Παράδειγμα I, Superego και The It

ο Εγώ, το superego και το id είναι έννοιες που αναπτύχθηκαν από τον ψυχαναλυτή Sigmund Freud για να εξηγήσουν πώς λειτουργεί η ψυχή (η ψυχή είναι η ψυχή, η κοινωνία διαφορετικών νοητικών ενεργειών, προέρχεται από την ελληνική ψυχή που σημαίνει ψυχή)

Ο Φρόιντ πρότεινε ότι η ψυχή ελέγχεται από έναν μηχανισμό, ο μηχανισμός αυτός χωρίζεται σε τρεις μέρη, το id, το εγώ και το superego, όλα είναι αλληλένδετα κάποια βοήθεια στον έλεγχο οι υπολοιποι. Το πρώτο επίπεδο είναι το «Το"Είναι το πρωτογενές επίπεδο, το δεύτερο είναι το"μου"Είναι το δευτεροβάθμιο επίπεδο και τέλος το"superego", Το οποίο είναι υπεύθυνο για τον αποκλεισμό των άλλων δύο σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο.

Το αναγνωριστικό Είναι το ασυνείδητο ή ημι-συνειδητό μέρος της ψυχής που είναι υπεύθυνο για πρωτόγονες επιθυμίες ή παλμούς, όπως πείνα, επιθετικότητα, παράλογες πράξεις και σεξ. Στο θέμα αυτό είναι το μέρος της πρωτόγονης ή παρορμητικής του προσωπικότητας, σύμφωνα με τη Φροϋδική θεωρία, είναι η ρίζα της συμπεριφοράς και Η σκέψη στους ανθρώπους και ο μόνος λόγος ύπαρξής τους είναι η μείωση του συναισθηματικού φορτίου που παράγεται από επιθυμίες ή παλμούς πρωταρχικός. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, εργάζεται σύμφωνα με την αρχή της απόλαυσης και αγνοεί τις εκκλήσεις της πραγματικότητας. Σε διαφορετικές καταστάσεις, είναι το αναγνωριστικό που κάνει το άτομο να έχει απαντήσεις όπως ψάχνει για φαγητό, σεξ και επιθετικότητα, αλλά αυτές οι απαντήσεις δεν είναι εντελώς άγνωστο, εκτός από το γεγονός ότι η προέλευσή του μπορεί να είναι τόσο φυσική, κληρονομική ή να παράγεται από την επίδραση αυτού που προορίζεται καταστέλλω.

Να ξερω σε αυτό Χρησιμοποιείται ελεύθερη σχέση που καθιστά γνωστές ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας εικόνες, ιδέες, φράσεις κ.λπ., στις οποίες το θέμα λέει το πρώτο πράγμα που του συμβαίνει χωρίς καταστολές. Αυτό χρησιμεύει στο ξεμπλοκάρισμα της άμυνας τόσο του ασυνείδητου όσο και του ασυνείδητου και έτσι μπορεί να γνωρίζει τις καταπιεσμένες επιθυμίες ή σκέψεις.

Το εγώ Είναι ο δεύτερος μηχανισμός της ψυχής, σύμφωνα με τον Φρόιντ, είναι ο μεσολαβητής μεταξύ της πραγματικότητας και των επιθυμιών της ταυτότητας, η λειτουργία του είναι να εκπληρώνει τις επιθυμίες της ταυτότητας. αλλά σύμφωνα με την πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας ρεαλιστική συλλογιστική που του επιτρέπει να ζει στον πραγματικό κόσμο και να σέβεται το superego όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο εαυτός αλλάζει ανάλογα με την ηλικία ή τα αιτήματα του αναγνωριστικού. Αν και ο λόγος του είναι να ικανοποιήσει ρεαλιστικά τις απαιτήσεις του αναγνωριστικού, δεν είναι υποταγμένος σε αυτό, ούτε εξαρτάται από το superego, είναι ανεξάρτητος από αυτούς, είναι το εκτελεστικό μέρος του αναγνωριστικού. προσωπικότητα, αυτή που πραγματοποιεί τις ενέργειες είναι παρόμοια με τη συνείδηση, καθώς δείχνει στο μυαλό πώς να δράσει και το πιθανό αποτέλεσμα των ενεργειών, και στην περίπτωσή του είναι και αυτός που φρενάρει τη συμπεριφορά που αποφεύγει να παραδώσει τη δική του ελευθερία, ο εαυτός είναι αυτός που παρακολουθεί όλες τις ενέργειες του ατόμου, από το ελάχιστο έως το μεγάλο, καθοδηγεί το άτομο σε ποια πορεία φορούν. Πολλές γνωστικές λειτουργίες ορίζονται ως μέρος του εαυτού, όπως η μνήμη, η διαφοροποίηση από την πραγματικότητα, η ψυχική άμυνα και η επεξεργασία των αποκτημένων πληροφοριών. Το εγώ ρυθμίζει τις απαιτήσεις του id, του superego και της πραγματικότητας, το εγώ δεν είναι εντελώς συνειδητό αφού ο μηχανισμός άμυνας του εγώ λειτουργεί ασυνείδητα.

Το αντίστοιχο του αναγνωριστικού είναι το superego, που υπάρχει από τον πολιτισμό που αποκτήθηκε μετά τη γέννηση, διαμορφώνεται από εμπειρίες, εκπαίδευση και εξωτερική ηθική επιρροή. Το superego αποτελείται από δύο μέρη, το ιδανικό εγώ, το οποίο είναι η εξιδανικευμένη εικόνα που σχηματίζεται από συμπεριφορές που να εγκρίνει και να επιβραβεύσει τους άλλους και την ηθική συνείδηση ​​που είναι ιδιοκτησία της αυτοκριτικής, της αυτοαξιολόγησης και αυτοπεριορισμός. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, κάποιος δεν γεννιέται με το superego, αναπτύσσεται καθώς αποκτώνται ως ηθική συνείδηση ​​και η ιδανική ανάπτυξη του εαυτού, δηλαδή, καθώς οι πράξεις και οι συμπεριφορές του θέματος εγκρίνονται, καταστέλλονται ή απορρίπτονται, αυτό ως αποτέλεσμα της επίλυσης του συμπλέγματος Οιδίπους. Είναι το μέρος της ψυχής που είναι υπεύθυνο για τον περιορισμό της ταυτότητας, η αποστολή του είναι να εκτιμάται και να γίνεται σεβαστή η εικόνα του εαυτού, προκειμένου να συνυπάρχει με τον πραγματικό κόσμο. Σύμφωνα με τη θεωρία του Φρόυντ, οι ψυχοπαθείς έχουν διαταράξει το superego τους, γιατί αυτό είναι το superego είναι υπεύθυνος για την προσωπική συσχέτιση, την πραγματική συνύπαρξη και ηθικά ή προσωπικά ζητήματα περιοριστική.