Ορισμός της ιδιωτικής σύμβασης

Η σύμβαση είναι συμφωνία μεταξύ δύο μερών. Ένα έγγραφο εξηγεί τους όρους, τις ρήτρες και τα δεδομένα που έχουν συμφωνήσει και τα δύο μέρη. Σε περίπτωση αγοράς ενός προϊόντος, εμφανίζεται επίσης η τιμή. Τέλος, το έγγραφο υπογράφεται από τα πληγέντα άτομα και έτσι εκφράζουν τη συγκατάθεσή τους.

Η έννοια της σύμβασης είναι ευρεία και στην πραγματικότητα υπάρχουν διάφοροι τρόποι: μονομερής, επαχθές, διμερές... Κάθε τρόπος αναφέρεται στο ευθύνη ενός ή και των δύο μερών. Στην καθημερινή δραστηριότητα υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία συμβολαίων: υποθήκη, πώληση, γάμος και πολλά άλλα.

ο σωστά εξετάζει τη δυνατότητα ιδιωτικής σύμβασης. Αποτελείται από δύο άτομα που εκφράζουν τα χαρακτηριστικά μιας συμφωνίας σε ένα έγγραφο. Η ιδιωτική σύμβαση δεν περιλαμβάνει δημόσια διοίκηση; για παράδειγμα μέσω της φιγούρας του συμβολαιογράφου. Η ιδιωτική σύμβαση έχει πλήρη νομική ισχύ και η παραβίαση της μπορεί να προκαλέσει α σύγκρουση νομικά που πρέπει να επιλυθούν στα δικαστήρια. Ωστόσο, νομικοί ειδικοί προτείνουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως η αγορά και η πώληση ενός σπιτιού, η ιδιωτική συμφωνία να επιβεβαιώνεται σε δημόσια πράξη. Στη νομική γλώσσα θα λέγαμε ότι η ιδιωτική σύμβαση πρέπει να αναβαθμιστεί σε δημόσια κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο, η ισχύς του είναι μεγαλύτερη και, πάνω απ 'όλα, τα μέρη προστατεύονται από ένα πιθανό νομικό πρόβλημα ή απάτη, καθώς ο συμβολαιογράφος επιβεβαίωσε τη νομική ορθότητα των συμφωνηθέντων όρων.

Είναι σημαντικό ότι σε μια ιδιωτική σύμβαση δεν εμφανίζονται ρήτρες εκτός του νόμος, επειδή εάν ήταν, θα θεωρηθεί παράνομο και, ως εκ τούτου, άκυρο.

Η σωστή επαγγελματική συμβουλή συνιστάται ιδιαίτερα κατά την υπογραφή ιδιωτικής σύμβασης, από τότε ότι οι προθέσεις των συμβαλλομένων μερών μπορεί να είναι καλές αλλά χωρίς επαρκή γνώση του σωστά. Ένα άλλο από τα πιθανά προβλήματα των ιδιωτικών συμβάσεων είναι η ερμηνεία τους, οπότε δεν πρέπει να υπάρχουν αμφιβολίες που να δημιουργούν μελλοντικές συγκρούσεις.

Κανονικά, ο νόμος απαιτεί να γράφονται ορισμένες συμβάσεις, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σύμβαση μπορεί να είναι, αν και είναι πολύ σπάνια, λεκτική.

Οι ιδιωτικές συμβάσεις θεωρούνται από το νόμο ως μη τυπικές, καθώς ο νόμος δεν επιβάλλει ότι έχουν αναγκαστικά ένα συγκεκριμένο σχέδιο ή Μορφή, όπως και με τις επίσημες συμβάσεις.

Επί συμπέρασμα, η ιδιωτική σύμβαση είναι ένα εντελώς νομικό έγγραφο, υποχρεώνει τα μέρη να αναλάβουν τη συμφωνηθείσα ευθύνη τους και είναι σκόπιμο να γίνει δημόσια σύμβαση.