Παράδειγμα φυσικών αλλαγών

Ονομάζεται ως φυσική αλλαγή στο φαινόμενο που παράγεται όταν τα σώματα αλλάζουν τα χαρακτηριστικά τους όπως ο όγκος και η κατάσταση συγκέντρωσης, αλλά χωρίς το θέμα να υποστεί αλλαγές στη δομή του βασικό ή εσωτερικό.

Στη φύση υπάρχουν δύο τύποι αλλαγών στην ύλη που είναι:

• Φυσικές αλλαγές
• Χημικές αλλαγές.

Χημικές αλλαγές. Είναι εκείνες στις οποίες μία ή περισσότερες ουσίες αλλάζουν την εσωτερική δομή τους για να σχηματίσουν μια διαφορετική ουσία, με χαρακτηριστικά και ιδιότητες διαφορετικές από την αρχική ουσία ή ουσίες.

Φυσικές αλλαγές. Είναι εκείνα στα οποία η ουσία αλλάζει το σχήμα της, τον όγκο της ή τη φυσική της κατάσταση, αλλά η εσωτερική δομή της δεν αλλάζει, δηλαδή παραμένει η ίδια ουσία όλη την ώρα.

Οι περισσότερες φυσικές αλλαγές σχετίζονται με τη θερμοκρασία.

Οι αλλαγές κατάστασης συγκέντρωσης είναι οι πιο γνωστές. Η ουσία και κάθε ουσία ειδικότερα, μπορούν να έχουν οποιαδήποτε από τις ακόλουθες καταστάσεις: στερεά, στην οποία Οι ουσίες έχουν το δικό τους σχήμα, τα μόρια τους είναι στενά συνδεδεμένα και έχουν μικρή κίνηση μεταξύ τους αυτοί. Η υγρή κατάσταση η ουσία αποκτά το σχήμα του περιέκτη που το περιέχει, τα μόρια είναι ενωμένα, αλλά μπορεί να ρέει, καθώς τα μόρια του μπορούν να γλιστρήσουν το ένα πάνω στο άλλο. Στην αέρια κατάσταση η ουσία αποκτά το σχήμα του περιέκτη που το περιέχει, τα μόρια είναι πολύ λίγα συνδέονται μεταξύ τους και κινούνται πολύ ελεύθερα, εκτός από την τάση να καταλαμβάνουν ολόκληρο τον όγκο του δοχείου που περιέχει.

Οι φυσικές αλλαγές είναι:

Οι περισσότερες ουσίες μπορούν να αλλάξουν από τη μία κατάσταση συσσωμάτωσης στην άλλη.

1. Στερεοποίηση: Είναι όταν ένα υγρό σώμα πηγαίνει στη στερεά κατάσταση.
2. Σύντηξη: Όταν ένα στερεό σώμα πηγαίνει στην υγρή κατάσταση.
3. Εξάτμιση: Όταν ένα υγρό πηγαίνει στην αέρια κατάσταση.
4. Συμπύκνωση: Όταν ένα αέριο πηγαίνει στην υγρή κατάσταση.
5. Θετική εξάχνωση: Όταν ένα στερεό σώμα πηγαίνει στην αέρια κατάσταση.
6. Αντίστροφη εξάχνωση: Είναι όταν ένα αέριο πηγαίνει κατευθείαν στη στερεά κατάσταση.

Υπάρχουν άλλες αλλαγές στις οποίες η κατάσταση συσσωμάτωσης της ύλης δεν τροποποιείται, αλλά άλλα χαρακτηριστικά τροποποιούνται, όπως η πυκνότητα ή ο όγκος:

1. Διαστολή: Είναι όταν ένα σώμα αποκτά μεγαλύτερο όγκο. Αυτό συμβαίνει γενικά όταν η θερμοκρασία αυξάνεται.
2. Συστολή: Σε συστολή ένα σώμα μειώνει τον όγκο του, κάτι που συμβαίνει συνήθως όταν η θερμοκρασία μειώνεται.
3. Παραμόρφωση: Όταν ένα σώμα αλλάζει ή αλλάζει το σχήμα του, κυρίως με μηχανική δράση.
4. Διακοπή: Όταν μια μηχανική δράση αναγκάζει τα μόρια ενός σώματος να διαχωριστούν και να σπάσουν, δηλαδή, χάνουν τη συνοχή τους.
5. Επιμήκυνση: Είναι ένας τύπος παραμόρφωσης στον οποίο τεντώνονται τα σώματα.

Παραδείγματα φυσικών αλλαγών:

1. Στερεοποίηση: Παγωμένο νερό: παγάκια στο ψυγείο.

1. Εξάτμιση: Ο ατμός που παράγεται με βραστό νερό.

1. Συμπύκνωση: Όταν οι υδρατμοί περνούν σε ένα alembic, για να ληφθεί αποσταγμένο νερό.

1. Θετική εξάχνωση: Ο ξηρός πάγος (στερεό διοξείδιο του άνθρακα), πηγαίνει κατευθείαν από στερεά σε αέρια κατάσταση.

1. Αντίστροφη εξάχνωση: Όταν βράζεται ένα διάλυμα οξικού οξέος (ξίδι), οι ατμοί οξικού οξέος κατά την ψύξη μετατρέπονται σε στερεούς κρυστάλλους.

1. Σύντηξη: Είναι όταν λιώνει ένα παγωτό ή ένα παγωτό ενώ το τρώμε.

1. Διαστολή: Αυτό συμβαίνει όταν ένα ελαστικό ζεσταίνει στο δρόμο. Καθώς ο αέρας στο εσωτερικό θερμαίνεται, ο αέρας διογκώνεται, αυξάνοντας την πίεση μέσα στο ελαστικό.

1. Συστολή: Όταν χτυπάμε ένα ξύλο με ένα σφυρί, αφήνει μια περιοχή σε σχήμα κεφαλής του σφυριού, όπου το ξύλο σε αυτήν την περιοχή είναι πιο συμπιεσμένο από το υπόλοιπο ξύλο.

1. Παραμόρφωση: Αυτό συμβαίνει όταν ένα αυτοκίνητο συγκρούεται, τα μέρη του χάνουν το σχήμα τους λόγω της πρόσκρουσης.

1. Επιμήκυνση: Αυτό συμβαίνει όταν τεντώνουμε ένα κόμμι, το οποίο αυξάνει το μήκος του χωρίς να σπάσει.

1. Διακοπή: Εάν ασκήσουμε πίεση σε ένα ξύλο που στηρίζεται στα άκρα του, θα παραμορφωθεί πρώτα, κάμπτοντας. Περνώντας ένα ορισμένο σημείο, το ξύλο δεν υποστηρίζει πλέον πίεση και θα σπάσει.