Παράδειγμα συνδρόμου Στοκχόλμης

ο σύνδρομο της Στοκχόλμης Είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι γνωστό ένα ψυχολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο το θύμα ταυτίζεται με τους επιτιθέμενους του ή αναπτύσσει συνενοχή με τον απαγωγέα του.

Οι ψυχολόγοι προσπάθησαν να εξηγήσουν αυτό το σύνδρομο, λέγοντας ότι είναι μια υποσυνείδητη έξοδος που έχει το θύμα, για να εξασφαλίσει την επιβίωσή τους.

Ο όρος "σύνδρομο της ΣτοκχόλμηςΕπινοήθηκε λόγω της υποστήριξης και του ισχυρισμού που υπέστησαν ορισμένα θύματα ενάντια σε επίθεση στη Στοκχόλμη της Σουηδίας.

Είναι ο εγκληματολόγος Nils Bejerot που επινόησε αυτόν τον όρο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, σε αυτό δεκαετία, η περίπτωση της Patricia Hearst, που ήταν κόρη ενός συντηρητικού εκατομμυριούχου Βορειο Αμερικάνος; Η Πατρίσια συνάντησε τους απαγωγείς της και άλλαξε το όνομά της σε Τάνια.

Η Patricia Heart, κρίθηκε για τη συμμετοχή της. Στην εν λόγω δίκη, ομολόγησε ότι είχε παραβιαστεί σωματικά και σεξουαλικά από τους απαγωγείς της, από τις οποίες προέκυψε ότι το αποτέλεσμα του ψυχολογικού χτυπήματος, παρήγαγε το σύνδρομο της Στοκχόλμης ως τρόπο επιβίωσης, ταυτίζοντας με τον απαγωγείς.

Παράδειγμα συνδρόμου της Στοκχόλμης:

Αυτό το σύνδρομο παρεμποδίστηκε στην τηλεοπτική σειρά "Los Simpson's", σε ένα κεφάλαιο στο οποίο όλη η οικογένεια πηγαίνει στη Βραζιλία, έτσι ώστε η Λίζα να μπορεί να εντοπίσει τον φίλο της Ρονάλντο. σε αυτό το ταξίδι, ο Όμηρος απήχθη από μερικούς αμπόνους που ζήτησαν λύτρα, το οποίο τελικά πληρώθηκε από τον Ρονάλντο, που εξαφανίστηκε από το ορφανοτροφείο για να εργαστεί στην τηλεόραση και βρέθηκε στη μέση μιας παρέλασης όταν αναγνώρισε λείος.

Τα λύτρα πληρώνονται σε ένα τελεφερίκ στο οποίο ο ίδιος ομήρος αποφάσισε ότι η πληρωμή πρέπει να γίνει, και μάλιστα υπερβάλλουν τις επιπτώσεις αυτού του συνδρόμου δείχνοντας ένα άλμπουμ φωτογραφία ολόκληρης της απαγωγής και δείχνοντας ένα συναισθηματικό αποχαιρετισμό μεταξύ των απαγωγών και του Ομήρου όπου θυμούνται με νοσταλγία τα βασανιστήρια και την ταπείνωση που έκαναν.