Έννοια στον ορισμό ABC

Αντιλαμβανόμενο ως μια από τις πιο αξιοθαύμαστες και εγγενείς ιδιότητες του ανθρώπου, ο αλτρουισμός είναι η ικανότητα να ενεργεί ανιδιοτελή προς όφελος άλλων που μπορεί να χρειάζονται βοήθεια ή που είναι σε θέση να βοηθήσουν κατωτερότητα. Ο αλτρουισμός θεωρείται εγγενής κατάσταση του ανθρώπου, καθώς, όταν ζει στην κοινωνία, σχετίζεται με άλλα άτομα και αναπτύσσει όλα τα είδη συναισθήματα από συμπόνια, ενσυναίσθηση και αγάπη που τον οδηγούν να ενεργεί ανιδιοτελή και συμπονετικά.

Η λέξη αλτρουισμός έχει την προέλευσή της σε μια παλιά γαλλική λέξη, αλτρουϊσμός, που σημαίνει ότι δίνετε στον εαυτό σας για να βοηθήσετε όσους έχουν ανάγκη. Πιο συγκεκριμένα "altrui" από τα γαλλικά, εκδηλώσεις "από τα άλλα"

Ένα γενικό προφίλ του αλτρουιστικού ατόμου

Πρόκειται για κάποιον που σκέφτεται τους άλλους και όχι μόνο τον εαυτό του. Ως εκ τούτου, είναι ένα άτομο με ενσυναίσθηση και συνήθως είναι πρόθυμος να βοηθήσει όσους τη χρειάζονται.

Τι κανόνας Σε γενικές γραμμές, ενεργεί με αδιάφορο τρόπο, δηλαδή, χωρίς να αναζητά κέρδος σε αντάλλαγμα για τη γενναιόδωρη δράση του. Είναι πολύ πιθανό ότι το αλτρουιστικό άτομο ενεργεί λόγω αγάπης για τους άλλους ή λόγω κάποιου είδους πεποιθήσεων ή

ηθικές αξίες.

Ο αλτρουισμός συνεπάγεται στις περισσότερες περιπτώσεις ότι ενεργεί υπέρ κάποιου άλλου, ακόμη και όταν το αποτέλεσμα αυτής της δράσης μπορεί να είναι επιζήμιο ή επιβλαβές για το άτομο που την πραγματοποίησε. Υπό αυτήν την έννοια, οι αλτρουιστικές συμπεριφορές που δείχνουν οι άνθρωποι και άλλα ζωντανά όντα αντιτίθενται στη θεωρία του Δαρβίνου επιβίωση μία από τις πιο κατάλληλες, δεδομένου ότι υποθέτει την πλήρη παράδοση παρά το να γνωρίζουμε την πιθανότητα θανάτου ή εξαφάνισης.

Παραδείγματα από την καθημερινή ζωή

Ο μαθητής που βοηθά τους συμμαθητές του να κάνουν την εργασία τους είναι ένα σαφές παράδειγμα ενός αλτρουιστικού ατόμου.

Το ίδιο συμβαίνει και με εκείνους τους ανθρώπους που συνεργάζονται ανιδιοτελώς και εθελοντικά με κοινωνικές οντότητες.

Οι ιεραπόστολοι που εργάζονται με καταπιεσμένους λαούς και σε δύσκολες συνθήκες είναι αναμφίβολα αλτρουιστικοί.

Ο αλτρουισμός είναι ένα από τα στοιχεία που γιορτάζονται περισσότερο από όλες τις παραδοσιακές θρησκείες, ιδίως ο Χριστιανισμός, ο Ιουδαϊσμός, το Ισλάμ, ο Βουδισμός και ο Ινδουισμός μεταξύ άλλων. Για όλους, ο άνθρωπος είναι ένα ευγενές πλάσμα που δημιουργήθηκε με την ομοιότητα του θεού του και ως εκ τούτου ενεργεί φυσικά προς όφελος εκείνων που τον χρειάζονται περισσότερο. Στην περίπτωση του Χριστιανισμού, η παράδοση του Ιησού για θυσία με σκοπό τη διάσωση της Ανθρωπότητας από την αμαρτία είναι το πιο προφανές και γνωστό παράδειγμα αλτρουισμού.

Είμαστε αλτρουιστικοί ή εγωιστές;

Δεν υπάρχει οριστική απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Εάν λάβουμε υπόψη ότι όλα τα ζωντανά όντα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους, οι άνθρωποι είναι εγωιστές. Ωστόσο, είναι προφανές ότι ορισμένες συμπεριφορές απομακρύνονται από τον αγώνα για την επιβίωση κάποιου και επικεντρώνονται στο όφελος των άλλων.

Ο αλτρουισμός έχει ένα παράδοξο συστατικό, καθώς η αδιάφορη δράση μπορεί να κρύψει μια δόση εγωισμού. Έτσι, αν βοηθήσω τον γείτονά μου να κινηθεί, μπορώ νομίζω ότι σε αντάλλαγμα θα αποκτήσω ένα συγκεκριμένο όφελος (για παράδειγμα, όταν το χρειάζομαι, μπορώ να ζητήσω μια χάρη ή απλά θα νιώθω καλά δίνοντας τη βοήθειά μου).

Υπάρχουν πολλές στάσεις που συνήθως συνοδεύουν τον αλτρουισμό και έχουν σχέση με συμπεριφορές που θεωρούνται ηθικές και ηθικές. Μεταξύ αυτών των στάσεων πρέπει να αναφέρουμε τη συμπόνια, την αγάπη για τους άλλους, την ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη, και τα λοιπά. Με τον ίδιο τρόπο, υπάρχουν επίσης στάσεις και τρόποι δράσης σε αντίθεση με τον αλτρουισμό και μερικοί από αυτούς μπορεί να είναι εγωισμός, ατομικισμός και αναζήτηση για αυτο-ικανοποίηση ανεξάρτητα από την ανάγκη των άλλων.

Στο ζωικό βασίλειο

Ο αλτρουισμός υπάρχει επίσης στα ζώα. Υπό αυτήν την έννοια, το δελφίνι είναι ένα ζώο με αδιάφορες συμπεριφορές, καθώς βοηθά το είδος του όταν δέχονται επίθεση ή εντοπίζονται σε κίνδυνος. Μερικά ερπετά δημιουργούν συνεργατικές δομές για την προστασία του φυσικού τους χώρου. Γενναιόδωρες συμπεριφορές παρατηρούνται επίσης στη συμπεριφορά των ελεφάντων και των γορίλλων. Μερικά νυχτερίδες αναζωογονούν το αίμα του λείου τους για να το προσφέρουν σε άλλους ειδικούς που δεν έχουν τροφή.

Τα παραπάνω παραδείγματα δείχνουν ότι τα ζώα έχουν συναισθήματα ενσυναίσθησης έναντι άλλων μελών του ίδιου είδους. Στην περίπτωση των σκύλων, ο βαθμός ενσυναίσθησης τους μπορεί να εστιαστεί στα ανθρώπινα όντα, δεδομένου ότι είναι σε θέση να θυσιάσουν τη ζωή τους για να βοηθήσουν τους αφέντες τους εάν βρίσκονται σε κίνδυνο.

Θέματα στον αλτρουισμό