Έννοια στον ορισμό ABC

Η έννοια του πραγματισμού έχει δύο χρήσεις στη γλώσσα μας.

Στάση και σκέψη κατά την οποία η χρησιμότητα και η πρακτικότητα των πραγμάτων αποτιμώνται με έναν ειδικό και αποκλειστικό τρόπο

Από τη μία πλευρά, σε αυτό στάση Γ σκέψη στο οποίο αποτιμάται με έναν ειδικό τρόπο και αποκλείοντας η χρησιμότητα και η πρακτικότητα των πραγμάτων ονομάζεται ρεαλισμός. Εν τω μεταξύ, το άτομο που ενεργεί υπό αυτήν την έννοια συνήθως ορίζεται ως ρεαλιστής.

Εκτίμηση του ρεαλισμού σε αυτούς τους καιρούς

Προς το παρόν, ο πραγματισμός συνήθως εκτιμάται ιδιαίτερα και επομένως εκείνοι που έχουν αυτήν την αξία αποτιμώνται περισσότερο εις βάρος εκείνων που δεν είναι. Αυτή η κατάσταση εξηγείται από το γεγονός ότι ο ρεαλιστής τείνει να ανταποκρίνεται και να ενεργεί ενόψει προβλημάτων ή απρόβλεπτα που συμβαίνουν σε κάποιο πλαίσιο, αμέσως και γενικά με λύσεις αποτελεσματικός. Και φυσικά, στον σημερινό κόσμο, στον οποίο τα πράγματα συμβαίνουν αμέσως, ζήτηση μια στάση αυτού του τύπου και γι 'αυτό εκτιμάται ιδιαίτερα.

Από την άλλη πλευρά, το άτομο που είναι ρεαλιστικό θα χαρακτηρίσει τον εαυτό του από τα υπόλοιπα επειδή ξέρει πώς να εκμεταλλευτεί ευκαιρία που του παρουσιάζεται επειδή γνωρίζει από αυτό ότι θα επιτύχει ένα τέλος που είναι χρήσιμο σε αυτόν σε κάτι ή που του φέρνει όφελος.

Και για να προσθέσουμε ένα άλλο επιχείρημα υπέρ της πραγματιστικής αξιολόγησης, πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν κάποιες εργασιακές δραστηριότητες και περιστάσεις που προτείνει η ζωή, οι οποίες απαιτούν ακριβώς την πρόβλεψη του ρεαλισμού για να τα αντιμετωπίσουμε και να τα αποφύγουμε, και με αυτόν τον τρόπο να επιτύχουμε τους προτεινόμενους στόχους.

Φιλοσοφικό κίνημα που γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, που χαρακτηρίζεται από την εκτίμηση της πρακτικής και της εμπειρίας του

Και από την άλλη πλευρά, η ιδέα το ορίζει αυτό κίνηση φιλοσοφική, καταγωγή από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που χαρακτηρίζεται από την εκτίμησή της για την πρακτική και εμπειρίακαι, με αυτήν την έννοια, θεωρεί τα πρακτικά αποτελέσματα μιας θεωρίας ως τη μόνη έγκυρη επιλογή κατά την κρίση του φιλαλήθεια Από τα ίδια.
Αυτό το κίνημα εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και έχει ως κύριους εκπροσώπους και υποστηρικτές τους τους φιλόσοφους Charles Sanders Peirce, John Dewey και William James.

Σύμφωνα με αυτούς τους φιλοσόφους, τα αντικείμενα πρέπει να ληφθούν υπόψη για την πρακτική λειτουργία που παρουσιάζουν, στην οποία προστίθεται η απόρριψη των ανθρώπινων εννοιών και των απόλυτων αληθειών. Υποστηρίζουν ότι οι ιδέες μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή.

Φωτογραφία: iStock - annebaek