Τι είναι η λεύκη;

Η λεύκη είναι μια ασθένεια στην οποία το δέρμα χάνει χρώμα, επικεντρωμένο στις πτυχές, τα χείλη, το λαιμό και τις αρθρώσεις, σταδιακά εισβάλλουν στο σώμα, μπορεί να υπάρχει φλεγμονή και ακόμη και απώλεια μαλλιά.
Είναι τα μελανοκύτταρα που επηρεάζονται άμεσα, τα οποία όταν καταστρέφονται σταματούν να χρωματίζουν το δέρμα. Αυτή η ασθένεια πάσχει από 0,5 έως 3% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Δεν είναι μεταδοτική, και μεταδίδεται λιγότερο από τη σεξουαλική επαφή, την εγκυμοσύνη και τη γαλουχία, δεν υπάρχει καμία επιρροή από σκεύη και ρούχα που χρησιμοποιούνται καθημερινά ή κοινόχρηστα.
Η διάγνωση είναι εύκολη με γυμνό μάτι και, εάν είναι απαραίτητο, η εξέταση πραγματοποιείται υπό το Wood's Light και σε εξαιρετικές περιπτώσεις προστίθεται βιοψία για επιβεβαίωση.
Οι ακριβείς αιτίες αυτής της ασθένειας δεν έχουν βρεθεί, και από αυτή την άποψη, έχουν δημιουργηθεί τρεις κύριες θεωρίες με τις οποίες γίνεται προσπάθεια αποσαφήνισης του αιτιολογικού μηχανισμού.
1.- Η αυτοάνοση θεωρία: Τα μελανοκύτταρα καταστρέφονται από λεμφοκύτταρα. Αυτή η περίσταση είναι παρόμοια με άλλες αυτοάνοσες διαδικασίες και μπορεί να θεωρηθεί εφικτή λόγω ανοσοκατασταλτικών θεραπειών, οι οποίες εν μέρει σταματούν την ασθένεια.

2.- Η νευρογενής θεωρία: Θεωρούν πιθανή την αλληλεπίδραση μεταξύ των μελανοκυττάρων και των νευρικών κυττάρων που θα απελευθερώνουν έναν τοξικό νεοχημικό μεσολαβητή. Αυτή θα ήταν η αιτία της καταστροφής των μελανοκυττάρων.
3.- Η θεωρία της αυτοκαταστροφής: Σύμφωνα με αυτήν την πρόταση, τα μελονοκύτταρα θα καταστραφούν από τοξικές ουσίες που μεταβολικές διεργασίες του βιοσυστήματος μελανίνης μέσω ορισμένων ενεργών μεταβολικών οδών (μόνο σε ορισμένα άτομα).
Μεταξύ των τελευταίων θεωρητικών ερευνών, συνήχθη το συμπέρασμα ότι η αύξηση της αδρεναλίνης στο σύστημα κορεσίζει τις τοξίνες με ελεύθερες ρίζες και τα όργανα που είναι υπεύθυνα για τον καθαρισμό του αίματος είναι κορεσμένα, με αποτέλεσμα τα μελανοκύτταρα να είναι απαρατήρητα εξαλείφοντας την παραγωγή μελανίνης από τοξίκωση, δεδομένου ότι αυτό προκαλεί συμπτώματα όπως φαγούρα, απροθυμία, πονοκεφάλους και κατάθλιψη.
Μέχρι τώρα δεν υπάρχει ασφαλής θεραπεία για την εξάλειψη αυτής της ασθένειας, χρησιμοποιούνται στεροειδή και ανοσοδιαμορφωτές (τοπικά και συστηματικά) με περιορισμένα αποτελέσματα ψωραλένια σε συνδυασμό με φως υπεριώδης. Συνιστάται αντηλιακά υψηλότερα από 30, καθώς η απουσία μελανίνης αυξάνει την πιθανότητα ηλιακής βλάβης.