Έννοια στον ορισμό ABC
Miscellanea / / July 04, 2021
Από τη Florencia Ucha, τον Σεπτέμβριο 2012
Η λέξη υποκριτής είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε στη γλώσσα μας για να υποδείξουμε εκείνο το άτομο που συμπεριφέρεται με υποκρισία, δηλαδή, είναι συνεχώς επιβολή, προσποίηση, συναισθήματα, συναισθήματα, ιδέες, ιδιότητες, μεταξύ άλλων, που στην πραγματικότητα δεν ακολουθεί ή βιώνει, αλλά αντίθετα, τα συναισθήματα και οι ιδέες του είναι συνήθως αντίθετα από αυτά που διακηρύσσει.
Πρόσωπο που προσποιείται και ψεύδεται ιδέες ή συναισθήματα που δεν αισθάνονται ή δεν πιστεύουν
Έτσι, για παράδειγμα, ο πολιτικός που στις δημόσιες παρουσιάσεις του υπερηφανεύεται για τη δέσμευσή του για ελευθερία έκφραση, ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις που είναι επικριτικές για τις δραστηριότητές του, αλλά ιδιωτικά δεν κουράζεται να κλαίει ενάντια ακριβώς σε αυτό το μέρος του Τύπου που επικρίνει τις ενέργειες που αναπτύσσει, θα είναι σαφές υποκριτής
Με άλλα λόγια, ο υποκριτής είναι τελικά ένα ψεύτης που προσποιείται διάφορες καταστάσεις και συναισθήματα με την αποστολή να κερδίσει μια συγκεκριμένη φήμη σε κάποιο κοινωνικό περιβάλλον, έτσι ώστε να γίνει αποδεκτή.
Να γίνει αποδεκτό ή να επιτύχει κάποιο όφελος
Μπορεί να υπάρχουν διάφορα κίνητρα για υποκρισία, ένα άτομο που προσποιείται ότι έχει χρήματα και κοινωνική κατάσταση όταν δεν το έχει επειδή δεν θέλει να μείνει έξω από κοινωνική ομάδα; ή ποιος υποτίθεται ότι είναι ανοιχτός σε ορισμένες ιδέες, όπως το γάμος ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους, να κερδίσουν την εύνοια αυτής της κοινωνικής ομάδας, και στην πραγματικότητα, στην ιδιωτική τους ζωή τους περιφρονούν.
Με άλλα λόγια, συνήθως ο υποκριτής επιδιώκει να αποκτήσει κάποια έσοδα ή όφελος και αυτός είναι ο λόγος που ασκεί υποκρισία.
Θα δείχνει πάντα την όψη που θέλει, ποτέ αυτή που θέλει να κρύψει, εκεί βρίσκεται το κλειδί και η επιτυχία των πράξεών του, γιατί διαφορετικά θα ανακαλυφθεί στις αληθινές πεποιθήσεις ή προθέσεις του.
Στον υποκριτή μπορείτε να βρείτε πολλά χαρακτηριστικά του δημαγωγού, για παράδειγμα κολακεία ή ψευδείς υποσχέσεις όταν θέλετε να λάβετε την εύνοια κάποιου.
Αν και υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι μερικές φορές τα πλαίσια επιβάλλουν τη διάθεση μιας συγκεκριμένης υποκρισίας να είναι σε θέση να συνυπάρχουν αρμονικά στην κοινωνία αυτών των καιρών, γιατί διαφορετικά, αν πούμε τις αλήθειες στο πρόσωπο όλων, ειδικά εκείνοι που δεν τους αρέσουν, θα αντιμετωπίζαμε πάντοτε συγκρούσεις και συζητήσεις, είναι επίσης σημαντικό να επισημάνουμε ότι αν το πούμε με τι πιστεύουμε σέβομαι και είμαστε ειλικρινείς, αυτές οι στάσεις θα εκτιμηθούν πολύ περισσότερο μακροπρόθεσμα, από τη στρατηγική, το ψέμα ή το να λέμε κάτι που δεν σκέφτεται ή δεν γίνεται αισθητό.
Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι που βρίσκονται υποκριτές δεν απολαμβάνουν τη γενική εκτίμηση, και συνήθως δεν είναι θεματοφύλακες του αυτοπεποίθηση της κοινωνίας Με κάποιον που είναι υποκριτικός, είναι αδύνατο να οικοδομήσουμε μια σχέση βασισμένη στην αλήθεια και την εμπιστοσύνη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η υποκρισία μπορεί να καταλήξει να κάνει το άτομο που πάσχει ψυχικά άρρωστο σε σημείο να πιστέψει τα ψέματα που λένε.
Η θεραπεία είναι μια καλή επιλογή για να είναι σε θέση να θεραπεύσει αυτήν την παθολογία όταν γίνει σοβαρή και κατά της ανάπτυξης και της συνύπαρξη κοινωνική του ατόμου που το πάσχει.
Προέλευση στην Ελλάδα όπου οι ηθοποιοί ήταν τόσο καθορισμένοι
Η προέλευση του όρου υποκριτής είναι ελληνική και επιστρέφει ακριβώς στο αρχαία Ελλάδα όπου η λέξη χρησιμοποιήθηκε εκτενώς, αλλά για να αναφέρεται εκείνο το άτομο που ήταν αφιερωμένο στη δράση.
Από αυτήν την αναφορά, λοιπόν, ο όρος εξελίχθηκε στη χρήση που του δίνουμε σήμερα, και κατά κάποιο τρόπο έχει κάποια σχέση με την παλιά του αναφορά, γιατί ο υποκριτής, ναι ή ναι, πρέπει να παίξει έναν ρόλο, έναν χαρακτήρα, όπως κάνει ένας ηθοποιός, για να κρύψει τα αληθινά συναισθήματα και απόψεις του και να μιμηθεί προσωπικότητα που δεν είναι πραγματικά διαθέσιμο.
Υπάρχει μια ποικιλία συνωνύμων που σχετίζονται με τον εν λόγω όρο, αν και η πιο χρησιμοποιούμενη είναι απομίμηση τι σημαίνει να αυτό ή αυτό που είναι προσποιητικό και απατηλό και αντίθετο με την αλήθεια, επειδή ο ψεύτικος και ο υποκριτής δεν δείχνουν την αληθινή του όψη στους ανθρώπους με τους οποίους αλληλεπιδρά, αλλά χτίζει έναν χαρακτήρα με τον οποίο αντιμετωπίζει, σαγηνεύει και γιατί να μην τους χειραγωγεί εν γνώσει του ότι δεν είναι ειλικρινής με τον τρόπο του προχωρώ.
Θέματα στην υποκριτική