Έννοια στον ορισμό ABC

Ο όρος tsar χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του τύπου μονάρχης που κυβέρνησε για πολλούς αιώνες σε πολλές περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά κυρίως στη Ρωσία. Ο τσάρος θα ήταν ισοδύναμος με τον δυτικό βασιλιά, καθώς διέθετε μια απόλυτη δύναμη μέσω της οποίας όλα Οι αποφάσεις ελήφθησαν από ένα άτομο και όλες οι εξουσίες στηρίζονταν, με θεϊκή εντολή, σε αυτό το ίδιο πρόσωπο. άτομο. Ο όρος tsar πιστεύεται ότι προέρχεται από τον λατινικό όρο πτώση, αυτό που υιοθετήθηκε από τους Ρωμαίους προς τιμήν του Ιούλιο του Καίσαρα και το οποίο παραχωρήθηκε σε όλους τους αυτοκράτορες που κατείχαν αυτήν τη θέση.

Η ιστορία των Τσάρων ή του Τσάρου ως μορφή κυβέρνηση μας οδηγεί πίσω στον Μεσαίωνα, οπότε, μπροστά στην εξαφάνιση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης έπρεπε να αναδιοργανωθεί πολιτική και πολιτισμικά. Ενώ στη Δυτική Ευρώπη πολιτικά θέματα όπως βασιλιάδες, δούκες, φεουδάρχες ή πρίγκιπες εμφανίστηκαν, στην Ανατολική Ευρώπη ο τσάρος ήταν πολύ συνηθισμένος ως ο ανώτατος αρχηγός μιας περιοχής. Θεωρείται ότι οι πρώτοι τσάροι εμφανίστηκαν στην περιοχή της Βουλγαρίας στα τέλη του 10ου αιώνα και αργότερα εξαπλώθηκαν πολλές περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης, ιδίως της Ρωσίας, όπου θα γίνουν πιο γνωστές και όπου θα κερδίζουν πολύ περισσότερα ταυτόχρονα μπορώ.

Ο τσάρος ως πολιτική φιγούρα είχε πάντα σχέση με το απολυταρχία, δηλαδή, με μια μορφή κυβέρνησης που επικεντρώνεται σε ένα μόνο άτομο. Αυτός ο τύπος ισχύος συγκεντρώθηκε ιδιαίτερα στη Ρωσία, μια τεράστια περιοχή πλούσια σε πολλές πόροι, πόροι και εδάφη που ανήκαν στον τσάρο. Ο τσάρος εκπλήρωσε λειτουργίες παρόμοιες με εκείνες του αρχαίου Αιγυπτιακού Φαραώ, συγκεντρώνοντας όλες τις δημόσιες δυνάμεις και κατέχοντας μια πολυτελή ποιότητα ζωής που αντιτάχθηκε στο άκρο φτώχεια και δυστυχία στην οποία τα περισσότερα από τα πληθυσμός. Από την άλλη πλευρά, η εξουσία του τσάρου εξαρτάται επίσης από το πόσο διαδεδομένη δουλεία ήταν μια κοινωνικοοικονομική μορφή που προκάλεσε την καταβολή τεράστιων φόρων και φόρων στην κυβέρνηση. Ταυτόχρονα, ο Τσάρος στη Ρωσία δεν ήταν μόνο ο υψηλότερος πολιτικός κυβερνήτης, αλλά είχε επίσης την εξουσία σχετικά με τη θρησκεία και θεωρήθηκε επικεφαλής της Εκκλησίας, για την οποία οι εξουσίες του επεκτάθηκαν ακόμη περισσότερο από ό, τι στο Δυτικά.

Η φιγούρα του τσάρου θα εξαφανιζόταν στις αρχές του 20ου αιώνα με τα γεγονότα γνωστά ως Επανάσταση Ρωσικά, βάναυσα έκφραση δυσαρέσκειας και κόπωσης εκ μέρους του ρωσικού πληθυσμού προς έναν εξαιρετικά αυθαίρετο και αυταρχικό τύπο κυβέρνησης που υποστήριξε τη φτώχεια και τη δυστυχία του πληθυσμού.