Ορισμός του δικαστικού συστήματος

Εξουσία του κράτους που είναι υπεύθυνο για την απονομή της δικαιοσύνης

Η δικαστική εξουσία είναι μία από τις τρεις εξουσίες του κράτους, το οποίο και σύμφωνα με το ισχύον νομικό σύστημα, είναι υπεύθυνο για διαχειρίζονται δικαιοσύνη στην κοινωνία μέσω της εφαρμογής των νομικών κανόνων σε συγκρούσεις που προκύπτουν.

Ασκώντας τους δικαστές, οι αποφάσεις αυτής της εξουσίας μπορούν να ανακληθούν μόνο από αυτούς οργανισμοί δικαστικό που κατέχουν υψηλότερο επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι ο δικαστικός κλάδος έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει τις αποφάσεις του στις άλλες δύο δυνάμεις που υπάρχουν στις δημοκρατίες, την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία. Σε περιπτώσεις όπου οι δύο τελευταίοι προωθούν ή εκτελούν ενέργειες που αντιβαίνουν στους νόμους, ενδέχεται να επιβληθούν κυρώσεις από τη δικαστική εξουσία.

Άσκηση της δικαστικής εξουσίας

Εν τω μεταξύ, το δικαστικό σώμα είναι ενσωματώνεται από διάφορα δικαιοδοτικά ή δικαστικά όργανα, όπως δικαστήρια, δικαστήρια, που ασκούν δικαιοδοτική εξουσία και απολαμβάνουν αμεροληψία και αυτονομία, σε ιδανικές περιπτώσεις, Φυσικά, διότι, δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι αυτή η αυτονομία δεν είναι πάντα πραγματική, ακόμα κι αν η

κατανομή αρμοδιοτήτων για τα οποία μιλήσαμε με εντολή δημοκρατικών συστημάτων.

Η ανάγκη για ανεξαρτησία να ασκεί το ρόλο της σύμφωνα με

Ειδικά σε υποανάπτυκτες χώρες, η δικαιοσύνη ή το δικαστικό σώμα συνδέονται στενά με το Εκτελεστική εξουσία, επειδή οι διορισμοί των θέσεων δικαστών και εισαγγελέων προέρχονται συνήθως από αυτήν την εξουσία και, στη συνέχεια, πολλές φορές, ειδικά όταν το εκτελεστικό είναι αυταρχικό, συνήθως ξεπερνά αυτό ανεξαρτησία όταν αποδεικνύεται εναντίον τους, για παράδειγμα σε περιπτώσεις στις οποίες η κυβέρνηση, οι υπάλληλοί της ή κάποιος κοντά τους εμπλέκεται σε νομική υπόθεση αρραβωνιασμένος.

Μία από τις υποχρεώσεις της δικαιοσύνης είναι ο έλεγχος της εργασίας και των υπερβολών που ενδέχεται να προκύψουν η εκτελεστική εξουσία, εν τω μεταξύ, εάν η τελευταία δεν επιτρέπει στον πρώτο να εργάζεται ελεύθερα, θα είναι πολύ δύσκολο να εγγυηθεί ο διαχείριση δυστυχώς σε αυτήν την κατάσταση.

Κουραστούμε να βλέπουμε αυτήν την κατάσταση κάθε μέρα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Δικαστές, εισαγγελείς, δικαστήρια που σε υποθέσεις ευαίσθητες στην κυβέρνηση της ημέρας αποφασίζουν υπέρ αυτής ή προς το παρόν εκδίδουν αποφάσεις που εγείρουν υποψίες για την πραγματική ανεξαρτησία της.

Στη συνέχεια, η ανεξαρτησία της Δικαστικής Εξουσίας από τις υπόλοιπες εξουσίες του κράτους, ειδικά του Εκτελεστικού, μπορεί να φανεί με τις αποφάσεις ότι αυτό ζήτημα, και όταν αυτά είναι αντιφατικά ή απολύτως μερικώς, θα μας επιτρέψει να γνωρίζουμε με βεβαιότητα το σπάνιο επίπεδο ανεξαρτησίας των εξουσιών που υπάρχει σε αυτό Χώρα.
Σε ολοκληρωτικά καθεστώτα ή δικτατορίες, η δικαιοσύνη είναι εθισμένη στην εξουσία και δεν θα ενεργήσει ποτέ ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες εξουσίες. Σε χώρες που είναι πραγματικά δημοκρατίες, φυσικά αυτό δεν συμβαίνει και η δικαιοσύνη λειτουργεί αναλόγως, τιμωρώντας τους ένοχους ακόμα κι αν είναι μέρος της εξουσίας.

Το όραμα του Illuminist Montesquieu

Εάν ακολουθηθεί η κλασική θεωρία που προτάθηκε από έναν από τους σημαντικότερους Γάλλους διανοούμενους του Διαφωτισμού, όπως το Montesquieu, η κατανομή των εξουσιών εγγυάται την ελευθερία του πολίτη. Στην ιδανική κατάσταση, σύμφωνα με το Montesquieu, μια ανεξάρτητη δικαστική αρχή αποδεικνύεται αποτελεσματικό φρένο για την εκτελεστική εξουσία και αυτό πρέπει να φιλοδοξεί. Από τον προαναφερθέντα διαχωρισμό των εξουσιών του κράτους προκύπτει αυτό που καλείται ως κατάσταση σωστά, εντός των οποίων υπόκεινται οι δημόσιες εξουσίες νόμος εξίσου. Επομένως, σε αυτό το πλαίσιο, η δικαστική εξουσία πρέπει να είναι ανεξάρτητη για να μπορεί να υποταχθεί στους υπόλοιπους εξουσίες, ειδικά το εκτελεστικό, όταν αυτό αντιβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο το νομικός.

Επιπλέον, το δικαστικό όργανο θα διαδραματίζει ρόλο διαιτησίας όταν αντιμετωπίζουν περιστασιακά οι άλλες δύο εξουσίες, η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία, κάτι που είναι αρκετά συχνό για αυτά μέρες. Οι τρεις δυνάμεις του κράτους είναι θεμελιώδεις, ενώ η δικαιοσύνη χρειάζεται σταθερή προστασία επειδή εξαρτάται από αυτό ότι το δημοκρατικό σύστημα δεν σταματά να λειτουργεί και ότι λειτουργεί όπως πρέπει να είναι.

Σε διαρθρωτικούς όρους, η οργάνωση της δικαστικής εξουσίας θα διαφέρει από Έθνος σε Έθνος, καθώς και το μεθοδολογία εργάζεται για ραντεβού. Το πιο κοινό είναι η ύπαρξη του διάφορα επίπεδα δικαστηρίων με αποφάσεις κατώτερου δικαστηρίου είναι εύλογες για έφεση από το ανώτερα δικαστήρια και την ύπαρξη Ανώτατου Δικαστηρίου ή Ανώτατου Δικαστηρίου που θα έχει την τελευταία λέξη σε οποιοδήποτε σύγκρουση έλα στο αίτημά σας.

Ζητήματα στη δικαιοσύνη