Ορισμός του αποδιοπομπαίου τράγου

Στην καθημερινή χρήση της γλώσσας χρησιμοποιούμε ένα άπειρο περίεργων εκφράσεων και είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε την πραγματική τους σημασία καθώς και την ιστορική τους προέλευση.

Στην παρούσα περίπτωση, ένας αποδιοπομπαίος τράγος είναι το άτομο που αναλαμβάνει το ευθύνη για κάτι που δεν έχει κάνει. Με αυτόν τον τρόπο, όταν υπάρχει μια κατάσταση στην οποία υπάρχει ένοχος ορισμένων γεγονότων αλλά ποιος ακριβώς είναι άγνωστος, κάποιος αποφασίζει να εφεύρει ένα άτομο, χρησιμοποιώντας ένα άλλο έκφραση συνηθισμένο, "κάνε τον να πληρώσει την πάπια" (θα μπορούσε κανείς να πει "φορτώστε την κουκουβάγια" και άλλες εκφράσεις με το ίδιο νόημα). Όποιος γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι συνήθως θύμα κάποιου κόλπου κάποιου που τον κάνει έξυπνα υπεύθυνο για μια ενέργεια ακόμα κι αν δεν είναι σωστά. Με αυτό στρατηγική Ο αληθινός ένοχος ορισμένων πράξεων δεν μπορεί να τιμωρήσει.

Στην καθημερινή ζωή λέγεται συνήθως ότι πρέπει να ψάξετε έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Μπορεί επίσης να συμβεί κάποιος που καταλήγει να είναι ένοχος για κάτι που λέει "Είμαι ο αποδιοπομπαίος τράγος" για να υπονοήσει ότι υπάρχει συνωμοσία εναντίον του.

Ιστορική καταγωγή

Μία από τις πιο σημαντικές γιορτές του θρησκεία Η Εβραϊκή είναι η Ημέρα του Εξιλασμού, μια γιορτή που στοχεύει στον καθαρισμό των αμαρτιών. Σε αυτό το πλαίσιο, οι Εβραίοι θυσιάστηκαν δύο αρσενικά κατσίκια: ένα από αυτά θυσιάστηκε ως σύμβολο θυσίας των Εβραίων και το δεύτερο θυσιάστηκε επίσης, υπονοώντας ότι υπέφερε τα δεινά ή τα λάθη του λαού. Η δεύτερη θυσία ονομάστηκε «αποδιοπομπαίος τράγος» και αυτή η έκφραση της Παλαιάς Διαθήκης έγινε δημοφιλής και θεωρείται ότι χρησιμοποιείται. καθομιλουμένη.

Για τον Ιουδαϊσμό, η Ημέρα της Εξιλέωσης είναι γνωστή ως Yom Kippur και σκοπός αυτής της γιορτής είναι η αληθινή μετάνοια του πιστού για να συμφιλιωθεί με τον Θεό.

Εκφράσεις και λέξεις που σχετίζονται με τη θρησκευτική παράδοση

Στις χώρες της Λατινικής Αμερικής το παράδοση Η θρησκευτική (τόσο εβραϊκή όσο και ιδιαίτερα καθολική) είναι πολύ παρούσα στη γλώσσα. Στην πραγματικότητα, στα Ισπανικά χρησιμοποιούμε εκφράσεις των οποίων η καταγωγή βρίσκεται στα Ευαγγέλια. Μερικά από αυτά αξίζουν να αναφερθούν: να κλαίνε σαν Μαγδαληνή, να είναι ecce homo, να χάνουν το oremus, να κηρύττουν στο έρημος, γίνετε κάτι κύλινδρο των Μακάβων ή επιστροφή του άσωτου γιου. Οποιοδήποτε από αυτά έχει βιβλική προέλευση, αλλά χρησιμοποιείται σε περιβάλλοντα που δεν έχουν καμία σχέση με θρησκευτικά θέματα.

Στο περιθώριο από μερικές πολύ συγκεκριμένες εκφράσεις, μην ξεχνάτε ότι πολλές λέξεις σχετίζονται αρχικά σε κάποια πτυχή της θρησκείας (αίρεση, εξορκισμός, έξοδος, αφοσίωση, ιερή, δόγμα και μακρά κλπ). Κατά συνέπεια, μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι ο πολιτισμός και η γλώσσα μας είναι εμποτισμένοι με θρησκευτικότητα.

Φωτογραφία: iStock - Martin Dimitrov