Παράδειγμα εξάχνωσης της ύλης

ο εξάχνιση Είναι μία από τις αλλαγές στην κατάσταση συσσωμάτωσης της ύλης, η οποία συνίσταται στο να πηγαίνουμε από το στερεό στην αέρια κατάσταση ή το αντίστροφο, χωρίς να περάσουμε από την υγρή φάση.

Υπάρχουν δύο τύποι εξάχνωσης:

1. Άμεση εξάχνωση ή προοδευτική εξάχνωση, είναι όταν ένα στερεό θερμαίνεται και πηγαίνει κατευθείαν στην αέρια κατάσταση.
2. οαντίστροφη εξάχνωση, πίσω εξάχνωση ή κατάθεση, είναι όταν ένα αέριο κρυώνει και πηγαίνει κατευθείαν στη στερεά κατάσταση.

Υπάρχουν πολλές ουσίες που έχουν το χαρακτηριστικό ότι είναι στερεές και όταν θερμαίνονται δεν περνούν στην υγρή κατάσταση, αλλά απευθείας αεριοποιούνται. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, με ιώδιο ή θείο. Άλλα στοιχεία και ενώσεις αλλάζουν την κατάσταση συσσωμάτωσής τους ανάλογα κυρίως με τη θερμοκρασία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, από την πίεση.

Για παράδειγμα, σε αλουμίνιο, εάν θερμανθεί μεταξύ 550 ° C και 650 ° C, γίνεται υγρή κατάσταση. Ωστόσο, εάν θερμανθεί πολύ γρήγορα πάνω από 2000 μοίρες, τότε πηγαίνει από μια στερεή σε αέρια κατάσταση. Μόλις το αέριο αλουμίνιο κρυώσει, η απόθεση γίνεται με τη μορφή κρυστάλλων.

Μια άλλη ουσία στην οποία εμφανίζεται εξάχνωση είναι το στερεό διοξείδιο του άνθρακα, που χρησιμοποιείται για την ψύξη ουσιών που απαιτούν να μην εκτίθενται σε υγρασία και η οποία είναι πιο γνωστή ως «ξηρός πάγος». Ο ξηρός πάγος είναι διοξείδιο του άνθρακα που υπόκειται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και υψηλές πιέσεις, παράγοντας ένα στερεό που μπορεί να αντιμετωπιστεί σε μπλοκ και που είναι πολύ κρύο. Αυξάνοντας τη θερμοκρασία του σε περισσότερο από ό, τι είναι –78 ° C, το στερεό εξαχνώνεται και πηγαίνει κατευθείαν στην αέρια κατάσταση. Αυτό το αέριο διασκορπίζεται και διαχέεται στην ατμόσφαιρα.

Η εξάχνωση χρησιμοποιείται στην εξορυκτική βιομηχανία για την εξαγωγή και τον καθαρισμό ορισμένων χημικών, όπως το ιώδιο και το θείο. Στα εργαστήρια χρησιμοποιείται επίσης για τον διαχωρισμό ορισμένων ουσιών, όπως το βενζοϊκό οξύ.

Παράδειγμα 1:

Έχουμε ένα μείγμα χλωριούχου νατρίου (κοινό αλάτι) και ιωδίου. Για τον διαχωρισμό τους στο εργαστήριο, χρησιμοποιείται το ακόλουθο υλικό:

1 αναπτήρα
1 πλέγμα
1 φιάλη
1 ποτήρι ρολογιού

Πάγος:

Το μείγμα αλατιού με ιώδιο τοποθετείται στη φιάλη, καλύπτεται με το γυαλί ρολογιού, στο οποίο τοποθετείται ο πάγος. Το μείγμα θερμαίνεται στον αναπτήρα και θα αρχίσει να εκπέμπει ατμός μωβ. Αυτό είναι το εξαχνωμένο ιώδιο, το οποίο έχει περάσει από μια στερεή σε αέρια κατάσταση. Όταν αυτό το αέριο αγγίζει το γυαλί ρολογιού που βρίσκεται σε χαμηλή θερμοκρασία, εναποτίθεται σχηματίζοντας στερεούς κρυστάλλους ιωδίου. Αυτό είναι αντίστροφη εξάχνωση.

Παράδειγμα 2:

Η διαδικασία εξάχνωσης χρησιμοποιείται επίσης για εκτύπωση. Μια κρύα εκτύπωση γίνεται σε έναν υγρό εκτυπωτή inkjet, ο οποίος εφαρμόζει την εικόνα επίπεδη σε ειδικό χαρτί μεταφοράς. Μόλις στεγνώσει το μελάνι, μαζί με το χαρτί μπορεί να πάρει το σχήμα ενός αντικειμένου, για παράδειγμα ένα ποτήρι ή ένα κύπελλο, τα οποία είναι κυλινδρικά.

Η διαδικασία εξάχνωσης γίνεται όταν το γυαλί, με το χαρτί μεταφοράς, με το στερεό μελάνι, τοποθετείται σε ειδική πλάκα, με το σχήμα του γυαλιού και η θερμότητα προκαλεί την εξαέρωση του μελανιού (εξάχνωση) και αυτό το αέριο προσκολλάται στο γυαλί ή το κεραμικό (εξάχνωση) ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ).