάγετε τις άλλες ομάδες, δηλαδή, η κοινωνία χωρίζεται από διαφορετικές περιστάσεις όπως τα κοινωνικά στρώματα και διαφορετικά ιδεολογίες. Ίσως οφείλεται στην επιθυμία να ανήκεις σε κάτι ή σε κάποια ομάδα με την οποία ταυτίζονται.

Και τα γρανάζια δεν αφορούν μόνο την ανατροπή και τη διακοπή της κυκλοφορίας, αλλά μάλλον όπως λέει το βιβλίο σκηνή στην οποία απαιτείται προηγούμενη προετοιμασία με κάθε τρόπο ώστε το μήνυμα να φτάσει στο τέλος επιλεγμένο.

Μια πορεία περιλαμβάνει πολλά μέσα έκφρασης και επικοινωνίας, δηλαδή, ο καθένας έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο πορείας, μια διαδρομή που συνεχίστε, ένα μέρος όπου πρέπει να πάνε, ο τόπος είναι σημαντικός αφού υπάρχουν μέρη που είναι ήδη συγκεκριμένα σημεία συνάντησης όπως το Βάση στήλης. Κάθε πορεία έχει διαφορετικά συνθήματα που τα χαρακτηρίζουν και διαφορετικά αντικείμενα όπως πανό ή σε μερικές περιπτώσεις κοστούμια ή κούκλες που συμβολίζουν ορισμένους ηγέτες. Πολλοί άνθρωποι, χάρη στα μέσα ενημέρωσης γενικά, στην τηλεόραση, πιστεύουν ότι αυτές οι συναντήσεις βασίζονται σε μια ομάδα όχλων που προκαλούν μόνο προβλήματα στην πόλη. Αλλά οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε αυτά πιστεύουν διαφορετικά, είναι άνθρωποι που αναζητούν έναν ορισμό και νομιμότητα, γι 'αυτούς είναι μια μορφή έκφρασης, κάνουν το σώμα τους ένα κείμενο για να ορίσει και αποκρυπτογράφηση, γι 'αυτό δεν διεξάγονται μόνο από μια ομάδα ανθρώπων και δεν υπάρχει μόνο ένας τύπος από αυτούς, υπάρχει η πορεία, η παρέλαση, το ράλι και το προσκύνημα, καθένα από αυτά είναι διαφορετικός. Και χάρη στην πολλαπλότητα των ομάδων, οι λόγοι είναι όλο και περισσότεροι άνθρωποι συγκεντρώνονται. Για παράδειγμα, κάθε χρόνο στα τέλη Ιουνίου πραγματοποιείται η πορεία της κοινότητας των ομοφυλόφιλων, η οποία δεν επιδιώκει να κάνει φασαρία και να σταματήσει την κυκλοφορία, δηλαδή δεν επιδιώκει να τερματίσει αυτό το σημάδι που τους βάζει η κοινωνία, αναζητούν ελευθερία και όπως ανέφερα πριν συναντηθούν σε ένα σημείο που για αυτούς είναι συμβολικό, όπως το μνημείο του Juárez, επιλέγουν Αυτό το μέρος λόγω του ρητού «Ο σεβασμός των δικαιωμάτων των άλλων είναι ειρήνη», αυτό σημαίνει ότι αυτά τα μέσα επίδειξης έχουν έναν λόγο και έχουν προηγουμένως επεξεργαστεί σκέψη. Και σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, όχι μόνο επιδιώκουν να πουν ότι πρέπει να υπάρχει ελευθερία και να είναι παρόντα, όχι, είναι επίσης μεταξύ της ίδιας ομάδας ή κοινότητας από τότε που διεξάγεται αυτή η πορεία Καταλήγω σε πεζοδρόμια και δρόμους αφού όποιος περπατάει στο δρόμο λέει ότι έχει «βγει από το ντουλάπι», οπότε είναι ενδιαφέρον να μελετήσουμε τι έχουν αυτές οι αστικές πορείες στο βάθος. Δεδομένου ότι ο καθένας έχει συγκεκριμένους σκοπούς και τα μέλη, η πλειοψηφία γνωρίζει τι θέλουν να επιτύχουν.